Archief voor categorie: foto

Dit eerste deel was in de vorm van een drieluik: eerst ontvangst met koffie en koek, vervolgens de jaarvergadering en tot besluit de lunch. Even na 2 uur werden de openbaar vervoerreizigers verdeeld over de auto’s en ging het in een lange optocht richting NBD Biblion. Opgedeeld in 3 groepen werden wij vervolgens door het nieuwe gebouw geleid.

Wilt u alle foto’s downloaden (29mb), Klik dan hier.

Met meer dan 80 deelnemers was dit de grootste winterlunch van onze vereniging tot nu toe. Traditioneel begonnen we met koffie of thee en gebak. Om tien voor twaalf deelde ons gezelschap zich op in meerdere groepen. Twee groepen gingen naar het Gemeentemuseum. Groep 1 kreeg hoofdtelefoons op en ging onder deskundige en enthousiaste leiding de architectuur van het gebouw inclusief de pergola bekijken. Groep 2 kreeg ook hoofdtelefoons op en zij ging onder even deskundige leiding in sneltreinvaart de collectie van het museum door om hier en daar bij een hoogtepunt te blijven staan. Tien leden kozen er voor om het museum op eigen houtje te doorkruisen. De derde groep was het omvangrijkst. Die ging een film bekijken in het Omniversum en dat is altijd een bijzondere ervaring. Uw redacteur weet uit zijn eigen ervaring dat zijn evenwichtsgevoel compleet in de war komt door dergelijke media-impressies, dus ik had gekozen om het bouwwerk van Berlage te bekijken. Tenslotte gingen drie leden een kijkje nemen in het Museon en besloten zes aanwezigen dat het veel leuker was om gewoon door te blijven praten in de Brasserie Berlage.

Om kwart over één waren we weer allemaal terug in de Brasserie en kregen we soep en broodjes Het was allemaal heerlijk vers, al heeft men ook in deze brasserie de gewoonte om meer groen dan kaas of ham in de broodjes te stoppen. Na nog een kop koffie toe was het weer tijd voor de traditionele finale: het kerstgeschenk van NBD Biblion en de beroemde kerstkrans van de Leidschendamse banketbakker Wesseling. Het kerstgeschenk (bon) was er echter nog niet: die krijgen we allemaal toegezonden per post, maar de kerstkransen waren er wel en op vertoon van onze badges mochten de leden zo’n overheerlijke kerstkrans meenemen in het daarbij behorende stijlvolle plastic tasje. Er werden weer vele handen geschud, nieuwtjes uitgewisseld, gezondheidsproblemen besproken en enkele kennismakingen hernieuwd: er waren ook een paar (nieuwe) leden bij die nog niet eerder aan een van de Winterlunches hadden deelgenomen. Tevreden ging men weer huiswaarts en dat betekent voor sommigen echt een hele reis.

De foto’s van deze lunch staan in het fotoalbum. We waren er met meer dan 80 deelnemers, aten soep en broodjes, en gingen allemaal weer met zo’n heerlijke Wesselingkrans naar huis. De foto’s werden gemaakt door Chris, Karin en Annemarie.

Gouden boeken, zeebonken, vissen en een kerstkrans
Niet minder dan 77 personen namen deel aan onze winterlunch annex vroege kerstlunch van 2012. Van die 77 waren er 10 gasten zodat 67 leden van de vereniging hun handtekening op onze deelnemerslijst hebben kunnen zetten. De plaats van samenkomst was deze keer vlak bij zee: in het Muzee, het vroegere Scheveningse museum waar we welkom werden geheten met thee, koffie en gebak. Er was vanzelfsprekend veel gelegenheid om elkaar te spreken en te vertellen over gebeurtenissen, personen die er niet waren, pillen, vakanties enz. Het programma werd geopend door de directeur van het museum die iets over de geschiedenis ervan vertelde.Onze voorzitter Arie heette ons vervolgens op zijn bekende manier welkom en gaf daarna de microfoon door aan een van de gidsen die ons grote gezelschap door het museum zouden voeren. Alle vier de gidsen waren oud-vissers die met kennis van zaken plus hun eigen herinneringen boeiend vertelden over de tentoongestelde voorwerpen. Als inleiding legde de gids via de microfoon uit wat de betekenis was van de spreuk boven de bar in de ruimte waarin wij binnengekomen waren. Niemand had die spreuk gezien en de uitleg over een pauze bij het uitrollen of binnenhalen van een drie kilometer lang haringnet noodde niet echt uit om alsnog de spreuk te gaan bekijken. Op een paar collega’s na, die de films over het oude Scheveningen gingen bekijken, volgden wij de gidsen tijdens hun museumwandeling.

Mijn groepje dook meteen de stijlkamers in om te zien hoe men leefde rond 1900 in de vissershuisjes, bij een reder, en in de keuken van zo’n klein vissershuisje. Poppen in klederdracht maakten heel duidelijk wat er werd gedragen en waarom. De leden die gevraagd hadden om een lunch zonder boeken bemerkten tot hun schrik, dat er toch over boeken gesproken werd. Het ging echter om onleesbare gouden boeken zonder letters. De gouden sierknopen die boven op de hoofdbedekking van de vrouwen zitten blijken boeken te heten en de beugel van die hoofdbedekking heet ijzer, maar is van zilver.

Na deze voorbeelden van verwarrend locaal taalgebruik werden we langs een badkoetsje en een grote afbeelding van Scheveningen anno 1900 gevoerd, zagen we op een schilderij waarom Scheveningen een haven heeft gekregen en belandden wij in een paar zalen vol dode zeebewoners. Een soepschildpad die de soep had ontlopen maar het museum niet, een klein exemplaar van een reuzenkrab, zeepaardjes, koraal: allemaal niet onder water, maar zonder water. De laatste afdeling die door mijn groep werd bezocht was de vissersboot. Heel illustratief was de herbouwde kajuit van een platbodem anno 1890.

Twee krappe slaapplaatsen voor vier vissers, een paar houten banken en een tafel. De gids vertelde over het gebruikelijke dieet, waarmee je moeiteloos elke gevangenis in opstand krijgt, knopen en vadem, kompas en sextant. Tenslotte wees hij op de kleine slaapplaats vlak onder het dek. Daar sliep het jongste bemanningslid naast een klomp dat zeker op zijn eerste reis een noodzakelijk gebruiksvoorwerp was.

Toen gingen we lunchen. Vriendelijke dames en heren zorgden voor droge witte wijn uit Nieuw Zeeland, water, soep en heerlijkje broodjes. In de twee aanpalende eetzalen was de sfeer uitstekend. Er werd natuurlijk niet alleen gegeten, maar ook verder gesproken over de onderwerpen waar men eerder in was blijven steken. Vanzelfsprekend maakte Chris Duijndam weer foto’s van alles en iedereen en even vanzelfsprekend liep iedereen even langs de tafel van het bestuur om een actuele ledenlijst, kerstcadeaubonnen en een echte Leidschendamse kerstkrans in ontvangst te nemen.

Daarna vertrokken we voldaan weer uit Scheveningen, met uitzondering van Gé Verdonk. Gé had een probleem met een verdwenen zwarte jas. De meezoekende leden kunnen gerust zijn: het is allemaal goed gekomen. De zwarte jas bleek toch een witte jas te zijn, wat Gé ontdekte toen hij met een geleende jas thuis was gekomen. Gé ging dus op dinsdag terug naar het museum om in zijn zwarte jas de geleende jas weer om te ruilen voor zijn witte jas. Eind goed al goed en voor iedereen: prettige (misschien wel witte) kerstdagen en een voorspoedig en gezond 2013.

Wilt u alle foto’s downloaden (19mb), Klik dan hier.