Bij het overlijden van Johan van der Burgh 6 januari 2021
Pas onlangs is bij onze vereniging het bericht binnengekomen dat Johan van der Burgh op 6 januari 2021 op 94-jarige leeftijd is overleden. Omdat -zoals eerder al eens gemeld- oude personeelsgegevens op grond van de privacy wetgeving moesten worden vernietigd, is onderstaande herinnering uitsluitend gebaseerd op mijn geheugen en kan dus gedeeltelijk onjuist zijn. Gaarne correctie als iemand van de oude NBD-ers verbetering (of aanvulling) kan aanbrengen.
Toen de NBD in oktober 1982 definitief verhuisde van drie gebouwen aan en bij de Waldorpstraat in Den Haag ontstond behoefte aan een portiersdienst: ’s morgens als eerste het terrein openstellen en ’s avonds als laatste de afsluitronde doen langs de verschillende gebouwen. Overdag de eerste opvang voor bezoekers en leveranciers. Een lange werkdag dus voor een persoon. We gingen daarom op zoek naar part-timers voor de ochtendienst en de middagdienst. Riny Bleeker had via haar echtgenoot nogal wat connecties in militaire kring, waar je vroeg met pensioen ging. Zodoende kwam Johan van der Burgh als oud-militair eind 1982 op 56-jarige leeftijd bij de NBD in dienst. We hadden -naar uiteindelijk bleek- een heel hecht, sociaal en betrouwbaar groepje samengesteld, dat jaren lang -ook na hun 65ste verjaardag- de werkzaamheden regelde. Voor zover ik dat vanuit mijn positie kon waarnemen liep de portiersdienst soepel en geruisloos. Vakantie, ziekte en verhindering werd onderling opgevangen en als vrachtwagens tijdig voor sluitingstijd meldden dat ze vertraging hadden opgelopen werd daar een mouw aan gepast. Ook in de jaren dat er ’s avonds veel werd overgewerkt of dat er groepen medewerkers langer in het gebouw bleven voor de culturele wintercursussen en/of de cursussen Nederlands, Frans of Engels, die we in sommige jaren organiseerden, zorgden onze portiers altijd voor kloppende sluitingsafspraken en sleuteloverdrachten. De portiers kenden iedereen en iedereen kende de portiers.
Van der Burgh en zijn collega’s ontbraken nooit als er feestelijke gelegenheden buiten werktijd aan de orde waren, al organiseerden ze dan meteen dat iemand oog hield op de vraag of opening, toegang en sluiting van de gebouwen niet in het gedrang kwam. Als ik ’s avonds soms nog laat op kantoor zat maakte ik nog wel praatjes met van der Burgh, Nijmeijer, de Mots of Groeneveld. Als mijn herinneringen kloppen is nu van het hele sociale, betrokken en gezellige groepje van onze portiersdienst bijna niemand meer op deze aarde te spreken. (Alleen nog Raymond Tur. Hij was van 1996-2007 portier en heeft nog met alle genoemde portiers samengewerkt.) Het waren mooie tijden.
Aart Blom
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!