20200601 Het jaar van anderhalf
Het is al weer bijna zomer in dit jaar waarin bijna alles is afgelast. We mogen zelfs al weer naar buiten wanneer we maar op anderhalve meter van de niet tot ons huisgezin behorende personen blijven. Het resultaat: lange rijen op de drukke uren voor de supermarkt. Allemaal op anderhalve meter met een karretje.
Maar sinds 1 juni mag er al wat meer. Zo mogen we weer op afstand op een terras zitten en zelfs eten in een restaurant, al staat daar hier en daar wel een scherm tussen de etenden. We mogen ook de bibliotheek weer in, al is het lenen van een boek nu wel een vrij gecompliceerde gebeurtenis. Het reizen met het openbaar vervoer is heel apart met al die mondkapjes. Men wordt steeds creatiever met die kapjes. Sommige zijn zo mooi, dat je ze van nabij wilt bekijken, maar dat wordt niet op prijs gesteld door de dragers. De meest belaste lichaamsdelen voor veel mensen van onze leeftijd (u weet wel de meest risico dragende groep die ook wel dood hout genoemd wordt) vormen de oren. Dat geldt ook voor mij. Want die schelpvormige aanhangsels van onze schedel moeten de poten van de bril dragen, de gehoorapparaten en nu ook het elastiek van de meeste mondkapjes. Ik ben benieuwd hoe onze oren er over een jaar uitzien. Dat openbaar vervoer, en met name de trein, vormt op zichzelf een probleem. Onze regering gebiedt ons om niet met het openbaar vervoer (de trein) te gaan tenzij het echt nodig is. De spoorwegen melden ons vervolgens zonder enige terughoudendheid dat er weer een vrij vervoersbiljet voor ons klaar staat vanaf aanstaande maandag en wensen ons prettige reis. Vervolgens meldt onze eerste minister dat we weer met vakantie mogen naar een aantal landen. Maar de treinen naar de meeste landen rijden nog niet. Vliegen zou dan weer wel kunnen maar anderhalve meter in een vliegtuig is een utopie. Kortom: ter voorkoming van verwarring is het raadzaam om gewoon thuis te blijven en het reizen virtueel te doen bijvoorbeeld met de op you tube te volgen wandelingen door een paar honderd steden. (Op you tube zoeken naar ‘walking in’ gevolgd door een plaatsnaam naar keuze. Er komen er dagelijks een paar bij). Kies wel wandelingen die meer dan 40 minuten duren, dan vermijd je de toeristische reclame en de familie uitstapjes. En je komt nog eens op plekken waar je anders nooit zou komen. Er zijn ook plekken bij die nu je ze gezien hebt in wandeltempo nooit meer wilt bezoeken, maar andere plaatsen (zoals bij mij Odessa, Nürenberg en kattenstad Kutching (dat is in Sarawak, Maleisië) komen op de lijst van steden die ik na het virus zou willen bezoeken zonder beeldscherm.
En wanneer je zo positief aan het dromen bent komt een waarschuwing dat het coronavirus nog springlevend is vrij hard aan. Opeens zien die cijfers van het aantal besmette mensen en in het ziekenhuis opgenomen virusslachtoffers er heel anders uit. Het zijn er wel steeds minder mensen, maar wanneer er zich in die cijferlijstjes een persoon uit je eigen omgeving bevindt dan zijn die lijstjes geen statistiek meer, maar worden het echt personen. Het gaat al weer wat beter met mijn 82 jaar oude zwager maar een deel van mijn familie heeft nu huisarrest en de spanning is weer aanwezig. Het gaat wel beter, maar het is beslist niet over. Laten we dus maar op anderhalve meter blijven. Wolter van der Zwaan.-

Kort na 12 uur werd de lunch geserveerd. Om te beginnen een bescheiden bakje goed smakende soep met een broodje. Dat werd gevolgd door de (bescheiden) hoofdmaaltijd. Zo’n 60 % van de groep had gekozen voor de Indonesische hap en de rest tastte toe op z’n Thais. Dat toetasten moest wel gebeuren met eenvoudig plastic: vorken en messen waren net als de soeplepeltjes afkomstig uit het assortiment van de wegwerpproducten. Net als de andere SLBO-ers die voor Thais hadden gekozen moest ik creatief worstelen om de een beetje op spaghetti lijkende noedels met deze eenvoudige hulpstukken op te kunnen eten. Met enig overleg lukte dat wel en de beloning kwam met elke hap: het smaakte uitstekend. Tijdens de maaltijd vond onze voorzitter het gepast om het een en ander te vertellen over de resultaten tot nu toe van de vorige maand verzonden enquête. Het was op een beetje afstand maar moeilijk te verstaan zodat ik in elk geval de rapportage als tussenresultaat moest beschouwen in de hoop, dat het uiteindelijke resultaat t.z.t. aan de redactie aangeboden wordt zodat we het ook kunnen lezen. Overigens was het aantal ontvangen enquêteformulieren toevallig ook 55. Dat is minder dan de helft van het aantal leden zodat we nogmaals oproepen om, wanneer dat nog niet is gebeurd, het formulier in te vullen en naar onze secretaris te mailen. De mening van elk lid is van belang! Na een klein ijzig toetje en weer een kop goede koffie was het tijd om de voedselhal te verlaten, het plein over te steken en ons te melden bij het literair museum.
evendige onderlinge gesprekken werden na een kwartier door secretaris Gerard afgebroken, want er moest vergaderd worden. Dus vonden we elkaar even later terug in de bioscoopzaal. Voor de eerste keer vond onze jaarvergadering plaats tijdens de voorjaarsexcursie. Voor de lengte van de vergadering maakte dat niets uit. Ook nu kon de voorzitter een hoog tempo aanhouden bij de behandeling van de agenda. Het jaarverslag en het financiële jaarverslag werden goedgekeurd. Ook de kascontrolecommissie (deze keer bestaande uit Frans van den Berg en Annemarie Klijnsmit) was gelukkig en hun verzoek om de penningmeester en het bestuur décharge te verlenen werd met instemming begroet. Penningmeester Paul van Riet lichtte daarna zijn begrotingen voor 2019 en 2020 toe en ook dat leverde applaus op.
Op dinsdag 11 december 2018 waren ruim 70 leden van de SLBO en een paar begeleiders aanwezig in de Heerenzaal van De Gouden Leeuw in Voorschoten. In dezelfde zaal vond tien jaar eerder de oprichting plaats van onze vereniging. Ongeveer de helft van de aanwezigen van toen waren ook nu aanwezig om het tweede lustrum van de SLBO te vieren. Scheidend voorzitter Arie Versloot heette iedereen welkom en hij memoreerde in zijn toespraak ook het feit, dat hij alle tien jaren voorzitter was geweest. Bovendien maakte hij er melding van dat er vandaag een paar leden aanwezig waren die om verschillende redenen de laatste paar jaar maar aan weinig SLBO activiteiten hadden (kunnen) deelnemen. Hij verwelkomde speciaal het nieuwe lid Ferdi Vermeulen die voor het eerst aanwezig was bij een SLBO-bijeenkomst. Het programma van deze lustrumbijeenkomst was eenvoudig: met elkaar praten (dat is nooit een probleem), twee voordrachten en lekker eten (ook geen probleem). Voor de eerste voordracht nam Wouter Westerkamp het woord namens Wilma Trommelen om haar waardering uit te spreken over de activiteiten die de besturen in de eerste tien jaar hadden ontplooid. De eerste voordracht was van Aart Blom, die nog maar eens vertelde waar onze leden va
ndaan gekomen waren. “Bloedgroepen” noemden wij dat in onze bestuursvergaderingen. Wolter van der Zwaan vertelde het verhaal van een van zijn bijzondere klanten uit de tijd dat hij klassieke grammofoonplaten verkocht. Het verhaal ging over een vaste klant die regelmatig zocht naar de perfecte plaat, maar die niet over een platenspeler bleek te beschikken. Het voornamelijk koude buffet was, zoals we gewend waren bij de Gouden Leeuw, weer uitstekend verzorgd. Het werd zowaar even stil in de zaal, want met volle mond praten gaat niet zo gemakkelijk wanneer het goed smaakt. Maar tijdens en na het dessert werden er weer volop herinneringen bovengehaald en werd de vraag “hoe gaat het ermee?” vele keren beantwoord. Het was al drie uur geweest, toen voorzitter Arie in zijn laatste toespraak in functie iedereen prettige kerstdagen en een voorspoedig 2019 kon wensen, waarbij het ook aankondigde dat onze voorjaarsexcursie in 2019 weer per bus zou gaan met dank aan de donatie die wij van NBD Biblion gaan ontvangen. Hij wenste het nieuwe bestuur veel succes. Zelf ging hij, net als Wolter, met een grote bos bloemen naar huis. En Chris Duijndam? Die maakte zoals altijd de foto’s, behalve natuurlijk de foto’s waar hij zelf op staat. W.Z.- SLBO / 16 februari 2019 *Rian is onze nieuwe voorzitter* Tijdens de eerste bestuursvergadering van 2019 is Rian van de Sande gekozen tot voorzitter van de SLBO. Zij volgt Arie Versloot op, die op 11 december na tien jaar de imaginaire voorzittershamer volgens onze statuten moest neerleggen. SLBO / 26 januari 2019
Op 11 oktober 2018 waren we voor de derde keer voor onze jaarvergadering in het pannenkoekenrestaurant ” In de Soete Suikerbol” in Pijnacker. Er waren minder deelnemers dan in de voorgaande jaren. Misschien kwam dat wel omdat er geen gastsprekers waren. Het ging deze keer duidelijk om de vereniging zoals ook al uit de uitgebreide vergaderstukken bleek. Zoals meestal verliep de vergadering zonder veel problemen. Het jaarverslag werd goedgekeurd evenals de financiële jaarstukken en de begroting voor 2019. De penningmeester kon melden dat hij verheugend veel donaties van een aantal van onze leden had ontvangen. De kascontrolecommissie werd bedankt en er kon worden overgegaan tot de samenstelling van het bestuur. Volgens de statuten van de vereniging eindigt de termijn van Arie Versloot en Wolter van der Zwaan in december van dit jaar. Zij waren de laatste bestuursleden die deel uitmaakten van het eerste bestuur bij de oprichting van de vereniging in december 2008. Er had zich één kandidaat-bestuurslid gemeld: Inge van Asperen, die werkzaam was geweest bij de VOB. Zij stelde zich aan de leden voor en werd met applaus verwelkomd als nieuw bestuurslid. De aftredende bestuursleden haalden herinneringen op uit de verenigingshistorie. Arie blikte terug op een paar hoogtepunten uit zijn voorzitterschap en Wolter vertelde over zijn idee voor een vereniging van gepensioneerden, dat voornamelijk via de werkzaamheden van Nettie Moors in 2008 binnen een paar maanden had geleid tot de oprichting van de SLBO. Beide afscheid nemende bestuursleden kregen fraaie bloemen. Al eerder was er een door de leden ondersteund verzoek gedaan aan mij om de redactie van deze site te blijven voeren. Een verzoek waar ik onmogelijk nee op kon zeggen. Ook Frans van den Berg zei ja op het verzoek of hij nog een paar lid van de kascontrolecommissie zou willen blijven. Hij krijgt gezelschap van Annemarie Klijnsmit in de nieuwe kascontrolecommissie. Veel tijd werd besteed aan het privacyreglement dat werd toegelicht door Jos van Pelt. Duidelijk werd, dat de ledenlijst niet meer in de bestaande vorm kan worden gepubliceerd en dat men voor vragen over medeleden voortaan moet zijn bij onze secretaris die ook als beheerder van de privacygevoelige informatie werd aangesteld. Het blijkt dat er ook op deze site bepaalde informatie pas kan worden gegeven wanneer er toestemming van de betreffende personen is verkregen. Het reglement is aan de leden verzonden (bij de vergaderstukken) en zal ook op deze site worden gepubliceerd nadat er nog een paar aanvullingen plaats gevonden hebben. De vergadering besloot met de aankondiging van de activiteiten rond en op 11 december a.s. in verband met het tien-jarig bestaan van de vereniging en met een korte gedachten wisseling over de mogelijke activiteiten van de SLBO in 2019. Een van de dingen die daarbij duidelijk werd is dat de vergadering van vandaag de laatste zou zijn in de serie van afzonderlijke ledenvergadering in het najaar. De penningmeester wees erop, dat de ledenvergadering volgens de statuten voor 1 juli gehouden moet worden en dat het de bedoeling is, om dat vanaf 2019 ook zo te doen. Na afloop van de vergadering was er nog een bescheiden borrel waar men nog even met elkaar kon praten. Een van onze leden maakte daar de terechte opmerking, dat er met de 32 leden die er vandaag waren voor sommige collega´s wel erg weinig gesprekspartners waren. Laten we hopen, dat er op de volgende SLBO-bijeenkomsten (zoals op 11 december) meer leden komen, want met elkaar praten is toch echt het belangrijkste!