20170503 Samen auto’s bekijken

Op dinsdagochtend 18 april ontmoetten ruim veertig SLBO’ers elkaar in het als dorpsplein ingerichte restaurant van het Louwman automuseum aan de Leidsestraatweg. Het eerste half uur werd, zoals gebruikelijk, benut om elkaar weer van alles te vertellen over gezondheid, narigheid, blijheid en – wanneer aanwezig – kleinkinderen. Over de eigen kinderen wordt zelden meer verteld dan dat ze aan het werk zijn en het druk hebben. Wij zijn de oude biblioknarren, die tijd hebben om op een doordeweekse dinsdag naar oude auto’s te gaan kijken. Oude auto’s genoeg in het ruim opgezette museumpand van, zoals onze deskundige en enthousiaste rondleider hem noemde, “meneer Louwman”. Meneer Louwman breidde de door zijn vader gestarte autoverzameling met vakkennis en voorzien van de noodzakelijke geldmiddelen gestadig uit. Volgens Arie Pronk (een van de oud-NBLC’ers, die veertig jaar geleden in het kader van de Golden Trip het oude automuseum in het bekende pand aan de Veurse Straatweg bezochten) is er nu veel meer te zien dan toen.

We zagen stoomauto’s, vroege elektrische auto’s, paardloze rijtuigen, Spijkers (inclusief een model van het Spijker vliegtuig), Ferrari ‘s (waarbij een groene, met als nummerbord AA-17), Fords, Hispano-Suiza’s, Formule 1 wagens, voorlopers van de VW-kever, auto’s van maharadja’s, kleine auto’s, veel hele grote auto’s, twee zwanen-auto’s (vond ik persoonlijk wel leuk), een grote oude brandweerauto enz. enz. enz. en alles in haast perfecte staat. Ter afwisseling ook oude affiches, herinneringsmedailles, oude auto-souvenirs, porseleinen bordjes met een auto-afbeelding, radiatordoppen met hele beeldhouwwerken erop en de cabine van een zeppelin. Er was heel veel te zien en te leren en de rondleiding duurde dan ook behoorlijk lang. Terug in het restaurant lieten we ons de soep, het brood, de melk en de koffie en het fruit goed smaken. Tegen drie uur vertrok bijna iedereen weer en was er voor een paar van de organisatoren nog even tijd om na te praten. Hun conclusie was, dat het best geslaagd was geweest al waren ze het er wel over eens, dat wat meer budget, een autobus (!) en een meer boekgerichte bestemming te prefereren waren geweest. Wie weet, misschien weer in 2018? In elk geval vertrok ik rond half vier, na nog even gekeken te hebben naar mijn eigen persoonlijke favoriet (de Tatra in de hal, een van de weinige top-auto’s waar ik ooit – in 1961- in heb gereden) tevreden, maar moe weer naar huis. Vanzelfsprekend op de fiets.
WZ.-

SLBO / 3 mei 2017

 

20170401 Boek van Wim Keizer

Bij veel van onze leden zal de naam Wim Keizer nog wel bekend zijn. Zij herinneren hem als een altijd kritische commentator op gebeurtenissen in de openbare bibliotheekwereld, die hij duidelijk maar ook persoonlijk en meestal opbouwend beschreef in de vele bladen en andere media waarover die bibliotheekwereld beschikte. Sinds 2001 waren zijn commentaren maandelijks te lezen in Bibliotheekblad. Wim Keizer is in 2014 met pensioen gegaan, maar dat wil niet zeggen, dat hij is opgehouden met schrijven over het bibliotheekgebeuren. Op 11 mei presenteerde hij het resultaat van zijn geschrijf: het boek “Twintig jaar bibliotheekvernieuwing” met de duidelijke ondertitel “halfslachtige poging tot focus, tempo en regie”. De toon is duidelijk: Wim is nog niets van zijn kritische visie op het bibliotheekgebeuren kwijt geraakt. Het boek begint bij de strategienota van het NBLC uit 1995 en volgt de ontwikkelingen tot aan de Wet op de openbare bibliotheekvoorzieningen van 2015. Centraal in het boek staan vraaggesprekken met vijf personen die in de afgelopen twintig jaar invloed op de ontwikkelingen hebben gehad of die op zijn minst pogingen daartoe gedaan hebben. Zoals altijd zijn de teksten van Wim Keizer duidelijk en goed geschreven. Leden van de SLBO die nog eens willen lezen over wat enkelen van hen de laatste decennia is overkomen of die samen met Wim het hoofd willen schudden over of dat nu allemaal wel nodig was en over wat het nu eigenlijk heeft opgeleverd kan dit boek van harte worden aanbevolen. Informatie over de presentatie van het boek is te lezen op http://www.bibliotheekblad.nl/rubrieken/artikel/1000007944
Het boek is te bestellen bij N.E. Brand: nellybrand49@gmail.com. De prijs is 14 euro plus de portokosten (in Nederland 3,95 euro).
W.

20170113 Het nieuwe bestuur van de SLBO

 

 

 

 

 

 

 

Arie Versloot, Paul van Riet, Gerard van Dijk                               Dia Posthuma
Jos van Pelt, Rian van de Sande, Wolter van der Zwaan

Het eerste bestuur van de vereniging (2009-2013) bestond uit:
Mieke van den Besselaar, Hans van den IJssel (penningmeester), Riny Bleeker-Hoster,
Netty Moors-Wouters (secretaris),  Aart Blom, Arie Versloot (voorzitter) en Wolter van der Zwaan.

 

20161214 Winterlunch in de herfst, extra ALV

Voor een paar van onze leden begon deze 1e december helemaal verkeerd. Het waren leden die binnen Den Haag afhankelijk waren van het openbaar vervoer om bij de plaats van onze vroege winterlunch te komen. Die plaats was de School voor Horeca van Het ROC Mondriaan Hospitalty Center in de Koningin Marialaan in het Bezuidenhout. Persoonlijk ben ik een duidelijke tegenstander van de tegenwoordige mode om Nederlandse instellingen aan te duiden met een Engelse naam. Wij wonen tenslotte in Nederland en de taal in Nederland is Nederlands. Maar men zal er wel een reden voor hebben. In elk geval was het woord dat ik uitte bij de tramhalte (ook ik was op deze dag min of meer afhankelijk van het openbaar vervoer) een Engelstalig woord van het soort dat in Amerikaanse tv-programma’s altijd wordt vervangen door een piep. De chauffeurs en trambestuurders van de HTM hadden uitgerekend deze ochtend uitgezocht om totaal onverwacht een protest werkoverleg te houden over de nieuwe dienstroosters. Waarom de klanten van de HTM daar de slachtoffers van moesten worden is mij niet duidelijk geworden. Maar zo’n zes leden die zich hadden aangemeld voor de lunch en die ver van het centrum wonen lukte het niet om vervangend vervoer te vinden want taxi’s waren er ook nauwelijks.

De eigen vervoerders en de leden die wel een oplossing voor hun vervoersprobleem hadden gevonden verzamelden zich in een zaaltje van de school voor een extra ledenvergadering die nodig was geworden door het beëindigen van de subsidie van NBD Biblion voor de vereniging. Onze penningmeester lichtte zijn nieuwe begroting toe. Het wordt allemaal wat soberder en de bijdragen die de leden zullen moeten gaan betalen voor de activiteiten waaraan zij willen meedoen zullen wat hoger worden. De contributie zal echter niet verhoogd worden. Na een korte discussie werd besloten dat het bestuur een brief aan NBD Biblion directeur Leermakers zal sturen waarin de NBD Biblion wordt bedankt voor de financiële steun die wij de afgelopen jaren hebben ontvangen en tevens de hoop wordt verwoord dat wij wanneer het met NBD Biblion in de toekomst weer beter zal gaan wij weer eens voor steun mogen aankloppen. Optimisme is nooit weg.

Het tweede programmapunt dat aan de eerste hap van de lunch vooraf ging was een lezing over wat er allemaal rond de openbare bibliotheken gedaan gaat worden binnen de Koninklijke Bibliotheek. Heleen van Manen van de KB loodste ons door de vele activiteiten en de toekomstverwachtingen voor de bibliotheken in een tijd waarin minder gelezen wordt maar wel op vele andere manieren van de bibliotheken gebruik gemaakt zal worden heen. Het wordt een echte belevingswereld waarin toch een heleboel punten voorkomen die met name de oud-NBLC’ers bekend voorkwamen. Met knorrende magen begaf het gezelschap zich even na één uur naar het grote restaurant met uitzicht op de open keuken waar wij gingen proeven van de proeve van bekwaamheid van de toekomstige keukenprinsen en -prinsessen. Mevrouw Janssen, die duidelijk centraal aanwezig was en die door de leerlingen aangesproken moet worden met “mevrouw” vertelde wat ons te wachten stond en daarna werd de wijn uitgeschonken en de lunch geserveerd door keurig in zwart/wit gestoken vriendelijk en zorgzaam leerling personeel. De pompoensoep, de kabeljauw met garnering (voor de niet vis- en niet vleeseters was er een kleurrijk paprikagerecht) en kaneelijs toe. Het smaakte allemaal uitstekend en men was er goed in gelaagd om de vele smaken te combineren. Erg veel tijd om na te blijven was er niet want de school ging op deze eerste december al vroeg dicht. Maar we hadden weer ruim gelegenheid gehad om tussen de programmapunten en de lunch in met elkaar te praten over wat ons in de afgelopen maanden was overkomen. Om kwart over drie gingen de bijna 70 deelnemers voorzien van een mooie schoolbrochure vol bijzondere recepten weer huiswaarts. De trams en bussen reden gelukkig weer.

W.-
SLBO / 14 december 2016

20161128 Nieuw bestuur valt met de neus in de boter; extra ALV

Op 31 oktober 2016 vond in Leidschendam een bijzondere bestuursvergadering plaats. Er werd afscheid genomen van de afgetreden bestuursleden Mieke van den Besselaar en Aart Blom en de nieuwe bestuursleden Rian van de Sande en Gerard van Dijk werden welkom geheten. Zij vielen wel met hun neus in de boter, want het belangrijkste onderwerp van de vergadering was de enkele dagen eerder ontvangen brief van NBD Biblion waarin ons werd medegedeeld dat onze vereniging met ingang van 2017 geen subsidie meer van NBD Biblion zal ontvangen. Onze penningmeester had hier al een beetje rekening mee gehouden zodat hij al aan een alternatieve begroting had gewerkt. Deze begroting zal met de leden worden besproken op een ingelaste korte ledenvergadering voorafgaande aan onze herfstige winterlunch op 1 december. Deze bijeenkomst begint nu om 11.30 uur.

20161011 De Algemene Ledenvergadering van dinsdag 11 oktober 2016

Op deze mooie maar wel wat koele dinsdag hadden vijftig leden van de vereniging en vier begeleiders de weg naar de Soete Suikerbol in Pijnacker weten te vinden. De leden met een jeugdbibliotheekverleden vonden zich vanzelfsprekend meteen thuis in deze herinnering aan W.G. van der Hulst, maar ook de overige leden voelden zich welkom in dit rustiek ingerichte pannenkoekenrestaurant waar ook (zo bleek uit het bord bij de ingang) andere etenswaren gereserveerd worden. Wij kwamen natuurlijk voor die andere etenswaren. Het bescheiden soepje smaakte goed, de broodjes waren smakelijk (en er waren er meer dan genoeg) en de koffie. thee, melk, karnemelk en jus werden door het vriendelijke personeel in de juiste koppen en glazen geschonken. Tussendoor was er natuurlijk weer gelegenheid om elkaar op de hoogte te brengen van het wel en wee van de laatste maanden en de gebeurtenissen met kleinkinderen en andere familieleden.

Maar dit was geen pure gezelligheidsbijeenkomst, maar onze jaarlijkse algemene ledenvergadering. Men had de vergaderstukken ontvangen per mail of per post en voorzitter Arie Versloot opende de vergadering bijna op het voorziene uur van kwart over twee. Nu zou een onbekende mogelijk verwachten dat de spanning te snijden zou zijn, maar de SLBO-leden weten wel beter. Meestal gaat het bij onze vergaderingen om hamerstukken die door de voorzitter en de overige bestuursleden in een hoog tempo worden behandeld. Enige tijd nam de informatie van de penningmeester over het krimpen van de bijdrage van NBD Biblion. De verandering in de economische positie van NBD Biblion uit zich o.a. in het afschaffen van het kerstpakket en dat geldt ook voor het pakket (bon en krans) dat aan onze leden werd gegeven. Veel meer over het wel en wee van onze vroegere werkgever vernamen wij later van de gastspreker van deze bijeenkomst, René Leermakers. Het andere agendapunt dat enige tijd in beslag nam was het statutair aftreden van twee bestuursleden en het kiezen van twee opvolgers. Voor de eerste keer traden twee van onze bestuursleden van het eerste uur af: Mieke van den Besselaar en Aad Blom. Volgens de statuten waren zij niet herkiesbaar. Er hadden zich drie kandidaten voor het bestuur gemeld. Een van hen, Paul van Riet, had aangegeven dat hij in zo’n geval zijn kandidatuur best wilde opschuiven naar 2017. Zonder afkeurende geluiden werden dus Rian van der Sande en Gerard van Dijk bij stilzwijgende acclamatie benoemd in het bestuur. Zij zullen hun bestuurlijke werkzaamheden aanvangen bij de eerstvolgende bestuursvergadering op 31 oktober. Daarna werd er nog gesproken over de komende winterlunch die ook wel kerstlunch wordt genoemd, waarbij duidelijk werd dat dit jaar deze lunch noch in de winter noch in de kerstperiode zal georganiseerd worden, maar al op 1 december. De voorzitter, die de gastspreker al achter in de zaal had gesignaleerd, sloot de vergadering op het voorziene uur. Zonder hamer deze keer want die had niemand meegenomen.

Gastspreker René Leermakers, die sinds augustus 2015 directeur is van NBD Biblion, moest zich eerst bezig houden met een probleem dat bij alle sprekers die zich visueel willen ondersteunen bekend is: de meegenomen laptop is nooit direct compatibel met de aanwezige beamer. Maar met hulp van Chris Duijndam en de kok/alleskunner van de Soete Suikerbol paste het na tien minuten perfect. In een duidelijk en helder betoog voerde de spreker ons langs de problemen die hij tegen was gekomen, de vele (meestal negatieve) invloeden van buiten maar vooral met de gekozen oplossingen waarin de suggesties van de werknemers duidelijk serieus worden genomen. Het werd ons duidelijk, dat NBD Biblion nieuwe richtingen inslaat in een ander tempo dan voorheen en met een hedendaagse markt- en klantgerichte aanpak. Dat heeft helaas ook banen gekost al is op het internet duidelijk te vinden dat er voor nieuwe functies ook nieuwe mensen gezocht worden. Na de beantwoording van vele vragen bleef er bij een deel van de aanwezigen wel de verzuchting over “blij dat ik met pensioen ben”. In ieder geval waren wij weer helemaal bijgepraat over wat er allemaal bij de vroegere werkgever aan de hand is.

Traditioneel werd de bijeenkomst afgesloten met een drankje en nog veel gepraat. Het was al ver na vijf uur toen de laatste SLBO-ers de Soete Suikerbol verlieten om zich in het spitsuur verkeer te begeven. En ook daar hebben de meesten van ons tegenwoordig geen last meer van.

W.-
SLBO / 15 oktober 2016

20160420 Niet ver en toch mooi

Woensdagochtend 20 april was het weer zover. Tegen 10 uur verzamelden zich een groep SLBO-ers rond een bus van de firma Brouwers Tours op het parkeerterrein van Leidsenhage tegenover het politiebureau. Voor de meesten was het een inmiddels bekend ritueel, maar ook vandaag waren er een paar leden die voor de eerste keer een SLBO-voorjaarsexcursie (ook bekend als dagje uit) zouden meemaken. Omdat er een paar deelnemers waren die zich nog niet bij de reisleiding hadden gemeld werd er even gewacht, maar om kwart over tien was het zover: iedereen was er en de bus kon vertrekken. De bus was niet vol ondanks dat het reisgezelschap uit bijna 70 deelnemers bestond. De reden was duidelijk: nogal wat leden hadden aangegeven dat zij op eigen gelegenheid rechtstreeks naar het eerste reisdoel, het Rock Art Museum in Hoek van Holland, zouden komen omdat dat (veel) dichter bij hun huisadres lag dan het parkeerterrein in Leidschendam. Even voor 11 reed de bus de Zekkenstraat op het industrieterrein van Hoek van Holland in. De eerste handeling na het uitstappen van de bus was voor de meeste deelnemers het poseren voor een nostalgieke foto voor de deur van het popmuseum. Pas toen kon men naar binnen voor een kop koffie met een koek. Onder leiding van drie rondleiders (waarbij ons lid Paul van Riet) werden we door het museum gevoerd. Nostalgie stond voor de meesten centraal, want veel van de tentoongestelde muzikale zaken maakten herinneringen los. De herbouwde Hilversumse studio van Radio Veronica herinnerden mij aan mijn werk in de jaren voordat ik bij het NBLC terecht kwam, net zoals de toonbankplatenafspeelbar van het type waaraan ik ooit gewerkt heb. Anderen (de echte Hagenezen) haalden herinneringen op aan dansen in de Marathon, aan de vele Haagse bands uit de jaren ’60 en ’70en aan het scheuren op een echte (ook aanwezige) Puch. Net als de meeste andere musea kan het popmuseum maar een klein deel tonen van de eigen collectie, maar dit deel was al best ons bezoek waard. Veel deelnemers namen zich dan ook voor om nog eens terug te komen om in alle rust het lawaai van de oude hits te ondergaan.

Het volgende reisdoel lag hemelsbreed nog geen kilometer van het museum verwijderd, maar om er te komen moest de spoorbaan twee keer worden overgestoken en werden er heel wat bochten gemaakt. Dat tweede reisdoel was het aan de Nieuwe Waterweg gelegen restaurant van hotel Unicum. In dit zogenaamde Expo Paviljoen werd onze lunch geserveerd. Die lunch opende zoals te verwachten was met soep. Het brood, het beleg, de kroket en de koffie en thee vielen letterlijk in de smaak. Toch gingen veel deelnemers al voor het vertrekuur naar buiten. Misschien kwam het door de nabijheid van de kassen van het Westland, maar de (vanzelfsprekend op een Voorjaarsexcursie van de SLBO) stralend schijnende zon die door het deels glazen dak van het restaurant op de eettafels en de etenden viel deed de temperatuur zoveel stijgen dat we concludeerden dat tomaten het er erg goed zouden doen. In de wind aan de Waterweg vond men afkoeling. Wat wel opviel was dat de aangekondigde wijde blik op de voorbij varende schepen niets opleverde omdat er geen schepen voorbij voeren.

Bijna een half uur voor het voorziene vertrekuur van het restaurant startte chauffeur Sjoerd de motor van de bus om ons via een omweg te vervoeren naar het derde reisdoel van de dag: het Keringhuis aan de Maeslantkeringweg. Ook dit reisdoel lag aan de Nieuwe Waterweg, wat natuurlijk vanzelfsprekend is voor een waterkering die de Nieuwe Waterweg moet afsluiten wanneer wind, vloed en heel veel water zorgen voor een noodsituatie die het hoofd geboden moet worden. Uit de foto’s die dit verslag begeleiden kunt u opmaken, dat die kering op z’n zachtst gezegd indrukwekkend is. Nogal wat deelnemers aan onze reis hadden er geen flauw idee van wat ze zich moesten voorstellen bij dit programmapunt, maar dat veranderde snel. Het visuele spel van de spanten van de sluitdeur aan onze kant van de Nieuwe Waterweg werd bovendien nog eens extra geaccentueerd door de stellages van de schilders die bezig waren om met rollers het wit van de spanten nog witter te maken. Als afsluiting van deze les in Nederlandse waterbouwkunde kregen we in het museum ook nog te zien wat er zou gebeuren wanneer er bij de stijgende zeespiegel geen permanent onderhoud aan de dijken en de andere waterkerende kunstwerken zoals de Maeslantkering zou worden gepleegd.

Om even voor half zes zaten we weer in de bus en deed chauffeur Sjoerd zijn uiterste best om de aangegeven files te omzeilen. Dat lukte goed, want precies op tijd arriveerden we bij het mooi aan het water gelegen restaurant De Bergsche Plas in Bergschenhoek. Tussen het parkeerterrein waar we uit de bus stapten en het restaurant was wel een brede strook grond vol zandbergen, aardehopen en stapels stenen, maar het pad slingerde vakkundig tussen deze uitingen van herconstruering van het landschap aan de plas door. Het diner opende met soep, maar dat viel te verwachten. Deze tweede soep van de dag was het begin van een echte SLBO-excursie maaltijd met voor de meesten een schnitzel, frites, wat groente en ijs toe. Zoals altijd bij onze vereniging was het niet het eten wat de sfeer maakte, maar het permanente gesprek over kleinkinderen, ziekteverschijnselen, vakantieplannen en toch ook wel het weer. Met dat weer zat het ook dit jaar weer goed. We vonden het wel een beetje koud zo nu en dan, maar inmiddels is ons wel duidelijk geworden dat het eind april 2016 nog veel kouder zou worden. We hadden weer de mooiste dag van de week! Het eten smaakte en de koffie die velen van ons nog bestelden vlak voor het vertrek smaakte ook best, al moest ze wel erg heet worden gedronken. De terugreis naar Leidsenhage verliep zonder problemen. Na het uitstappen werden er weer handen geschud, dankwoorden gesproken en afscheid genomen van de medereizigers en de chauffeur. Ook onze achtste voorjaarsexcursie was een succes geweest en tevens was bewezen dat je niet ver weg hoeft te gaan om interessante zaken te ontdekken.
WZ

SLBO / 4 mei 2016

 

20151208Tussen zon en regen

Het paard van Sinterklaas was met zijn vaste berijder nauwelijks het land uit of op 8 december keken zo’n 22 SLBO-leden naar een paar honderd zeepaardjes en zeeveulens. Het was de kleinste van de twee groepen SLBO-ers die op deze dag in de buurt van het Scheveningse strand het cultuurgedeelte van de jaarlijkse kerstlunch kwamen genieten. De zeepaardjes waren te zien in Sea Life net als piranha’s, bont gekleurde tropische vissen, roggen, otters, pinguïns en kwallen, veel kwallen. Flitslicht is verboden binnen de muren van het zee museum want daar raken de vaste bewoners door in de stress en dat is iets dat menig bekende Nederlander bekend zal voorkomen. De grootste groep oud-collega’s was een paar honderd meter verder aan het kijken naar namaakskeletten, stevige paarden en beelden van gips en beton. Zij waren te gast in het museum Beelden aan Zee. Daar mocht wel geflitst worden en dat deed Chris dan ook met het van hem bekende enthousiasme.

Tegen één uur kwamen beide groepen samen in het Badhotel. Daar waren ook al wat SLBO-leden aanwezig die op deze stralende decembermorgen geen cultuur hadden opgesnoven. In totaal genoten 77 leden en 10 begeleiders van de in het hotel geserveerde lunch. 6 leden namen voor de eerste keer deel aan een SLBO-activiteit. Het aantal van 87 deelnemers aan een SLBO-activiteit was wel een record. Er werd gegeten en gepraat (soms met volle mond). De gespreksonderwerpen waren niet anders dan bij de vorige bijeenkomsten van de SLBO: voornamelijk kleinkinderen en gezondheid. De lunch smaakte gewoon goed en rond half drie vertrok iedereen weer, de leden voorzien van de traditionele kerstkrans uit Leidschendam. Het weer was inmiddels wel veranderd. De regen kwam in zware bui vorm horizontaal voorbij. Dat hoort ook zo wanneer je vlak bij het strand bent.

SLBO / 17 december 2015

 

20150629 Nieuwe directeur NBD-Biblion

De nieuwe directeur van NBD Biblion is René Leermakers. Hij treedt in dienst op 17 augustus. Hij is opgeleid tot docent Nederlands maar ging al snel werken in het bedrijfsleven waar hij directiefuncties had bij o.a. Tros-Audax Media en Reed Business Information. In 2010 ging hij werken in de publieke sector bij Atrecht Geestelijke Gezondheidszorg. Hij werd daar directeur van een van de divisies.

Leesbevordering heeft hem steeds geïnteresseerd en dat was een van de redenen waarom hij heeft gesolliciteerd bij NBD Biblion. Vanzelfsprekend heeft hij ook goed gekeken naar het bedrijf. Een prachtig bedrijf met enthousiaste medewerkers is zijn conclusie. Voor hen die nader kennis willen maken met de nieuwe NBD Biblion directeur is er een probaat hedendaags middel: René Leermakers heeft een blog.

Oude directeur
Wat is oud? Vrijwel alle leden van de SLBO zijn ouder dan de nu oude directeur van NBD Biblion. Op donderdag 28 mei 2015 nam het SLBO-bestuur op min of meer officiële manier afscheid van Henk Das in de overtuiging dat deze oude directeur binnenkort welkom geheten zal kunnen worden als nieuw lid van de vereniging.

Voorafgaand aan de bestuursvergadering in de op een blauw aquarium lijkende vergaderzaal bij NBD Biblion werden er bijna een uur herinneringen opgehaald uit het gezamenlijke verleden. Toch werd er ook wel een beetje gediscussieerd over het heden en over de nabije toekomst. Het was een heel plezierige bijeenkomst zoals wij dit bij de SLBO gewend zijn.

 

SLBO / 29 juni 2015

 

20150430 Ridder de Voogd

Onze vereniging is een ridder rijker. Op 24 april werd ons lid en oud-collega Lourina de Voogd koninklijk onderscheiden. Zij is nu ridder in de Orde van Oranje Nassau. Lourina heeft zich vele jaren met grote overtuiging en kracht ingezet voor de integratie van nieuwkomers en voor het wegwerken van hun taalachterstand, met nog bijzondere aandacht voor de positie van de vrouwen in deze groepen waarvoor de kansen nog aanmerkelijk anders zijn. Haar inzet voor met name deze groep was groot en vond voor een belangrijk deel óók als nevenactiviteit (dus buiten werktijd) plaats. Dat laatste vooral in haar eigen woonplaats Utrecht, waar zij betrokken was bij diverse projecten gericht op vrouwen en hun participatie in de samenleving.

Tijdens haar laatste werkzame jaren heeft Lourina zich sterk gemaakt voor de laaggeletterden, om te voorkomen dat deze groep tussen wal en schip zou vallen. Deze activiteit richt zich onder de naam Leven Lang Leren op alle volwassenen van 16-88 jaar en waarborgt de leerfunctie van openbare bibliotheken. Leven Lang Leren focust op de aanpak van laaggeletterdheid. Momenteel zijn er in Nederland 1,5 miljoen laaggeletterden, waarvan 1 miljoen autochtone en 500.000 allochtone burgers. De laaggeletterde groep bestaat vooral uit laagopgeleide volwassenen (vrouwen, werklozen en ouderen) en inburgeraars.

Tenslotte heeft Lourina zich sterk gemaakt voor toepassingen en werkwijzen die de basisvaardigheden van volwassenen kunnen vergroten. Naast lezen en rekenen gaat het hierbij ook over digitale basisvaardigheden die in onze samenleving essentieel zijn om in de maatschappij te kunnen participeren.

SLBO / 28 mei 2015