Wat was het weer een mooie dag, dat najaarsuitje. We hebben genoten van de koffie, het gebak, de voortreffelijke lunch.
Maar wat was het leuk om weer eens in die goede oude PCC-car, de Haagse tram te zitten. Leuke route langs herkenbare plekjes in Den Haag.
Heel veel tijd om weer eens bij te praten. De middagregen hinderde niet echt. 
Plaatjes kijken, horen, hoe het met iedereen gaat, laatste nieuws uitwisselen, of gewoon nog eens wat oude koeien uit de sloot halen. Het is toch altijd weer gezellig als wij elkaar treffen, waar dan ook in het land. Daar is de najaarslunch dan ook vooral voor bedoeld, maar kan het nog leuker, als we ook nog wat nostalgie op kunnen doen?
Hou woensdag 8 november alvast vrij!!
Het wordt vast weer een mooie dag!
Zojuist kreeg het bestuur bericht van het overlijden van Aart Blom.
Hij was medeoprichter van de Nederlandse Bibliotheekdienst (NBD)
en geruime tijd directeur.
Na zijn pensionering was hij medeoprichter van SLBO en heel lang lid van het bestuur.
ONZE LENTEBIJEENKOMST 2023
Op 10 mei was het weer zo ver: de SLBO op stap in het voorjaar. Tegenwoordig gaat dat gepaard met de jaarvergadering dus krijg je bij het betreden van de reisbestemming papieren met cijfers en begrotingen in de hand 
gedrukt, maar daar trekt een echte SLBO-er zich het eerste half uur niets van aan. Ons reisdoel was deze keer het Paviljoen Te Werve Huys in Rijswijk dat niet verward moet worden met het Te Werve Huys zelf want de prijs van een maaltijd daar ligt duidelijk boven het budget van de SLBO. Er waren zo’n veertig leden van de vereniging en een paar introducees naar de tussen tennisbanen gelegen uitspanning gekomen. Een van onze leden die door problemen met haar voet niet kon komen was Sonja van der Meer, die onze secretaris wel had bericht dat onze reisbestemmig haar heel goed bekend was. Haar vader werkte indertijd bij Shell/KPN en het Te Werve Huys en het paviljoen was toen eigendom van KPN. Als familielid had zij toegang tot het terrein van het Huys en was daar veel aanwezig. Tot zeven jaar geleden was zij lid van de tennisclub gebleven. In haar tienerjaren had ze vakantiewerk gedaan op het terrein. Zo meldt ze dat ze zelfs ijs had verkocht. Dat laatste beschouw ik als een zeer respectabele activiteit. Ik heb het zelf ook een paar jaar gedaan tijdens mijn vakanties. Nu was dat voor mij meer vanzelfsprekend dan voor Sonja want mijn vader had een ijssalon in Amsterdam.
Bij het binnenkomen in het paviljoen trof ik ook enkele nieuwkomers bij de SLBO. Een daarvan was Ben Landsbergen met wie ik voor zijn vertrek vaar PICA in de jaren rond 1990 veel heb samengewerkt in het kader van de transliteratie van cyrillische namen. Dat is iets waaraan wij met de herwaardering van het Oekraïns wel weer aan zouden kunnen beginnen. Het is een opmerkelijk verschijnsel dat het gesprek met oud-collega´s na meer dan 25 jaar gewoon verder gaat op de manier en in de toon waarin het indertijd werd afgebroken. Nu werd ons `weet je nog wel (bijna) oudje´gesprek afgebroken door onze voorzitter die ging beginnen met de jaarvergadering. Onze vergaderingen zijn tegenwoordig nogal eenvormig: opening en verwelkoming, huishoudelijke mededelingen, herdenking van overledenen (deze keer natuurlijk onze eerste penningmeester Hans van den Ijssel), de altijd wat verwarrende toelichtingen en leuke tussenwerpsels van onze huidige penningmeester Jos, verkiezing van nieuwe bestuursleden wat ook dit jaar geen verkiezing was bij gebrek aan nieuwe kandidaten en met zittende bestuursleden die herkiesbaar waren , benoeming van een nieuwe kascommissie en nog een paar ideeën voor komende activiteiten. Onze secretaris verwees nog naar de nieuwe fotoraadpanelen met goedkeurend gebrom wanneer de juiste naam bij het juiste portret werd aangetikt. Er waren deze keer twee panelen met foto’s: een zwart/witte en een kleurenpaneel met nieuwere foto’s van voornamelijk oud NBLC-ers. En toen was het hoog tijd voor de lunch.
De uitbater van het paviljoen gaf een gezellige inleiding en toen konden we onze lunches samenstellen. Er was een ruime keuze: uiensoep, brood van wit tot bijna zwart, zacht en hard, ruime keuze van beleg, kleine smakelijke 
omeletjes, sapjes, melk, koffie en thee. Kortom: het was uitstekend. Na ruim een uur lunchen was het de hoogste tijd voor onze excursie. Het onderwerp: de natuur op het terrein van het Te Werve Huys. Dat terrein is niet openbaar toegankelijk om de natuur te beschermen. Er waren twee rondwandelingen: een lange en een korte en ook twee gidsen: een in het groen gekleed echtpaar. Ik koos voor de lange wandelingen en dat betekende een tocht rond het meertje. De gidsen wezen ons op de heel afwisselende vegetatie in het gebied en op de grote en kleine bloemen in geel, rood, paars, oranje, ; lila, gebroken wit, spierwit met en zonder stippels, donkerblauw, hemelsblauw, blauwgroen, oranjerood, sepia (die zie je bijna niet) en nog veel meer. Dan waren er lage en hoge bomen, oude en jonge bomen en bijzondere geïmporteerde bomen. Er vielen voor mij nogal wat nieuwe namen. Ik heb nu eenmaal geen groene vingers. Mijn tuin bij mijn eerste Haagse woning in de Vogelwijk was zeker geen voorbeeld van afgewogen tuinbeheer. Alles wat ik plantte kwam mede door de invloed van de zoute zeewind niet op. De leden van de tuincommissie die elk jaar de tuinen in de wijk beoordeelde keken altijd uiterst minzaam over het muurtje naar de boeiende en bloeiende natuurlijke vegetatie in mijn voortuin. Onkruid werd toen nog niet naar waarde geschat. Ik had er helemaal geen moeite mee dat ik op mijn volgende Haagse adressen geen tuin meer hoefde te onderhouden. Bovendien kreeg ik ook steeds meer last van hooikoorts. Ik was dan ook blij, dat we op onze excursiedag vrij koel en een beetje vochtig weer hadden. Ik heb in ieder geval veel opgestoken over de vegetatie in een omgeving van duinwallen. Onze secretaris weet meer van planten dan ik. Met zijn camera in de aanslag dook hij soms plotseling in elkaar om een minuscuul bloemetje te fotograferen. Na twee 
bijna-struikelmomenten ben ik voor de veiligheid maar achter een ander gaan lopen. Na een uur (en voor de korte wandeling veertig minuten) namen we met de wens “tot de volgende keer” weer afscheid van de natuur en van elkaar. Het was weer gezellig geweest, we hebben elkaar weer bijgepraat over ons wel en wee en de kleinkinderen en we hebben heel wat opgestoken over de natuur zo dicht bij huis. En daar zijn we echt nooit te oud voor.
Wolter van der Zwaan.-
De Koninklijke Bibliotheek is in beweging. Het huidige pand voldoet niet meer en daarom wordt er gedacht aan iets nieuws.
Wil je het volgen:
Eerste schetsen nieuwe boekenmagazijn bekend | KB, de nationale bibliotheek
Uitstapje voorjaar 2023
Het bestuur is er weer in geslaagd een mooie locatie te vinden voor onze voorjaarsbijeenkomst met de ALV, op een bereikbare plek
met gelegenheid voor een wandeling in een bijzonder park.
Dit uitstapje vindt plaats op
Datum: woensdag 10 mei 2023, van 10.30 u. – 15.00u,
Plaats: Paviljoen Te Werve Huys te Wervelaan 110 2283 TM Rijswijk.
Het paviljoen is toegankelijk voor rollators en rolstoelen.Vooraf aan de lunch houden we de Algemene Leden Vergadering (ALV). Na de lunch is er gelegenheid een wandeling door het park (= privéterrein) te maken o.l.v. een IVN-gids. Wandelen op eigen gelegenheid over het terrein is verboden en dus strafbaar. Bij slecht weer kan de gids een presentatie over het park in het paviljoen verzorgen.
Het terrein is toegankelijk voor rollators en rolstoelen.
Er is geen absolute eindtijd.
Een uitnodiging met nadere informatie volgt begin april.
Komt u ook?
Contributie 
De penningmeester meldt dat enkele leden reeds de contributie 2023 hebben overgemaakt, soms zelfs vergezeld van een donatie. Daarvoor hartelijk dank!
Heeft u daar nog niet aan gedacht, dan is dit misschien het moment. De contributie bedraagt € 15,–, te storten op
NL48INGB0004252509 ten name van: Ver Senioren Landelijke Bibl Org
De penningmeester zal u dankbaar zijn.
Woensdag 1 februari was het bestuur van uw SLBO bij elkaar, de aftreap van het nieuwe verenigingsjaar. Met ons bezoek aan de Hortus nog in het achterhoofd wijdde het bestuur zich aan de volgende gelegenheid om weer eens goed voor de dag te komen. Het bestuur heeft ook al een datum op het oog: 10 mei 2023. Dan is er tevens ALV.. Waar? Daar wordt nog aan gewerkt. Noteer de datum vast!
Tijdens de bestuursvergadering werd het concept Jaarverslag SLBO 2022 vastgesteld.
Het bestuur ontving ook goede wensen van anderen:
20221231 goede wensen aan SLBO
Woensdagmorgen 9 november 2022 kwamen een paar van de SLBO-leden elkaar al vroeg tegen in de Randstadrail op weg naar Zoetermeer. De korte wandeling van de halte Segwaert naar het restaurant Het Wapen van Zoetermeer kwam een deel van de SLBO-ers bekend voor. We waren voor de derde keer met de SLBO in dat Wapen. De laatste keer was vorig jaar toen we in de korte periode tussen twee covid-lockdowns in dat restaurant 
onze najaarslunch aten. Door alle covidproblemen waren er toen minder dan 40 deelnemers, maar die waren wel tevreden over het eten en de sfeer. Vermoedelijk was dat voor ons bestuur de reden om dit jaar opnieuw naar het Wapen van Zoetermeer te trekken. Er waren dit jaar veel meer deelnemers: het maximum van 50 leden en introducees werd bijna gehaald. Haast ongemerkt is onze lunch naar voren voren verplaatst. Ervaringen zoals een paar jaar geleden in Gouda toen vele leden de bestemming niet konden bereiken door de overdadige sneeuwval van de nacht ervoor zullen het bestuur hebben gemotiveerd om van de winterlunch een najaarslunch te maken. Dit jaar bleek dat ze daar gelijk in hadden: het weer was mild en iedereen kon zonder reisproblemen zijn of haar naamkaartje opspelden in de hal van het restaurant. Vanzelfsprekend was er weer een heleboel om met elkaar over te praten. In het gezelschap waren ook een paar leden en introducees die nog niet eerder bij een SLBO bijeenkomst waren geweest. Zo zag ik o.a. Chris Veninga en Jos Debeij die bekend genoeg waren bij de overige aanwezigen om meteen in gesprek met iedereen te raken. Na de vrijblijvende praattijd was het weer aan voorzitter Rian om ons echt welkom te heten, huishoudelijke mededelingen te doen en ons smakelijk eten te wensen.
Het eten was, zoals verwacht, weer goed verzorgd. Lekkere tomatensoep, verschillende soorten broodjes , veel beleg en natuurlijk kroketten, melk en jus en om het af te ronden fruit en koffie of thee. Onze secretaris Gerard had ook voor wat ontspanning gezorgd. In twee sessies konden we ruim zeventig oude portretfoto’s van (oud-)collega’s bekijken en door middel van electrostaafjes controleren of wij nog wisten wie ze waren en vooral hoe ze heetten. Dat is een vorm van geheugentest waarmee sommigen (waarbij ik met mijn slechte geheugen voor namen) echt moeite hebben. Ik weet meestal wel wie een bepaalde persoon is of was en soms kan ik ook vertellen aan welk bureau de persoon werkte en in welke functie, maar de naam???? Met behulp van de zoemertjes kom je dan wel in de “oh ja natuurlijk”modus terecht, maar het kan niet ontkend worden: de confrontatie met de witte plekken in je geheugen is soms best pijnlijk, De meesten van ons deden enthousiast aan deze geheugenoefening mee, maar bij een vereniging van gepensioneerden zijn er ook een paar die te veel overledenen opmerken en zij deden al gauw niet meer mee en gingen met anderen in de zaal weer positieve herinneringen ophalen of praten over pensioenen, nieuwe subsidies voor de bibliotheken en inflatie. Ook het vaste gespreksonderwerp “kleinkinderen” ontbrak vanzelfsprekend niet.
Even na half drie vertrokken de eersten en na een half uur waren ook de laatste lunchgasten vertrokken. Jos Debeij beloofde op de valreep om gauw lid te worden en het was duidelijk: de lunch had goed gesmaakt en de onderlinge contacten waren weer optimaal geweest. Sommigen informeerden al waar we in het voorjaar naar toe zouden gaan. Ons bestuur kan terugkijken op een echt geslaagde najaarslunch. Weer buiten keek ik nog even naar de drie hooibergen naast het restaurant waar geen hooi meer aanwezig is en waar je in de zomer heerlijk buiten kan zitten. Ik had op de site van het restaurant nog wel gezien dat het niet om hooibergen gaat, maar om hooibargen. Weer wat geleerd.
Wolter van der Zwaan.
Onder > fotos staan ‘alle’ foto’s van de lunch.