Zojuist bereikte het bestuur het bericht dat maandagavond 14 december jl. Koos Wiltenburg is overleden. Hij wilde vanaf woensdag al niet meer eten en drinken en daar kwam ook nog corona bij. Hij is gelukkig rustig ingeslapen. Koos was van 1974 tot 1990 administrateur van het NBLC en rechterhand van Dick Reumer. Nadien heeft hij zich nog vele jaren verdienstelijk gemaakt als penningmeester van de WOB..
Mondkapjes op! (in betere kringen: gezichtsmaskers voor!). Deuren en ramen dicht, maar wel zorgen voor voldoende frisse lucht. Niet zingen, niet roepen, niet hardop schelden en tieren, niet hamsteren, niet feesten, niet bij de buren op visite wanneer u meer dan twee bent, andere SLBO-ers uit de verte toezwaaien maar niet naderbij komen, alleen winkelen, geen kerstcadeaus kunnen kopen, geen boeken uitzoeken in de bibliotheek en de boekwinkel (lezen mag, maar wel alleen!), niet vergaderen, niet klaverjassen, geen strijkkwartet spelen, geen hap meer eten in een restaurant, niet meer winkelen voor je plezier, geen kleinkinderen bezoeken (de mijne heb ik al bijna een jaar niet meer in leven
de lijve gezien), alleen hardlopen in de eentje, niet hoesten, niet snotteren, in quarantaine gaan wanneer een nabije bekende het virus zou kunnen hebben (is me al drie keer gebeurd), geen Beethovencongres in Bonn, geen symposium van muziekbibliothecarissen in Bonn, geen jaarlijkse meerdaagse internationale bijeenkomst van muziekfilatelisten deze keer in Bonn (kortom: geen Bonn!): we vieren volgend jaar in december wel de 251e verjaardag van Ludwig van Beethoven, geen excursies, geen jaarvergadering van de SLBO waar we naar toe konden en via beeldschermen is het maar behelpen, geen wijn op het terras, geen bungalowvakantie (in maart ben ik in de eerste coronaweek op maandag om 12.00 uur weggestuurd omdat het kamp op slot moest), geen bezoek aan oude en zieke familieleden buiten Den Haag, geen treinreizen dus verlopen kortingskaarten en abonnementen, geen beurzen waar ik in stands zou zitten om mijn boek (over postzegels en muziek) aan te prijzen, geen redactievergaderingen, geen kascontrolecommissievergaderingen (heerlijk woord, maar de betreffende kas -niet die van de SLBO- is nu wel ongecontroleerd), geen concerten, geen dagje-uit, geen tentoonstellingen, geen spontaan tentoonstellingsbezoek, niet reizen naar Antwerpen, Metz en Luxemburg waar ik lezingen zou geven dus ook geen lezingen, geen sinterklaas zijn in de scholen en het buurthuis waar ik andere jaren wel voor vrijgevig bisschop doorging, geen viering van het 50-jarig bestaan van de NBD waarbij velen van ons nog wel de viering van het 40 jarig bestaan zullen herinneren waar tien oude bekenden vertelden over de beginjaren van de NBD (de tijd staat niet stil: inmiddels zijn vier van de tien sprekers van toen overleden), misschien gaat de NBD in 2021 het 51-jarig bestaan nog wel vieren …geen….niet….jammer maar……uitgesteld….opgeheven… En dat allemaal om iets wat er onzichtbaar nadrukkelijk wel was: het virus Covid-19. Nu zijn de winkelstraten weer leeg, kunnen we niet met vakantie naar de sneeuw, lopen de uitbaters van tuincentra met holle ogen langs hun enorme voorraad kerstspullen en kerstbomen die zonder versiering zullen blijven en hebben de vuurwerkverkopers zich mopperend neergelegd bij een oudjaar waarop de hardste toegestane knal wordt veroorzaakt door de kurk van de champagnefles. We bestellen online, ontvangen een berg pakjes en sturen meer kerstkaarten dan vorig jaar nu bezoek brengen aan familie en vrienden vrijwel onmogelijk is. Een verrassende kerstkaart die al vroeg kwam bleek van het bestuur van de SLBO te zijn. Vooral de persoonlijke kerstwens zal door veel van ons op prijs zijn gesteld. De afbeelding van de SLBO kerstboom was aan de amateuristische kant, maar het idee was heel goed. De kerstkaart was ook de kennismaking met het ronde embleem van de vereniging. Best zinvol, want een embleem had de SLBO nog niet. Het was tevens de opmaat voor deze vernieuwde verenigingswebsite. Die vernieuwing was noodzakelijk, want onze oude webmaster Fakey-web hield ermee op. De baas van Fakey, de oude bluesliefhebber Simon Keyser vond het, nu hij de negentig nadert, wel genoeg geweest. Simon: bedankt voor de goede zorg voor onze berichtgeving vanaf de geboorte van de SLBO-site.
In 2021 wordt het natuurlijk weer allemaal anders. Alleen wanneer? Want voorlopig dragen we nog wel mondkapjes, groeten we met ellebogen, groeit ons haar langer dan we gewend zijn, eten we niet in restaurants, volgen we de persconferenties van onze ministers, blijven we voornamelijk thuis, stappen we alleen de tram nog in voor iets echt noodzakelijks, kijken we eerst op het net of de winkel waar we heen willen wel open is, ontvangen we pakjes en vermijden we drukte. De dagen zullen nog steeds snel verglijden, want zonder de externe prikkels van ontmoetingen en gebeurtenissen lijkt morgen nog steeds op gisteren net als vandaag en dan gaat de tijd verrassend snel. Maar er is hoop: de vaccins komen er aan of zijn er bijna en de meeste leden van de SLBO vallen in de eerste groepen die geprikt zullen gaan worden. Maar we moeten voorlopig nog wel anderhalve meter afstand houden. Niet voor niets is het woord van 2020 anderhalvemetersamenleving geworden. Ik ben daar best gelukkig mee want ik vind lange woorden boeiend. En de daden die komen er beslist ook weer aan. Kunnen we weer knuffelen en kussen en gewoon een pilsje drinken. Ook ik kan nauwelijks wachten, maar het zal wel zomer zijn wanneer dat allemaal weer gewoon kan. Toch kan ons bestuur best wel vooruitdenken over waar we dit (na-)jaar met elkaar naar toe gaan. Vooruitkijken werkt beslist optimisme in de hand en dat is nu echt wel nodig. Daarom: de dagen worden al weer langer en het mooie weer komt er ook weer aan (wel nog enig geduld s.v.p.). Laten we gezond blijven en het virus buiten de deur houden en wanneer dat niet is gelukt past de wens om weer gezond worden. Dat geldt met name voor de leden die nu ziek zijn en die bijvoorbeeld in een verzorgingshuis o.i.d. zijn opgenomen. Probeer optimist te worden en te blijven en besef dat 2021 best mooi kan worden. Ik wens iedereen in elk geval een mooi, gezond en virusvrij 2021. Tot ziens!
Wolter van der Zwaan.
Vandaag, tien jaar na de start, van de website www.SLBO.nl
geven we de website een nieuw gezicht.
En bij dat nieuwe gezicht hoort een logo dat bij de SLBO past.
SLBO, zo heten we, geloof ik.
De S van Senioren prominent aanwezig in rood, dat zijn wij nu eenmaal.
De O de Organisatie als samenbindend element in blauw.
Rood de vlammende kleur die ons enthousiast moet houden.
Blauw de kleur van de NBD in vroeger dagen.
Groen de kleur van het NBLC in vroeger dagen
De mix van kleuren voor NBD-Biblion, zoals deze organisatie nu hanteert.
Een oranje verloop in de achtergrond, de kleur van de huidige VOB,
met de veelkleurigheid van de Bibliotheken in het land.
Daar kunnen weer even mee vooruit!
SLBO 14 januari 2020
LEIDSCHENDAM-VOORBURG – Provincie Zuid-Holland blokkeert de bouw van een luxe woonwijk op het bedrijfsterrein aan de Vliet waar voorheen NBD-Biblion was gevestigd. Veel huizenkopers hebben er belangstelling voor. 
Maar de gemeente Leidschendam-Voorburg heeft niet aan een belangrijke voorwaarde voldaan. Het verdwijnen van het oude bedrijfsterrein moet namelijk gecompenseerd worden met een nieuw terrein of andere werkplekken. Vastgoedontwikkelaar Niersman en de gemeente dreigen nu over en weer met rechtszaken naar elkaar.
Tien personen die een bijzondere rol speelden bij de totstandkoming van de NBD en de tijd daarna vertelden in een korte schets over hun rol in die geschiedenis. De sprekers waren Aart Blom, Margreet Wijnstroom, Wim Renes, Wolter van der Zwaan, Rob Kooyman, Steef Stalenhoef, Maartje Haasbeek, Henk Neeleman, Arie Versloot en NBD/Biblion-directeur Henk Das.
Bijna 60 leden van SLBO maakten de bijeenkomst mee.
Voor en na de presentatie was er weer veel gelegenheid om met elkaar te praten.
Chris Duijndam maakte er 49 foto’s van, die staan in het fotoboek (foto’s Foto’s – Pagina 10 – Vereniging SLBO).
Ik heb mij in het nabije verleden regelmatig vermaakt met de gruwelijke teksten waarmee wervingsbureaus in advertenties in de NRC en de Volkskrant naar nieuw personeel in het hogere salarissegment hengelden.
(Oud-) sociaal academie jargon leverde een speciaal dialect op dat echter wel werd begrepen door delen van de doelgroep, waardoor meteen een bruikbare voorselectie mogelijk was. De vreselijkste uitingen van dat dialect zijn inmiddels wel zeldzaam geworden, maar op zaterdag 6 juni viel mij een advertentie op in de Volkskrant die iets moderner was, maar die toch nog veel creatieve onzin bevatte. Het was een advertentie van de bibliotheek Utrecht, die nu in een prachtig gebouw gevestigd is (het vroegere postkantoor) en die nu op zoek is naar een passende “verbinder met open vizier”. Sinds ik in de jaren ’60 mijn dienstplicht vervuld heb bij de verbindingsdienst heb ik iets tegen het woord “verbinder”. De gezochte ridder met EHBO-diploma wordt aangesproken met “Je bent een bevlogen ondernemer die zich met gemak beweegt in een divers werkveld van cultuur, politiek en vrijwilligersorganisaties. Iemand met lef die middenin de samenleving staat. Je jaagt aan, vernieuwt, verbindt, onderneemt, enthousiasmeert en motiveert. Zowel extern als intern. Je geeft talenten de ruimte. Samen bouw je aan een levendige bibliotheek waarin alle Utrechters zich thuis voelen. Iedereen kan er terecht om kennis op te doen, te ontmoeten, ontspannen, vergaderen en debatteren.” De tijden van lezen en vakkundig taalgebruik zijn echt voorbij in de bibliotheek.
WZ.-
Het is inmiddels duidelijk dat het Dagje uit naar Leiden en de Algemene Ledenvergadering ook eind juni geen doorgang kunnen vinden. Voor het Dagje uit is het wachten op betere tijden zonder besmettelijke covd-19 virussen of op een werkend vaccin. Dat zal dus nog wel even duren.
Voor wat de ALV betreft bestaat de verplichting om die vergadering te organiseren. Onze secretaris, Gerard van Dijk, oppert nu de mogelijkheid van elektronisch vergaderen. Hij zal ons (bij voorkeur per mail) binnenkort laten weten of dit mogelijk is. Een van de zaken die bij de ALV aan bod zal komen is de uitslag van de eind vorig jaar gehouden enquête. De officiële uitslag van die enquête is bekend en kan vooruitlopend op de ALV nu al gepubliceerd worden.
SLBO / 12 juni 2020
Het is al weer bijna zomer in dit jaar waarin bijna alles is afgelast. We mogen zelfs al weer naar buiten wanneer we maar op anderhalve meter van de niet tot ons huisgezin behorende personen blijven. Het resultaat: lange rijen op de drukke uren voor de supermarkt. Allemaal op anderhalve meter met een karretje.
Maar sinds 1 juni mag er al wat meer. Zo mogen we weer op afstand op een terras zitten en zelfs eten in een restaurant, al staat daar hier en daar wel een scherm tussen de etenden. We mogen ook de bibliotheek weer in, al is het lenen van een boek nu wel een vrij gecompliceerde gebeurtenis. Het reizen met het openbaar vervoer is heel apart met al die mondkapjes. Men wordt steeds creatiever met die kapjes. Sommige zijn zo mooi, dat je ze van nabij wilt bekijken, maar dat wordt niet op prijs gesteld door de dragers. De meest belaste lichaamsdelen voor veel mensen van onze leeftijd (u weet wel de meest risico dragende groep die ook wel dood hout genoemd wordt) vormen de oren. Dat geldt ook voor mij. Want die schelpvormige aanhangsels van onze schedel moeten de poten van de bril dragen, de gehoorapparaten en nu ook het elastiek van de meeste mondkapjes. Ik ben benieuwd hoe onze oren er over een jaar uitzien. Dat openbaar vervoer, en met name de trein, vormt op zichzelf een probleem. Onze regering gebiedt ons om niet met het openbaar vervoer (de trein) te gaan tenzij het echt nodig is. De spoorwegen melden ons vervolgens zonder enige terughoudendheid dat er weer een vrij vervoersbiljet voor ons klaar staat vanaf aanstaande maandag en wensen ons prettige reis. Vervolgens meldt onze eerste minister dat we weer met vakantie mogen naar een aantal landen. Maar de treinen naar de meeste landen rijden nog niet. Vliegen zou dan weer wel kunnen maar anderhalve meter in een vliegtuig is een utopie. Kortom: ter voorkoming van verwarring is het raadzaam om gewoon thuis te blijven en het reizen virtueel te doen bijvoorbeeld met de op you tube te volgen wandelingen door een paar honderd steden. (Op you tube zoeken naar ‘walking in’ gevolgd door een plaatsnaam naar keuze. Er komen er dagelijks een paar bij). Kies wel wandelingen die meer dan 40 minuten duren, dan vermijd je de toeristische reclame en de familie uitstapjes. En je komt nog eens op plekken waar je anders nooit zou komen. Er zijn ook plekken bij die nu je ze gezien hebt in wandeltempo nooit meer wilt bezoeken, maar andere plaatsen (zoals bij mij Odessa, Nürenberg en kattenstad Kutching (dat is in Sarawak, Maleisië) komen op de lijst van steden die ik na het virus zou willen bezoeken zonder beeldscherm.
En wanneer je zo positief aan het dromen bent komt een waarschuwing dat het coronavirus nog springlevend is vrij hard aan. Opeens zien die cijfers van het aantal besmette mensen en in het ziekenhuis opgenomen virusslachtoffers er heel anders uit. Het zijn er wel steeds minder mensen, maar wanneer er zich in die cijferlijstjes een persoon uit je eigen omgeving bevindt dan zijn die lijstjes geen statistiek meer, maar worden het echt personen. Het gaat al weer wat beter met mijn 82 jaar oude zwager maar een deel van mijn familie heeft nu huisarrest en de spanning is weer aanwezig. Het gaat wel beter, maar het is beslist niet over. Laten we dus maar op anderhalve meter blijven. Wolter van der Zwaan.-
Er zijn 58 enquêteformulieren terug ontvangen. Er zijn (nu) 109 leden, dus ruim de helft van de leden (53%) heeft gereageerd. We kunnen er daarom vanuit gaan dat de mening van de leden in het algemeen goed naar voren komt. De procentuele weergave van deze rechte tellingen, aantal respondenten: 58. Voor de uitslag van de enquête, Klik Hier! 20200321enqueteresult-alv
Bevindingen uit de enquête SLBO najaar 2019
Er zijn 58 enquêteformulieren terug ontvangen. Er zijn (nu) 109 leden, dus ruim de helft van de leden (53%) heeft gereageerd. We kunnen er daarom vanuit gaan dat de mening van de leden in het algemeen goed naar voren komt.
De procentuele weergave van deze rechte tellingen is opgenomen in de bijlage.
Het bestuur trekt conclusies als volgt:
Mening over contributiebedrag/verhoging:
Neen %
€ 10,– 14%
€ 15,– 28%
€ 20,– 34%
€ 25,– 18%
€ 30,– 5%
€ 40,– 0%
€ 50,– 2%
Het voelt vreemd aan om zonder dat je er ook maar iets aan kon doen terecht te komen in een risicogroep. Wij zitten als leden van een vereniging van gepensioneerden nu allemaal in die coronavirusrisicogroep.
Ondanks het mooie weer moeten we voornamelijk binnenblijven. Boodschappen mogen we nog wel doen en dan kennelijk bij voorkeur tussen zeven en acht uur in de ochtend. Als notoir avondmens zal mij dat alleen lukken wanneer ik niet naar bed ga en dat ben ik echt niet van plan. Maar net als alle andere leden moet ik mij wel aan de aanwijzingen van onze overheid houden. Collega-leden die ik nu bij Jumbo tegenkom wuif ik uit de verte toe na met stemverheffing te hebben geïnformeerd naar de gezondheidstoestand. Het antwoord versta ik meestal niet ondanks mijn gehoorapparaat (ik ben behoorlijk doof geworden), maar ik roep vol goede moed “pas op voor het virus”. Thuis kijk ik naar het nieuws, lees de krant helemaal uit, los een puzzel op, maak eten klaar en praat via de telefoon met mijn kleinkinderen in Brabant. Ik heb nu wel tijd om artikelen te schrijven voor een paar bladen die soms al maanden geleden om een artikel hadden gevraagd, want inmiddels zijn de laatste paar weken een vakantie, een commissievergadering, een vergadering over de koningsfeesten (die ook wel niet door zullen gaan), een bestuursvergadering en een kascommissievergadering niet doorgegaan net als het bemannen van een stand op een beurs om het boek (over muziekpostzegels) dat ik samen met een pianist heb geschreven te promoten. Er stonden voor de komende weken nog drie van dat soort presentaties in de agenda, maar die gaan natuurlijk ook niet door net zo min als een symposium in Bonn in het kader van het Beethovenjaar waar ik een lezing zou houden. Dus is er tijd om te lezen, piano te spelen en echt tot rust te komen.
Eén van de prettige zaken in het voorjaar voor ons is al weer elf jaar de voorjaarsexcursie van de SLBO. En zoals ik al verwachtte: ook die gaat nu niet door. Vanochtend kregen we allemaal een mail van onze secretaris. Hieronder staat zijn tekst nog eens, maar het gaat snel deze dagen. Zijn tekst is nu op enkele punten al weer verouderd. Ik ben zo vrij geweest om waar dat het geval was de tekst aan te passen aan de nieuwe voorschriften. Laten we het vooral serieus nemen, we zitten tenslotte in die risicogroep: hou afstand (anderhalve meter), ga niet naar de speeltuin (!) en het strand. Pas op voor dat virus! (WZ.)