Onze vereniging is een ridder rijker. Op 24 april werd ons lid en oud-collega Lourina de Voogd koninklijk onderscheiden. Zij is nu ridder in de Orde van Oranje Nassau. Lourina heeft zich vele jaren met grote overtuiging en kracht ingezet voor de integratie van nieuwkomers en voor het wegwerken van hun taalachterstand, met nog bijzondere aandacht voor de positie van de vrouwen in deze groepen waarvoor de kansen nog aanmerkelijk anders zijn. Haar inzet voor met name deze groep was groot en vond voor een belangrijk deel óók als nevenactiviteit (dus buiten werktijd) plaats. Dat laatste vooral in haar eigen woonplaats Utrecht, waar zij betrokken was bij diverse projecten gericht op vrouwen en hun participatie in de samenleving.
Tijdens haar laatste werkzame jaren heeft Lourina zich sterk gemaakt voor de laaggeletterden, om te voorkomen dat deze groep tussen wal en schip zou vallen. Deze activiteit richt zich onder de naam Leven Lang Leren op alle volwassenen van 16-88 jaar en waarborgt de leerfunctie van openbare bibliotheken. Leven Lang Leren focust op de aanpak van laaggeletterdheid. Momenteel zijn er in Nederland 1,5 miljoen laaggeletterden, waarvan 1 miljoen autochtone en 500.000 allochtone burgers. De laaggeletterde groep bestaat vooral uit laagopgeleide volwassenen (vrouwen, werklozen en ouderen) en inburgeraars.
Tenslotte heeft Lourina zich sterk gemaakt voor toepassingen en werkwijzen die de basisvaardigheden van volwassenen kunnen vergroten. Naast lezen en rekenen gaat het hierbij ook over digitale basisvaardigheden die in onze samenleving essentieel zijn om in de maatschappij te kunnen participeren.
SLBO / 28 mei 2015
https://slbo.nl/wp/wp-content/uploads/2020/11/kopregelslbo2520-400.png00Gerard van Dijkhttps://slbo.nl/wp/wp-content/uploads/2020/11/kopregelslbo2520-400.pngGerard van Dijk2015-04-30 15:01:482020-12-04 18:41:4920150430 Ridder de Voogd
Weer waren de weergoden met ons. Net als in 2014 viel onze lente-excursie (ook bekend als ‘dagje-uit’) op de mooiste dag van de hele maand april. De zon scheen stralend en in Limburg werd zelfs al de eerste zomerse dag van 2015 genoteerd. Het vertrek vond traditioneel om 10.00 uur plaats op een al even traditionele plek: het parkeerterrein bij Leidsenhage. De bus van Brouwers Tours vertrok met zo’n vijftig deelnemers keurig op tijd. Na een tochtje dwars door Nederland kwamen we even voor half twaalf aan bij ROZET in Arnhem, waar een paar zelfreizende leden ons al stonden op te wachten. Met de lift gingen we vervolgens meteen naar de bovenste verdieping. Daar werden we voorzien van koffie of thee en een kleine hap zoetigheid waarmee we het terras op werden geleid. Op banken in de zon konden we meteen genieten van een riant uitzicht op de hele stad. Hoewel sommigen daar graag hadden willen blijven zitten werden we na een kwartier weer naar binnen gestuurd waar we konden gaan zitten op de treden van een soort ontvangsttrap.
Het leek op de trap bij NBD Biblion, maar dan wel groter en indrukwekkender. De enthousiaste bibliotheekdirectrice leverde de te verwachten pep talk en drie rondleiders leidden ons vervolgens door zalen en over trappen door en langs de bibliotheek, de kunstuitleen en een sfeervol stadsmuseum. Het meest opvallende object was de glijbaan in de jeugdbibliotheek. Voor mij was het wel even slikken toen ik ontdekte dat het belangrijkste deel van mijn vroegere NBLC-werkzaamheden in Arnhem tot niets blijvends hadden geleid: in de bibliotheek zijn geen CD’s meer. Gelukkig nog wel bladmuziek. De drie groepen vonden elkaar terug op de begane grond in het restaurant Momento. Daar genoten we van een goede lunch. Bij het vertrek uit ROZET stonden we oog in oog met het reusachtige beeld van een liggend roze aardvarken dat het plein voor ROZET vult. Het kunstobject werd door vele Arnhemmers op deze dag beklommen om er zelf bovenop in de zon te gaan liggen.
Een korte busrit bracht ons vervolgens in Oosterbeek bij het Airborne Museum. De meesten van ons brachten een bezoek aan het museum, waar de mislukte Slag om Arnhem duidelijk is gedocumenteerd. Best indrukwekkend. Een paar leden gingen het museum niet in en streken neer op een nabijgelegen terras. Enkele leden genoten van een korte uitgezette wandeling over de Hemelse Berg achter het museum. Deze wandeling maakt sinds kort ook deel uit van een langere NS-wandeling. Het centrale element van deze wandeling is het water van een beek. Over watervalletjes, cascades en door een paar meertjes stroomt het water tenslotte in een diep dal. In dat dal zochten de bewoners van de huizen en boerderijen in de buurt dekking tijdens de slag om Arnhem. Nu was het stil en rustig rond het kabbelende water in het bos.
Om even over vijf vertrokken we weer met de bus. Ons reisdoel was nu het restaurant ’t Wapen van Haarzuylen in het vlak bij Utrecht gelegen Haarzuilen. Het bekende kasteel hebben we niet gezien: dat lag een paar honderd meter achter het restaurant verscholen. Bij ’t Wapen zijn ze groepen gewend. Het diner verliep dan ook zonder moeilijkheden. Ook de leden met dieetwensen waren heel tevreden met de geserveerde spijs en drank. Chris Duijndam was weer hyperactief bij het fotograferen van etende medereizigers en voorzitter Arie vertelde ons dat het allemaal uitstekend verliep. We waren dat volmondig met hem eens.
De terugreis verliep zoals de meesten van ons dat graag zien: zonder muziek en met alle mogelijkheid om met elkaar verder te praten. Het was al vrijwel donker toen we in Leidschendam uit de bus stapten. De chauffeur vroeg nog wel of we al wisten op welke datum we in 2016 op reis zouden gaan. Niet om ons dan weer rond te rijden (hoewel hij daar op zichzelf geen enkel bezwaar tegen had) maar om te weten wanneer hij volgend jaar een vrije dag moest nemen om verzekerd te zijn van prachtig weer in april.
Wolter van der Zwaan
https://slbo.nl/wp/wp-content/uploads/2020/11/kopregelslbo2520-400.png00Wolter van der Zwaanhttps://slbo.nl/wp/wp-content/uploads/2020/11/kopregelslbo2520-400.pngWolter van der Zwaan2015-04-20 15:23:302020-12-04 18:41:5720150420 Voorjaarsexcursie 2015 Rozet en meer
Bijna 80 deelnemers aan de winterlunch 2014 van de SLBO verzamelden zich op dinsdag 9 december rond 11 uur voor de hekken van het Vredespaleis in Den Haag. Nog buiten de hekken maakte Chris Duijndam zijn eerste foto’s. Het waren ook zijn laatste want tot Chris’s frustratie mocht er noch in de tuin noch in het paleis gefotografeerd worden. Een voor een werden onze leden bekeken door de strenge poortwachters, lieten hun identiteitsbewijs zien en passeerden de metaaldetectiepoortjes. De meesten moesten twee keer door de poortjes, want je vergeet gauw, dat er nog sleutels in je jaszak zitten of dat jouw broek op je heupen blijft zitten door een riem met een metalen gesp. Na een korte wandeling door de voortuin, waar net de kerstboom werd opgetuigd, werd de trap naar de ingang van het paleis beklommen. Binnen het paleis werd de garderobe gevonden en kon men in de hal een kopje koffie drinken en aan een speciaal vredespaleiskoekje knabbelen.
De organisatoren ontdekten ondertussen wie de ontbrekende 80e deelnemer was. Frans v.d. Berg stond weliswaar niet op de deelnemerslijst, maar die was tijdens zijn ontbijt nog opgebeld met de mededeling dat hij als de nr. 1 van de wachtlijst, wanneer hij vlug zou voortmaken, nog mee zou mogen doen als 80e deelnemer omdat er op het laatste moment nog een andere deelnemer was afgevallen. Om even over 11 had Frans zich nog een beetje buiten adem bij de deelnemers gevoegd. Maar de organisatoren hadden nog een naamkaartje over. En wat voor een naamkaartje: Bart Dingemans. Bart was de jurist van het NBLC en van de WOB en juist hij zou een bezoek aan het juridische walhalla toch niet aan zich voorbij laten gaan? Maar Bart woont in de Betuwe en er waren een paar vertragingen op het spoor, dus namen de organisatoren aan dat Bart nog wel op zou duiken.
Tegen twaalf uur nodigde de directeur-bibliothecaris van het Vredespaleis, Jeroen Vervliet, ons uit om hem te volgen naar de oude bibliotheek. Dat was een sfeervolle ruimte waar iedere oud-bibliotheekmedewerker zich meteen thuis kon voelen. Jeroen Vervliet bleek een uitstekende spreker te zijn. Enthousiast en humorvol vertelde hij over de geschiedenis van de bibliotheek binnen het ruime kader van het Vredespaleis. Daarna nam hij ons mee naar de nieuwe bibliotheek: een moderne uitbouw waar meer dan een miljoen boeken over juridische onderwerpen staan en waar op het moment dat wij er waren zeken vijftig studenten bezig waren met het bestuderen van een fragment van die boekenschat.
De directeur-bibliothecaris leverde ons af bij het Refectorium. Die deftige naam stond voor de lunchruimte op de beneden verdieping van het gebouw. We kregen soep en broodjes. Chris Duijndam was inmiddels van de schrik bekomen en hij vond het best wel eens aardig om te kunnen eten zonder iedereen te hoeven fotograferen. De organisatoren moesten constateren, dat twee nog niet eerder gesignaleerde deelnemers zich bij de etenden hadden geschaard. Die deelnemers komen vrijwel altijd te laat dus daar had men zich geen zorgen over gemaakt, maar waar bleef Bart? Ook toen de grote groep werd opgedeeld in groepjes van ongeveer 20 voor de rondleiding was Bart er nog niet. De rondleiding bracht de deelnemers langs de enorme en zware siervaas die de initiatiefnemer voor de vredesconferenties, tsaar Nicolaas II, had geschonken. Later zagen we ook nog zijn portret in de kleine rechtszaal. Tijdens onze wandeling rondom de binnentuin kwamen we langs borstbeelden, andere beelden, wandschilderingen en meer bric-à-brac met een historische betekenis. Tenslotte mochten we gaan zitten op de stoelen in de grote rechtszaal waar de wijze rechters hun adviezen geven en hun uitspraken doen in de geschillen tussen landen.
Het laatste onderdeel van onze decemberlunch was weer traditioneel: de uitreiking van de kerstkrans en van een cadeaubon van NBD Biblion. De niet aanwezige leden hebben die bon per post toegezonden gekregen. Bij die laatsten was ook Bart Dingemans. We hebben Bart die dinsdag niet gezien in het Vredespaleis. Toch was Bart er wel. Op woensdag 10 december even voor 11 uur meldde Bart zich bij de poortwachters van het paleis. Hij vroeg zich wel af waar de andere 79 deelnemers aan de decemberlunch waren. De poortwachters maakten Bart duidelijk, dat die al een dag eerder door de veiligheidssluis waren gegaan. Bart ontdekte, dat hij het verkeerd in zijn agenda had gezet. Maar misschien had dat wel te maken met een onbewuste schroom. Laten we het maar (juris)prudentie noemen.
WZ.-
SLBO / 14 januari 2015
https://slbo.nl/wp/wp-content/uploads/2020/11/kopregelslbo2520-400.png00Wolter van der Zwaanhttps://slbo.nl/wp/wp-content/uploads/2020/11/kopregelslbo2520-400.pngWolter van der Zwaan2014-12-09 14:29:382020-12-04 18:42:0420141209 Winterlunch 2014
20150430 Ridder de Voogd
/in nieuws /door Gerard van DijkTijdens haar laatste werkzame jaren heeft Lourina zich sterk gemaakt voor de laaggeletterden, om te voorkomen dat deze groep tussen wal en schip zou vallen. Deze activiteit richt zich onder de naam Leven Lang Leren op alle volwassenen van 16-88 jaar en waarborgt de leerfunctie van openbare bibliotheken. Leven Lang Leren focust op de aanpak van laaggeletterdheid. Momenteel zijn er in Nederland 1,5 miljoen laaggeletterden, waarvan 1 miljoen autochtone en 500.000 allochtone burgers. De laaggeletterde groep bestaat vooral uit laagopgeleide volwassenen (vrouwen, werklozen en ouderen) en inburgeraars.
Tenslotte heeft Lourina zich sterk gemaakt voor toepassingen en werkwijzen die de basisvaardigheden van volwassenen kunnen vergroten. Naast lezen en rekenen gaat het hierbij ook over digitale basisvaardigheden die in onze samenleving essentieel zijn om in de maatschappij te kunnen participeren.
SLBO / 28 mei 2015
20150420 Voorjaarsexcursie 2015 Rozet en meer
/in nieuws /door Wolter van der ZwaanWeer waren de weergoden met ons. Net als in 2014 viel onze lente-excursie (ook bekend als ‘dagje-uit’) op de mooiste dag van de hele maand april. De zon scheen stralend en in Limburg werd zelfs al de eerste zomerse dag van 2015 genoteerd. Het vertrek vond traditioneel om 10.00 uur plaats op een al even traditionele plek: het parkeerterrein bij Leidsenhage. De bus van Brouwers Tours vertrok met zo’n vijftig deelnemers keurig op tijd. Na een tochtje dwars door Nederland kwamen we even voor half twaalf aan bij ROZET in Arnhem, waar een paar zelfreizende leden ons al stonden op te wachten. Met de lift gingen we vervolgens meteen naar de bovenste verdieping. Daar werden we voorzien van koffie of thee en een kleine hap zoetigheid waarmee we het terras op werden geleid. Op banken in de zon konden we meteen genieten van een riant uitzicht op de hele stad. Hoewel sommigen daar graag hadden willen blijven zitten werden we na een kwartier weer naar binnen gestuurd waar we konden gaan zitten op de treden van een soort ontvangsttrap.
Het leek op de trap bij NBD Biblion, maar dan wel groter en indrukwekkender. De enthousiaste bibliotheekdirectrice leverde de te verwachten pep talk en drie rondleiders leidden ons vervolgens door zalen en over trappen door en langs de bibliotheek, de kunstuitleen en een sfeervol stadsmuseum. Het meest opvallende object was de glijbaan in de jeugdbibliotheek. Voor mij was het wel even slikken toen ik ontdekte dat het belangrijkste deel van mijn vroegere NBLC-werkzaamheden in Arnhem tot niets blijvends hadden geleid: in de bibliotheek zijn geen CD’s meer. Gelukkig nog wel bladmuziek. De drie groepen vonden elkaar terug op de begane grond in het restaurant Momento. Daar genoten we van een goede lunch. Bij het vertrek uit ROZET stonden we oog in oog met het reusachtige beeld van een liggend roze aardvarken dat het plein voor ROZET vult. Het kunstobject werd door vele Arnhemmers op deze dag beklommen om er zelf bovenop in de zon te gaan liggen.
Een korte busrit bracht ons vervolgens in Oosterbeek bij het Airborne Museum. De meesten van ons brachten een bezoek aan het museum, waar de mislukte Slag om Arnhem duidelijk is gedocumenteerd. Best indrukwekkend. Een paar leden gingen het museum niet in en streken neer op een nabijgelegen terras. Enkele leden genoten van een korte uitgezette wandeling over de Hemelse Berg achter het museum. Deze wandeling maakt sinds kort ook deel uit van een langere NS-wandeling. Het centrale element van deze wandeling is het water van een beek. Over watervalletjes, cascades en door een paar meertjes stroomt het water tenslotte in een diep dal. In dat dal zochten de bewoners van de huizen en boerderijen in de buurt dekking tijdens de slag om Arnhem. Nu was het stil en rustig rond het kabbelende water in het bos.
Om even over vijf vertrokken we weer met de bus. Ons reisdoel was nu het restaurant ’t Wapen van Haarzuylen in het vlak bij Utrecht gelegen Haarzuilen. Het bekende kasteel hebben we niet gezien: dat lag een paar honderd meter achter het restaurant verscholen. Bij ’t Wapen zijn ze groepen gewend. Het diner verliep dan ook zonder moeilijkheden. Ook de leden met dieetwensen waren heel tevreden met de geserveerde spijs en drank. Chris Duijndam was weer hyperactief bij het fotograferen van etende medereizigers en voorzitter Arie vertelde ons dat het allemaal uitstekend verliep. We waren dat volmondig met hem eens.
De terugreis verliep zoals de meesten van ons dat graag zien: zonder muziek en met alle mogelijkheid om met elkaar verder te praten. Het was al vrijwel donker toen we in Leidschendam uit de bus stapten. De chauffeur vroeg nog wel of we al wisten op welke datum we in 2016 op reis zouden gaan. Niet om ons dan weer rond te rijden (hoewel hij daar op zichzelf geen enkel bezwaar tegen had) maar om te weten wanneer hij volgend jaar een vrije dag moest nemen om verzekerd te zijn van prachtig weer in april.
Wolter van der Zwaan
20141209 Winterlunch 2014
/in nieuws /door Wolter van der ZwaanBijna 80 deelnemers aan de winterlunch 2014 van de SLBO verzamelden zich op dinsdag 9 december rond 11 uur voor de hekken van het Vredespaleis in Den Haag. Nog buiten de hekken maakte Chris Duijndam zijn eerste foto’s. Het waren ook zijn laatste want tot Chris’s frustratie mocht er noch in de tuin noch in het paleis gefotografeerd worden. Een voor een werden onze leden bekeken door de strenge poortwachters, lieten hun identiteitsbewijs zien en passeerden de metaaldetectiepoortjes. De meesten moesten twee keer door de poortjes, want je vergeet gauw, dat er nog sleutels in je jaszak zitten of dat jouw broek op je heupen blijft zitten door een riem met een metalen gesp. Na een korte wandeling door de voortuin, waar net de kerstboom werd opgetuigd, werd de trap naar de ingang van het paleis beklommen. Binnen het paleis werd de garderobe gevonden en kon men in de hal een kopje koffie drinken en aan een speciaal vredespaleiskoekje knabbelen.
De organisatoren ontdekten ondertussen wie de ontbrekende 80e deelnemer was. Frans v.d. Berg stond weliswaar niet op de deelnemerslijst, maar die was tijdens zijn ontbijt nog opgebeld met de mededeling dat hij als de nr. 1 van de wachtlijst, wanneer hij vlug zou voortmaken, nog mee zou mogen doen als 80e deelnemer omdat er op het laatste moment nog een andere deelnemer was afgevallen. Om even over 11 had Frans zich nog een beetje buiten adem bij de deelnemers gevoegd. Maar de organisatoren hadden nog een naamkaartje over. En wat voor een naamkaartje: Bart Dingemans. Bart was de jurist van het NBLC en van de WOB en juist hij zou een bezoek aan het juridische walhalla toch niet aan zich voorbij laten gaan? Maar Bart woont in de Betuwe en er waren een paar vertragingen op het spoor, dus namen de organisatoren aan dat Bart nog wel op zou duiken.
Tegen twaalf uur nodigde de directeur-bibliothecaris van het Vredespaleis, Jeroen Vervliet, ons uit om hem te volgen naar de oude bibliotheek. Dat was een sfeervolle ruimte waar iedere oud-bibliotheekmedewerker zich meteen thuis kon voelen. Jeroen Vervliet bleek een uitstekende spreker te zijn. Enthousiast en humorvol vertelde hij over de geschiedenis van de bibliotheek binnen het ruime kader van het Vredespaleis. Daarna nam hij ons mee naar de nieuwe bibliotheek: een moderne uitbouw waar meer dan een miljoen boeken over juridische onderwerpen staan en waar op het moment dat wij er waren zeken vijftig studenten bezig waren met het bestuderen van een fragment van die boekenschat.
De directeur-bibliothecaris leverde ons af bij het Refectorium. Die deftige naam stond voor de lunchruimte op de beneden verdieping van het gebouw. We kregen soep en broodjes. Chris Duijndam was inmiddels van de schrik bekomen en hij vond het best wel eens aardig om te kunnen eten zonder iedereen te hoeven fotograferen. De organisatoren moesten constateren, dat twee nog niet eerder gesignaleerde deelnemers zich bij de etenden hadden geschaard. Die deelnemers komen vrijwel altijd te laat dus daar had men zich geen zorgen over gemaakt, maar waar bleef Bart? Ook toen de grote groep werd opgedeeld in groepjes van ongeveer 20 voor de rondleiding was Bart er nog niet. De rondleiding bracht de deelnemers langs de enorme en zware siervaas die de initiatiefnemer voor de vredesconferenties, tsaar Nicolaas II, had geschonken. Later zagen we ook nog zijn portret in de kleine rechtszaal. Tijdens onze wandeling rondom de binnentuin kwamen we langs borstbeelden, andere beelden, wandschilderingen en meer bric-à-brac met een historische betekenis. Tenslotte mochten we gaan zitten op de stoelen in de grote rechtszaal waar de wijze rechters hun adviezen geven en hun uitspraken doen in de geschillen tussen landen.
Het laatste onderdeel van onze decemberlunch was weer traditioneel: de uitreiking van de kerstkrans en van een cadeaubon van NBD Biblion. De niet aanwezige leden hebben die bon per post toegezonden gekregen. Bij die laatsten was ook Bart Dingemans. We hebben Bart die dinsdag niet gezien in het Vredespaleis. Toch was Bart er wel. Op woensdag 10 december even voor 11 uur meldde Bart zich bij de poortwachters van het paleis. Hij vroeg zich wel af waar de andere 79 deelnemers aan de decemberlunch waren. De poortwachters maakten Bart duidelijk, dat die al een dag eerder door de veiligheidssluis waren gegaan. Bart ontdekte, dat hij het verkeerd in zijn agenda had gezet. Maar misschien had dat wel te maken met een onbewuste schroom. Laten we het maar (juris)prudentie noemen.
WZ.-
SLBO / 14 januari 2015