Nieuws

Ik heb mij in het nabije verleden regelmatig vermaakt met de gruwelijke teksten waarmee wervingsbureaus in advertenties in de NRC en de Volkskrant naar nieuw personeel in het hogere salarissegment hengelden.

(Oud-) sociaal academie jargon leverde een speciaal dialect op dat echter wel werd begrepen door delen van de doelgroep, waardoor meteen een bruikbare voorselectie mogelijk was. De vreselijkste uitingen van dat dialect zijn inmiddels wel zeldzaam geworden, maar op zaterdag 6 juni viel mij een advertentie op in de Volkskrant die iets moderner was, maar die toch nog veel creatieve onzin bevatte. Het was een advertentie van de bibliotheek Utrecht, die nu in een prachtig gebouw gevestigd is (het vroegere postkantoor) en die nu op zoek is naar een passende “verbinder met open vizier”. Sinds ik in de jaren ’60 mijn dienstplicht vervuld heb bij de verbindingsdienst heb ik iets tegen het woord “verbinder”. De gezochte ridder met EHBO-diploma wordt aangesproken met “Je bent een bevlogen ondernemer die zich met gemak beweegt in een divers werkveld van cultuur, politiek en vrijwilligersorganisaties. Iemand met lef die middenin de samenleving staat. Je jaagt aan, vernieuwt, verbindt, onderneemt, enthousiasmeert en motiveert. Zowel extern als intern. Je geeft talenten de ruimte. Samen bouw je aan een levendige bibliotheek waarin alle Utrechters zich thuis voelen. Iedereen kan er terecht om kennis op te doen, te ontmoeten, ontspannen, vergaderen en debatteren.” De tijden van lezen en vakkundig taalgebruik zijn echt voorbij in de bibliotheek.
WZ.-