20200324 Uitstapje opgeschort

/in /door

Beste leden: de lente is duidelijk in aantocht. Het mooie weer straalt je tegemoet. Dat is reden genoeg om er op uit te gaan. Het bestuur was dan ook al heel ver met de voorbereidingen voor het jaarlijkse uitstapje, dit keer naar Leiden. Maar er is iets dat ons hindert. Onze regering heeft verboden om met meer dan drie personen buiten samen te komen en raadt sterk aan om ruime afstand (anderhalve meter) te houden van anderen. Dat zijn geen omstandigheden waarin een bijeenkomst van onze Vereniging kan bloeien, wij willen immers juist onderling contact bevorderen. Het bestuur heeft besloten om de voorbereidingen voort te zetten, maar nu voor een bijeenkomst voorlopig eind juni (we denken aan 30 juni 2020), maar dat is afhankelijk van de “crisis”. Wij hopen dat we dan de crisis voorbij zijn en dat wij u allen in goede gezondheid kunnen treffen in Leiden. Gelet op de bijzondere omstandigheden van het moment kunnen we mogelijk niet voldoen aan de statuten, om uiterlijk binnen zes maanden na afloop van het boekjaar een algemene (jaar-) vergadering te houden. Wat we wel kunnen doen: zorgen dat we er zijn voor elkaar. De koning zei het mooi: alertheid, solidariteit en warmte, zó kunnen we de crisis aan. Zullen we het daarop houden? Zodra er zicht op is dat we definitief een datum kunnen prikken, laten we dat weten. Sterkte voor de dagen die komen gaan en tot ziens. Namens het bestuur, Gerard van Dijk Secretaris SLBO SLBO / 24 maart 2020

20190126 We gaan op reis

/in /door

Voor de agenda´s (onder voorbehoud): op woensdag 8 mei gaan we op reis. Bestemming: nog niet bekend. Maar we gaan met een bus!

 

 

20191211 Thais, Indonesisch en Grafzerken

/in /door

Onze najaarslunch op woensdag 11 december 2019 bracht 55 leden en een paar introducees samen in de Mingle Mush, de “food hall” naast het Centraal Station. Voor de leden die nog nooit in de Mingle Musch waren geweest was deze “eettent” beslist een verrassing. De zaak blijkt van binnen veel groter te zijn dan de buitenkant doet vermoeden. De centrale hal met de verschillende eettenten heeft een goede sfeer en blijkt ook tussen de middag een groot aantal eters te trekken. We werden verwelkomd met goede koffie en zoals gebruikelijk werd er weer veel gepraat waarbij ook zoals gewoonlijk gezondheid en kleinkinderen de meest aangeroerde onderwerpen waren.

Kort na 12 uur werd de lunch geserveerd. Om te beginnen een bescheiden bakje goed smakende soep met een broodje. Dat werd gevolgd door de (bescheiden) hoofdmaaltijd. Zo’n 60 % van de groep had gekozen voor de Indonesische hap en de rest tastte toe op z’n Thais. Dat toetasten moest wel gebeuren met eenvoudig plastic: vorken en messen waren net als de soeplepeltjes afkomstig uit het assortiment van de wegwerpproducten. Net als de andere SLBO-ers die voor Thais hadden gekozen moest ik creatief worstelen om de een beetje op spaghetti lijkende noedels met deze eenvoudige hulpstukken op te kunnen eten. Met enig overleg lukte dat wel en de beloning kwam met elke hap: het smaakte uitstekend. Tijdens de maaltijd vond onze voorzitter het gepast om het een en ander te vertellen over de resultaten tot nu toe van de vorige maand verzonden enquête. Het was op een beetje afstand maar moeilijk te verstaan zodat ik in elk geval de rapportage als tussenresultaat moest beschouwen in de hoop, dat het uiteindelijke resultaat t.z.t. aan de redactie aangeboden wordt zodat we het ook kunnen lezen. Overigens was het aantal ontvangen enquêteformulieren toevallig ook 55. Dat is minder dan de helft van het aantal leden zodat we nogmaals oproepen om, wanneer dat nog niet is gebeurd, het formulier in te vullen en naar onze secretaris te mailen. De mening van elk lid is van belang! Na een klein ijzig toetje en weer een kop goede koffie was het tijd om de voedselhal te verlaten, het plein over te steken en ons te melden bij het literair museum.

Er waren maar weinig leden die bij het oversteken de weg kwijt waren geraakt zodat het zaaltje van de museum goed gevuld was. Het was het zelfde zaaltje waar tien jaar geleden de website werd gepresenteerd. Volgens de aankondiging zou de directeur van het museum, Aad Meinders, ons het een en ander vertellen. Wij kregen een voordracht van hem met wat korte you tube filmpjes over zijn rondreis in 2010 langs 100 graven van 100 schrijvers. Op elk graf legde hij een witte roos (soms een kunstroos, want februari zijn er niet overal witte rozen te koop) en overal maakte Jessica Swinkels een foto (soms wel meer dan één). Hij bezocht laatste rustplaatsen in Nederland, maar ook in Jeruzalem, Elmina, Bazel, Parijs en Londen. De reis duurde dertig dagen. Het resultaat mondde uit in de tentoonstelling Het Pantheon. 100 schrijvers – 1000 jaar literatuur. Aad Meinders had het duidelijk allemaal heel leuk gevonden. Hij vertelde er nog steeds heel enthousiast over. Als een soort kerstcadeau kregen wij allemaal een exemplaar van het boek van de tentoonstelling waarin alle (fraaie) foto’s te vinden waren samen met het verslag van de reis. Als besluit van de excursie mocht iedereen in het museum rondlopen, de schilderijen van schrijvers bekijken en natuurlijk ook de kleine tentoonstelling van cartoons. Sommigen kochten nog wat in de museumwinkel en daarna vertrokken we, soms nog met oud-collega´s napratend, weer naar huis. Het was weer een geslaagde najaarslunch. WZ.- SLBO / 18 januari 2020

 

20190513 We waren in Hoorn!

/in /door

Stralende zon, nauwelijks wind, lentegeur….. Zo zag het er altijd uit wanneer de SLBO op lente-excursie (alias uitstapje) ging. Vandaag ziet dat er net zo mooi uit. Het is donderdagmiddag 9 mei 2019 wanneer ik dit opschrijf. Ons dagje uit annex excursie was echter gisteren, op woensdag 8 mei. En toen zag het er heel anders uit. Toen de autobus van de luxe reisafdeling van de HTM om vijf over negen het bijna volgebouwde parkeerterrein van Leidsenhage opreed, was het weer grijs, maar nog droog. Wij werden welkom geheten door secretaris Gerard van Dijk en onze nieuwe voorzitter Rian van de Sande.

De busreis ging eerst naar het station Amsterdam Sloterdijk waar nog een paar leden instapten. Later, in onze bestemmingsplaats Hoorn, voegden zich nog enkele leden die zelfstandig naar het Museum van de 20e eeuw waren gekomen bij ons reisgezelschap. De busreizigers verlieten op het parkeerterrein vlak voorbij het centrum van Hoorn de bus omdat lange bussen dat centrum niet in mogen en wij wandelden in een bij onze gemiddelde leeftijd passend tempo naar het Oostereiland aan de kust, waar in een voormalige gevangenis het Museum gevestigd is. Een mooi gerestaureerd pand waarin gelukkig ook de Brasserie Oostereiland is te vinden. Daar werden de naar koffie snakkende reizigers voorzien van koffie en de andere snakkers naar een drankje van hun keuze.

De levendige onderlinge gesprekken werden na een kwartier door secretaris Gerard afgebroken, want er moest vergaderd worden. Dus vonden we elkaar even later terug in de bioscoopzaal. Voor de eerste keer vond onze jaarvergadering plaats tijdens de voorjaarsexcursie. Voor de lengte van de vergadering maakte dat niets uit. Ook nu kon de voorzitter een hoog tempo aanhouden bij de behandeling van de agenda. Het jaarverslag en het financiële jaarverslag werden goedgekeurd. Ook de kascontrolecommissie (deze keer bestaande uit Frans van den Berg en Annemarie Klijnsmit) was gelukkig en hun verzoek om de penningmeester en het bestuur décharge te verlenen werd met instemming begroet. Penningmeester Paul van Riet lichtte daarna zijn begrotingen voor 2019 en 2020 toe en ook dat leverde applaus op.

Vervolgens was de beurt aan een gastspreker. Dat was deze keer Mark Dekkers van de Rijnbrink Groep (de organisatie achter het bibliotheekgebeuren in de provincies Gelderland en Overijssel). Hij heeft het boek “Alles behouden” samengesteld dat is gebaseerd op bij de verhuizing van de bibliotheek van Deventer teruggevonden dagboeken van bibliotheekmedewerkers uit het laatste jaar van de 2e wereldoorlog. De belangrijkste auteur was de bij heel wat aanwezigen nog bekende directrice mevrouw Annie Timminga (“AT”voor de ingewijdenen). Een ander dagboek werd geschreven door de twee jonge bibliotheekmedewerkers die in februari 1945 een tijdelijk leeszaal filiaal openden in een inmiddels snoeploos filiaal van Jamin. Dat tijdelijke leeszaalfiliaal was nodig omdat de bibliotheek aan de Brink bij een bombardement in 1944 was beschadigd. Opvallend constant was bij dit laatste dagboek de regelmatige vermelding van het aantal uitgeleende boeken waarbij de oorlogshandelingen op de tweede plaats kwamen. De lezing was best interessant en bood een originele visie op een toch wel bijzonder bibliotheekgebeuren. En toen werd het hoog tijd voor de lunch die wij nuttigden in de brasserie Oostereiland. Het smaakte goed en er werd ook heel goed gezorgd voor de dieetpatiënten. Het museum bevat een vaste collectie met o.a. kamers ingericht in de stijl van achtereenvolgende decennia van de vorige eeuw en gebruiksvoorwerpen waarbij nogal wat van onze leden getuigden van hun leeftijd met kreten als “dat hadden wij thuis ook” tot “dat staat nog in mijn keuken”. Het museum nodigt ook regelmatig verzamelaars uit om iets te laten zien. Een paar jaar geleden exposeerde ons lid Rob Kooijman er een aantal van zijn Mona Lisa´s. Nu was de beurt aan Frank Huisman uit Almere Haven om delen van zijn Märklin speelgoed (voornamelijk treinen) te tonen. Märklin was een duur merk dat in de periode 1900 tot 1940 vooral bij de kinderen van meer gegoede families te vinden was.

Tenslotte was er ook nog een speciale tentoonstelling rond de jeugdserie Floris: 12 afleveringen over een ridder met in de hoofdrol de jonge Rutger Hauer voor wie dit de doorbraak betekende net als trouwens voor de regisseur: Paul Verhoeven. De tv-serie werd gefilmd in zwart/wit. Dat was veel goedkoper dan in kleur en er was toch niemand die kleurentelevisie had.

Bij het vertrek om kwart over drie was er iets veranderd in het weerbeeld. Het regende flink en de wind kwam in de vorm van flinke windvlagen van het IJsselmeer. Over de dijk langs de jachthaven liepen de SLBO-ers achter elkaar met storm en regen in de rug. Maar één persoon had in de gaten, dat je ook op het pad aan de zijkant van de dijk naast de huizen de in de verte geparkeerde bus kon bereiken. Ik werd wel nat, maar van de wind had ik helemaal geen last meer al vroeg ik me wel af, waarom alle anderen boven op de dijk in wind bleven lopen. De bus manoeuvreerde knap door de smalle straatjes waar hij helemaal niet had mogen komen en in een vlot tempo reden we naar Amsterdam om in Sloterdijk weer een paar leden af te zetten. Het stuk over de A4 kostte vanzelfsprekend meer tijd, want een A4 in het spitsuur zonder file is iets historisch. Naarmate we dichter bij Leidschendam kwamen werd het weer steeds beter en toen we uitstapten scheen de zon. Sommigen vonden het jammer dat er bij deze editie van onze lente-excursie geen diner georganiseerd was, maar de meesten waren blij dat ze nu op tijd waren voor het voetballen op tv. En die blijdschap duurde tot de laatste minuut van de wedstrijd. WZ.- SLBO / 13 mei 2019

 

20181211 Vieren in de Gouden Leeuw

/in /door

Op dinsdag 11 december 2018 waren ruim 70 leden van de SLBO en een paar begeleiders aanwezig in de Heerenzaal van De Gouden Leeuw in Voorschoten. In dezelfde zaal vond tien jaar eerder de oprichting plaats van onze vereniging. Ongeveer de helft van de aanwezigen van toen waren ook nu aanwezig om het tweede lustrum van de SLBO te vieren. Scheidend voorzitter Arie Versloot heette iedereen welkom en hij memoreerde in zijn toespraak ook het feit, dat hij alle tien jaren voorzitter was geweest. Bovendien maakte hij er melding van dat er vandaag een paar leden aanwezig waren die om verschillende redenen de laatste paar jaar maar aan weinig SLBO activiteiten hadden (kunnen) deelnemen. Hij verwelkomde speciaal het nieuwe lid Ferdi Vermeulen die voor het eerst aanwezig was bij een SLBO-bijeenkomst. Het programma van deze lustrumbijeenkomst was eenvoudig: met elkaar praten (dat is nooit een probleem), twee voordrachten en lekker eten (ook geen probleem). Voor de eerste voordracht nam Wouter Westerkamp het woord namens Wilma Trommelen om haar waardering uit te spreken over de activiteiten die de besturen in de eerste tien jaar hadden ontplooid. De eerste voordracht was van Aart Blom, die nog maar eens vertelde waar onze leden vandaan gekomen waren. “Bloedgroepen” noemden wij dat in onze bestuursvergaderingen. Wolter van der Zwaan vertelde het verhaal van een van zijn bijzondere klanten uit de tijd dat hij klassieke grammofoonplaten verkocht. Het verhaal ging over een vaste klant die regelmatig zocht naar de perfecte plaat, maar die niet over een platenspeler bleek te beschikken. Het voornamelijk koude buffet was, zoals we gewend waren bij de Gouden Leeuw, weer uitstekend verzorgd. Het werd zowaar even stil in de zaal, want met volle mond praten gaat niet zo gemakkelijk wanneer het goed smaakt. Maar tijdens en na het dessert werden er weer volop herinneringen bovengehaald en werd de vraag “hoe gaat het ermee?” vele keren beantwoord. Het was al drie uur geweest, toen voorzitter Arie in zijn laatste toespraak in functie iedereen prettige kerstdagen en een voorspoedig 2019 kon wensen, waarbij het ook aankondigde dat onze voorjaarsexcursie in 2019 weer per bus zou gaan met dank aan de donatie die wij van NBD Biblion gaan ontvangen. Hij wenste het nieuwe bestuur veel succes. Zelf ging hij, net als Wolter, met een grote bos bloemen naar huis. En Chris Duijndam? Die maakte zoals altijd de foto’s, behalve natuurlijk de foto’s waar hij zelf op staat. W.Z.- SLBO / 16 februari 2019 *Rian is onze nieuwe voorzitter* Tijdens de eerste bestuursvergadering van 2019 is Rian van de Sande gekozen tot voorzitter van de SLBO. Zij volgt Arie Versloot op, die op 11 december na tien jaar de imaginaire voorzittershamer volgens onze statuten moest neerleggen. SLBO / 26 januari 2019

20181018 Vergaderen in Pijnacker

/in /door

Op 11 oktober 2018 waren we voor de derde keer voor onze jaarvergadering in het pannenkoekenrestaurant ” In de Soete Suikerbol” in Pijnacker. Er waren minder deelnemers dan in de voorgaande jaren. Misschien kwam dat wel omdat er geen gastsprekers waren. Het ging deze keer duidelijk om de vereniging zoals ook al uit de uitgebreide vergaderstukken bleek. Zoals meestal verliep de vergadering zonder veel problemen. Het jaarverslag werd goedgekeurd evenals de financiële jaarstukken en de begroting voor 2019. De penningmeester kon melden dat hij verheugend veel donaties van een aantal van onze leden had ontvangen. De kascontrolecommissie werd bedankt en er kon worden overgegaan tot de samenstelling van het bestuur. Volgens de statuten van de vereniging eindigt de termijn van Arie Versloot en Wolter van der Zwaan in december van dit jaar. Zij waren de laatste bestuursleden die deel uitmaakten van het eerste bestuur bij de oprichting van de vereniging in december 2008. Er had zich één kandidaat-bestuurslid gemeld: Inge van Asperen, die werkzaam was geweest bij de VOB. Zij stelde zich aan de leden voor en werd met applaus verwelkomd als nieuw bestuurslid. De aftredende bestuursleden haalden herinneringen op uit de verenigingshistorie. Arie blikte terug op een paar hoogtepunten uit zijn voorzitterschap en Wolter vertelde over zijn idee voor een vereniging van gepensioneerden, dat voornamelijk via de werkzaamheden van Nettie Moors in 2008 binnen een paar maanden had geleid tot de oprichting van de SLBO. Beide afscheid nemende bestuursleden kregen fraaie bloemen. Al eerder was er een door de leden ondersteund verzoek gedaan aan mij om de redactie van deze site te blijven voeren. Een verzoek waar ik onmogelijk nee op kon zeggen. Ook Frans van den Berg zei ja op het verzoek of hij nog een paar lid van de kascontrolecommissie zou willen blijven. Hij krijgt gezelschap van Annemarie Klijnsmit in de nieuwe kascontrolecommissie. Veel tijd werd besteed aan het privacyreglement dat werd toegelicht door Jos van Pelt. Duidelijk werd, dat de ledenlijst niet meer in de bestaande vorm kan worden gepubliceerd en dat men voor vragen over medeleden voortaan moet zijn bij onze secretaris die ook als beheerder van de privacygevoelige informatie werd aangesteld. Het blijkt dat er ook op deze site bepaalde informatie pas kan worden gegeven wanneer er toestemming van de betreffende personen is verkregen. Het reglement is aan de leden verzonden (bij de vergaderstukken) en zal ook op deze site worden gepubliceerd nadat er nog een paar aanvullingen plaats gevonden hebben. De vergadering besloot met de aankondiging van de activiteiten rond en op 11 december a.s. in verband met het tien-jarig bestaan van de vereniging en met een korte gedachten wisseling over de mogelijke activiteiten van de SLBO in 2019. Een van de dingen die daarbij duidelijk werd is dat de vergadering van vandaag de laatste zou zijn in de serie van afzonderlijke ledenvergadering in het najaar. De penningmeester wees erop, dat de ledenvergadering volgens de statuten voor 1 juli gehouden moet worden en dat het de bedoeling is, om dat vanaf 2019 ook zo te doen. Na afloop van de vergadering was er nog een bescheiden borrel waar men nog even met elkaar kon praten. Een van onze leden maakte daar de terechte opmerking, dat er met de 32 leden die er vandaag waren voor sommige collega´s wel erg weinig gesprekspartners waren. Laten we hopen, dat er op de volgende SLBO-bijeenkomsten (zoals op 11 december) meer leden komen, want met elkaar praten is toch echt het belangrijkste!
Wolter van der Zwaan.-

 

20180505 Een nieuwe directeur bij NBD Biblion

/in /door

René Leermakers is op 1 april j.l. vertrokken als algemeen directeur van NBD Biblion. Hij is niet zo lang directeur geweest. Hij trad op 17 augustus 2015 aan. In de korte periode waarin hij directeur was heeft hij wel veel veranderingen doorgevoerd. Een kleine verandering was het stopzetten van de subsidie aan onze vereniging en dat was iets waar wij beslist niet blij mee waren. René Leermakers is opgevolgd door Nina Nannini, die al sinds december 2016 bij NBD Biblion werkte als adjunct-directeur. Nina Nannini (43) is historica en startte haar loopbaan als marktonderzoeker. Ruim 15 jaar geleden maakte zij haar entree in de mediawereld als uitgever. Daarna werkte zij als uitgeefdirecteur bij enkele grote mediabedrijven zoals de SDU. Voor haar in diensttreding bij NBD Biblion eind 2016 werkte zij vier jaar als interim-directeur. Zij heeft veel ervaring met het ontwikkelen en implementeren van veranderstrategieën. NBD Biblion is volop bezig met een transformatie naar een bredere en marktgerichte organisatie. Het bestuur van NBD Biblion is zeer content met de benoeming van Nina. De voorzitter van het bestuur van de Stichting NBD Biblion Ton van Vlimmeren: “Nina is in de open procedure als beste kandidaat voor algemeen directeur naar voren gekomen. Ze heeft veel relevante ervaring en heeft in de afgelopen periode de functie al op uitstekende wijze waargenomen. We hebben er alle vertrouwen in dat zij de koers die is ingezet en de samenwerkingen die daartoe zijn aangegaan verder zal ontwikkelen.” SLBO / 5 mei 2018

20180417 De lente in Schiedam

/in /door

En weer waren we in een bibliotheek. Volgens de organisatoren van onze lente-excursie (het bestuur dus) zal er voor de volgende excursie worden uitgekeken naar een ander soort bestemming. Betaalbare suggesties zijn welkom. Maar op 17 april waren we nog gewoon in een bibliotheek. Maar wel in een bibliotheek die je best wel wat ongewoon mag noemen.

We waren in de hoofdvestiging van de bibliotheek van Schiedam. Dat gebouw heeft twee namen: korenbeurs en koopmansbeurs. Dat het een het ander niet uitsluit blijkt wel uit de geschiedenis van deze stad die lange tijd dreef op de jenever. Niet letterlijk evenwel want de bazen van de stokers waren goede en vooral nuchtere zakenlui. Dat de werkers in de jeneverstokerijen regelmatig van hun product moesten proeven spreekt vanzelf want hoe kan je anders de kwaliteit testen? De plek waar de korenbeurs staat was traditioneel een open marktplein en vormde een van de centra van de stad. De korenbeurs heeft na de commerciële tijd enkele andere bestemmingen gehad maar werd, zoals directeur Theo Schilthuisen in zijn welkomstwoord zei, een paar jaar geleden “teruggegeven aan de stad”. Directeur Schilthuisen vertelde in zijn inleiding ook waar hij gewerkt had voor hij directeur van een bibliotheek werd. Een van zijn vroegere werkgevers bracht bij een paar oud-NBLC-ers en vooral bij hen die nog hadden gewerkt bij Biblion BV herinneringen boven aan een onzekere tijd. Het was de firma AND die ook een paar jaar eigenaar is geweest van Biblion BV voordat de NBD zich erover ontfermde. Bij aankomst hadden wij ontdekt, dat er van de stijlvolle gevel van het gebouw zoals die bij het artikel op deze site was afgebeeld, niets te zien was. Het was alsof kunstenaar Christo langs was geweest. De hele gevel was verpakt in witte lappen. De buitenkant van het gebouw wordt gerestaureerd. Daarbij bleek tot verrassing van iedereen het fraaie gebeeldhouwde fronton niet gebeeldhouwd te zijn. Het is van hout. Dit was een van de zaken die ons werd verteld door bibliothecaris Jan van Bergen en Henegouwen, die op vlotte en humorvolle wijze ons de geschiedenis van Schiedam en van het bibliotheekgebouw uit de doeken deed. Jan was in 2013 de Beste Bibliothecaris van Nederland en uit zijn verhaal over de Schiedamse bibliotheekpraktijk bleek dat dat beslist verdiend was. Ondernemingszin, originaliteit en het reageren op suggesties en commentaar van de leden hebben als resultaat gehad dat de bibliotheek niet voor iedereen is, maar van iedereen. Vorig jaar werd de bibliotheek tweede in de verkiezing van Beste Bibliotheek van Nederland. Hoewel de eerste plaats en de daarbij behorende NBD Biblion Award (!) naar Den Helder ging was men best tevreden met het resultaat. Heel bijzonder is de nu overdekte binnenplaats van het gebouw dat met behulp van planten uit Indonesië is herschapen in een tuinzaal waar het voor iedereen goed toeven is. Deze tuinzaal leverde de bibliotheek de eretitel “meest groene bibliotheek van Nederland” op. We keken er rond, verbaasden ons over de vele visuele facetten van een kijkdoos met spiegels die in de ruimte opgesteld stond (het Droste-effect wordt er vele malen in overtroffen) en gingen vervolgens in een rustig tempo door de oude binnenstad van Schiedam op weg naar het restaurant De Watertuin. De meesten deden dat te voet en dat was best interessant. Bovendien was het weer uitstekend zoals gebruikelijk is bij onze lente-excursies.

De Watertuin bleek een groot en vrij druk etablissement te zijn waar je van alles kan eten: van Indonesische wokproducten tot sushi en hamburgers. Er was genoeg en het was in het algemeen van uitstekende kwaliteit. Tussen de happen door was er weer ruimte om herinneringen op te halen, de kleinkinderen ter sprake te brengen om van de gezondheid maar te zwijgen (wat niet gebeurde). Goed gevuld gingen de veertig deelnemers aan deze lente-excursie weer op huis aan. Sommigen met eigen vervoer, maar de meesten met de bus en de trein. Ik ben nu al benieuwd waar we volgend jaar naar toe worden gestuurd. W.Z.

20171212 De reis ernaartoe is ook boeiend; Winterlunch in Gouda

/in /door

Volgens afspraak meldde onze secretaris Gerard van Dijk op vrijdag 8 december aan de chef van het restaurant Kruim in de Chocoladefabriek in Gouda dat wij op dinsdag 12 december 2017 met 61 personen deel zouden gaan nemen aan de door hem geserveerde lunch. Die melding was noodzakelijk omdat het restaurant voor onze groep een paar etens- en drinkwaren moest inkopen die men normaal niet op de spijskaart heeft staan. Voor onze nieuw aangetreden secretaris was het voeren van de eindorganisatie van een van de SLBO-bijeenkomsten ook nieuw, maar hij verwachtte geen moeilijkheden omdat een paar van onze bestuursleden al ruime ervaring hadden opgedaan bij eerdere evenementen. Zo stond in mijn agenda, dat ik om 10.00 uur in Gouda moest zijn om te assisteren bij de ontvangst van de leden.

Een dag voor ons evenement nam de zorg bij de organisatoren toe. Het sneeuwde in heel Nederland en bij ons sneeuwde het hevig. Mijn poging om ’s middags een paar boodschappen te doen faalde jammerlijk in de sneeuwjacht. Later is gebleken, dat in Den Haag en het Westland op deze maandag de meeste sneeuw van ons land is gevallen. De kwartiermakers voor dinsdag volgden het weerbericht met nogal wat zorg en de mededelingen over enorme files en vastgelopen treinen hielpen niet mee om vol vertrouwen naar de volgende dag te kijken. In de avonduren nam de sneeuwval af en voor dinsdag werd niet of nauwelijks neerslag verwacht. Maar er lag al zo veel! Maandagavond meldden vier deelnemers zich af bij de secretaris. Dat viel eerlijk gezegd mee. De spoorwegen zonden echter wel een waarschuwing uit voor vertragingen en ontbrekende treinen op dinsdag. Dat laatste was natuurlijk geen verrassing. Nogal wat treinen konden op maandag hun eindstation niet bereiken. Doordat haar (late) trein uit Utrecht in Gouda niet verder kon rijden was Afke Bergstra de eerste SLBO-er van buiten Gouda die arriveerde in de stad van de Chocoladefabriek. Gelukkig kon zij de nacht doorbrengen bij een kennis, waardoor zij op dinsdag een van de weinigen was die zich op de voorziene tijd in de zaal van de Chocoladefabriek kon melden. Zelf was ik met lijn 3 vrijwel op de juiste tijd in Den Haag Centraal gearriveerd waar een kleine sprint op het programma stond om de uitgezochte trein naar Gouda te halen. Vergeefse moeite, want de betreffende trein was er niet. De geplande sprinter die een paar minuten later in de richting van Utrecht zou moeten vertrekken was er wel, maar die vertrok aanvankelijk niet. Ruim twintig minuten te laat zette die trein zich in beweging. Aan boord ontwaarde ik Chris Duijndam en Mieke van den Besselaar en later bleek dat er ook nog een paar andere SLBO-leden in deze trein zaten. De reis verliep zonder problemen tot een paar honderd meter voor het station Gouda. Toen stond de trein stil en werd er omgeroepen dat we moesten wachten omdat alle perrons bezet waren. De hoop om om 10.00 uur in de Chocoladefabriek aanwezig te zijn had ik al lang opgegeven, maar half 11 bleek ook te optimistisch te zijn geweest. Later bleek, dat de trein – waar ik in zat – de laatste trein van die ochtend te zijn geweest die van Den Haag naar Gouda was vertrokken. Na ca. 20 minuten kon deze trein doorrijden naar een perron. De oorzaak van alle vertraging bleek een ernstige wisselstoring te zijn waardoor er geen treinverkeer tussen Gouda en Woerden meer mogelijk was. Nogal wat SLBO-ers kwamen door deze storing in de problemen. Zo verscheen onze voorzitter samen met Aart Blom pas omstreeks half 12 in de bibliotheek. Zij waren via Leiden en Alphen aan den Rijn in Gouda beland. Hans Prins was vanaf Diemen wel in Breukelen terecht gekomen, maar vandaar was doorreizen naar Gouda niet meer mogelijk. Na een koud half uur is hij maar weer naar huis teruggereisd. Zelf kwam ik samen met Chris en Mieke om 11 uur bij de Chocoladefabriek terecht, waar Rian en Gerard ons en de andere langzaam binnendruppelende SLBO-ers welkom heetten en waar we de kop koffie konden drinken waaraan iedereen duidelijk behoefte had. De Goudse stroopwafels smaakten uitstekend.

De score van deze dag was, dat van de 61 aangemelde deelnemers er 35 rijdend, glibberend en bibberend en voorzichtig lopend in de Chocoladefabriek zijn gearriveerd. De leden die er niet waren hebben een boeiende blik op deze zeer actief opererende bibliotheek, die niet voor niets in 2015/2016 gekroond werd tot de beste bibliotheek van Nederland, gemist. De adjunct-directrice en een deskundige op het gebied van de niet-boekse zaken namen ons in hoog tempo mee langs allianties binnen en buiten de bibliotheekwereld, het streekarchief, het jeugdtheaterhuis, het tuinfeest, de in het gebouw gevestigde zaken als de Stichting Lezen en Schrijven, Prago, Gedoe Management, Locale omroep, Stichting Taalontmoeting Gouda, Vork Communicatie en langs de Culturele Programmering voor Volwassenen, ParkBios, Boek & Diner (een succesvol gebeuren met een toepasselijk menu en aanwezige schrijvers), Gesprekken met de stad. Seniorenbieb (lijkt me iets voor ons), Playtoday, voorleesochtenden voor peuters, Cultuureducatie, Boekstart en nog veel meer. Met motto’s als “Een andere manier van werken dus ander publiek binnenkrijgen” en “Het is een plek waar je wil zijn, niet waar je moet zijn” wordt iets van de motivatie duidelijk. Wat wel ontbreekt is de Muziek en dat vonden de muzikale oud-collega’s (waarbij ondergetekende) toch wel heel jammer. Het mooiste geprojecteerde woord vond ik “onderwijsachterstandenbeleid” en de meest toepasselijke zin voor vandaag de titel van het laatste onderwerp: “De reis ernaartoe is ook boeiend”. Om duidelijk te maken waar en hoe al die activiteiten plaats vinden werden we in een paar groepen verdeeld die onder deskundige leiding door het gebouw geleid werden. We ontdekten klantgerichte boekopstellingen, een zit/loop-trap van het type dat ook bij NBD Biblion in Zoetermeer te vinden is, maar wel veel groter, vergaderzalen met de toepasselijke namen Puur, Melk en Wit en een nostalgische kleine drukkerij waar klein drukwerk wordt vervaardigd en waar het aloude beroep van letterzetter nog wordt beoefend. Voor deze drukkerij, waar door een kleine enthousiaste groep origineel drukwerk wordt gemaakt, zoekt men trouwens nog een paar deskundige voormalige drukkers en binders. Belangstellende SLBO-leden worden verzocht om contact op te nemen met de drukkerij van de Chocoladefabriek.

Het eindpunt van de excursie was, zoals te verwachten viel, het restaurant Kruim, waar het behoorlijk druk was. Er waren twee lange tafels voor ons ingericht, maar doordat er zo veel van ons niet waren werd een van die tafels ingekort. We kregen soep, bijzondere broodjes, veel beleg, melk, karnemelk, sinaasappelsap en nog meer lekkere zaken. Het was allemaal goed verzorgd en bijzonder wensen konden zonder veel moeite ingewilligd worden. Nettie gaf een resumé van haar loopbaan als “moeder” van de SLBO en zij kreeg de grote bos bloemen die zij was misgelopen bij onze jaarvergadering en natuurlijk het dankbare applaus van de aanwezige SLBO-ers. Om kwart over 3 wenste voorzitter Arie ons allemaal prettige kerstdagen en een voorspoedig en vooral gezond 2018 en konden we ons op de terugweg begeven, in de overtuiging dat ook een persoonlijk bezoek aan de Chocoladefabriek de moeite waard zal zijn.

Doordat er nog steeds geen treinen reden tussen Gouda en Woerden was de spoorweghuishouding er een van improvisatie en onduidelijkheid. Na enig zoeken bleek de sprinter die klaar stond met het opschrift ‘s-Hertogenbosch de trein te zijn die we moesten hebben wanneer we naar Den Haag wilden reizen. Het was een sprinter die nu heen en weer reed tussen Den Haag en Gouda, maar die nog steeds van plan was om door te reizen naar Den Bosch. Regelmatig kregen we te horen en op de schermen in de trein te zien dat de treinautomaat dacht dat we in de richting van Utrecht bewogen, terwijl we echt de andere kant opreden. Na de mededeling dat we in Utrecht Overvecht aangekomen waren stapten we uit in de wetenschap, dat het echt Den Haag Centraal was waar we terecht gekomen waren. Ook de weg terug was deze keer boeiend.

WZ.-

20171028 We waren weer in Pijnacker

/in /door

Precies een jaar na de vorige algemene jaarvergadering van onze vereniging waren we op de zelfde plaats als toen: in het pannenkoekenhuis De Soete Suikerbol in Pijnacker. Net als een jaar geleden kwamen de leden bijeen voor de algemene jaarvergadering van onze vereniging. Het was dit jaar wat drukker en rumoeriger in het pannenkoekenhuis omdat 11 oktober deze keer op een woensdag viel en de vrije middag voor een groepje schoolkinderen pannenkoeken eten betekende. Van de vereniging SLBO waren 44 leden naar Pijnacker gekomen om (zoals gewoonlijk) niet al te kritisch maar wel zorgvuldig de vergaderstukken van commentaar te voorzien en, waar nodig, een paar vragen op het bestuur af te vuren. Het bestuur was niet compleet aanwezig. Dia was verhinderd en dat gold ook voor Nettie Moors. Nettie nam, net als penningmeester Hans van den Ijssel, geheel overeenkomstig de statuten na negen jaar afscheid van het bestuur. Volgens die statuten waren beiden niet herverkiesbaar meer. Na zijn toelichting op het financieel jaarverslag en de begroting voor 2018, die een andere penningmeester in de praktijk mag gaan invullen, kreeg Hans bloemen en werd hij bedankt voor het werk dat hij had verricht om de verenigingsfinanciën te beheren en het mede-organiseren van de diverse activiteiten tijdens de negen jaar dat hij bestuurslid is geweest. De geuite lof is beslist verdiend, want ook dit jaar hadden de leden van de kascontrolecommissie geen probleem binnen onze boekhouding en het kasbeheer gevonden.

De verdiende loftuitingen voor Nettie worden bewaard tot onze volgende bijeenkomst op 12 december a.s. Het zal wel even wennen worden voor de medebestuursleden en veel van onze leden. Nettie was negen jaar lang het aanspreekpunt voor de leden en velen wisten haar via de mail en de telefoon te vinden. In december komen we daar nog op terug. Dan is er inmiddels een bestuursvergadering geweest waar zowel de oude als de nieuwe bestuursleden bij aanwezig waren en waar de functies in het bestuur opnieuw zijn verdeeld. Want er zijn ook weer twee leden gevonden die de opengevallen bestuursplaatsen gaan innemen. Tijdens de vergadering werden Paul van Riet en Jos van Pelt bij acclamatie gekozen in het bestuur. In december zullen zij zich nader presenteren aan de leden. Onze voorzitter had ook deze keer geen grote problemen: de vergadering verliep zoals meestal zonder conflicten en debatten en hij kon het binnen het tijdschema afsluiten met een blik op onze activiteiten in 2018, het jaar waarin de SLBO tien jaar zal bestaan.

De lunch smaakte net als vorig jaar weer goed: soep naar keuze en lekkere broodjes met naar behoeven koffie, melk en jus d’orange. Na de lunch was er nauwelijks tijd om met elkaar te praten, want in een zaaltje werd de beamer al getest en de microfoon uitgeprobeerd. Tamar van Moolenbeek van de bibliotheek Den Haag en Ayden Dijkstra van de VOB vertelden ons gedurende een uur over de activiteiten van een netwerk binnen de huidige openbare bibliotheek waar wij niet meer geschikt voor zijn: de JBN, het Jonge Bibliothecarissen Netwerk. Deze jonge bibliothecarissen hebben als motto’s “kennis – verbinding – delen – innovatie”. Dat zijn motto’s die niet zo veel verschillen van de trefwoorden die de meesten van ons tijdens onze actieve bibliojaren bezigden, maar het werd al snel duidelijk, dat de middelen van deze jonge bibliothecarissen anno 2017 heel anders zijn dan die waarmee wij hebben getracht om onze doelen te realiseren. Het Netwerk voor jonge medewerkers in de bibliotheeksector organiseert twee keer per jaar inhoudelijke bijeenkomsten voor de aangesloten leden, is te vinden op Facebook en laat ook op het Nationaal Bibliotheek Congres van zich horen. Tijdens het verhaal van Tamar kwamen woorden en begrippen als belangrijk, vindingrijk, glansrijk, fantasierijk en kansrijk voorbij. Samengevat in “de bibliotheek maakt je rijker”. Samenwerking zoeken met andere organisaties en instellingen spreekt vanzelf, zo onderstreepte ook Ayden. Hij vertelde ook, dat de VOB, de voortzetting van het oude NBLC, Den Haag heeft verlaten en nu in Utrecht is gevestigd. Die vestiging ligt meer centraal in Nederland en zonder de veelheid aan verschillende werkzaamheden binnen het gebouw van de Koninklijke Bibliotheek is er meer rust en ruimte om met gelijkgestemden contact te hebben. Het lijkt weer leuk te worden om jong te zijn binnen de bibliotheken.

Wij ouderen stelden de bijdragen van de enthousiaste JBN-ers zeer op prijs, maar wij waren daarna toch weer bezig met het constateren dat wij allemaal weer ouder zijn geworden in het afgelopen verenigingsjaar en dat dat bij velen van ons te merken is aan onze gezondheid. Van de mogelijkheid om daarover met elkaar te praten (en natuurlijk ook over kleinkinderen en zo) werd nog ruim gebruik gemaakt. Chris maakte zijn laatste foto’s van de dag en wij vertrokken weer met auto’s of de Randstadrail. Tot december in de chocoladefabriek!
WZ.

SLBO / 28 oktober 2017