Op deze mooie maar wel wat koele dinsdag hadden vijftig leden van de vereniging en vier begeleiders de weg naar de Soete Suikerbol in Pijnacker weten te vinden. De leden met een jeugdbibliotheekverleden vonden zich vanzelfsprekend meteen thuis in deze herinnering aan W.G. van der Hulst, maar ook de overige leden voelden zich welkom in dit rustiek ingerichte pannenkoekenrestaurant waar ook (zo bleek uit het bord bij de ingang) andere etenswaren gereserveerd worden. Wij kwamen natuurlijk voor die andere etenswaren. Het bescheiden soepje smaakte goed, de broodjes waren smakelijk (en er waren er meer dan genoeg) en de koffie. thee, melk, karnemelk en jus werden door het vriendelijke personeel in de juiste koppen en glazen geschonken. Tussendoor was er natuurlijk weer gelegenheid om elkaar op de hoogte te brengen van het wel en wee van de laatste maanden en de gebeurtenissen met kleinkinderen en andere familieleden.
Maar dit was geen pure gezelligheidsbijeenkomst, maar onze jaarlijkse algemene ledenvergadering. Men had de vergaderstukken ontvangen per mail of per post en voorzitter Arie Versloot opende de vergadering bijna op het voorziene uur van kwart over twee. Nu zou een onbekende mogelijk verwachten dat de spanning te snijden zou zijn, maar de SLBO-leden weten wel beter. Meestal gaat het bij onze vergaderingen om hamerstukken die door de voorzitter en de overige bestuursleden in een hoog tempo worden behandeld. Enige tijd nam de informatie van de penningmeester over het krimpen van de bijdrage van NBD Biblion. De verandering in de economische positie van NBD Biblion uit zich o.a. in het afschaffen van het kerstpakket en dat geldt ook voor het pakket (bon en krans) dat aan onze leden werd gegeven. Veel meer over het wel en wee van onze vroegere werkgever vernamen wij later van de gastspreker van deze bijeenkomst, René Leermakers. Het andere agendapunt dat enige tijd in beslag nam was het statutair aftreden van twee bestuursleden en het kiezen van twee opvolgers. Voor de eerste keer traden twee van onze bestuursleden van het eerste uur af: Mieke van den Besselaar en Aad Blom. Volgens de statuten waren zij niet herkiesbaar. Er hadden zich drie kandidaten voor het bestuur gemeld. Een van hen, Paul van Riet, had aangegeven dat hij in zo’n geval zijn kandidatuur best wilde opschuiven naar 2017. Zonder afkeurende geluiden werden dus Rian van der Sande en Gerard van Dijk bij stilzwijgende acclamatie benoemd in het bestuur. Zij zullen hun bestuurlijke werkzaamheden aanvangen bij de eerstvolgende bestuursvergadering op 31 oktober. Daarna werd er nog gesproken over de komende winterlunch die ook wel kerstlunch wordt genoemd, waarbij duidelijk werd dat dit jaar deze lunch noch in de winter noch in de kerstperiode zal georganiseerd worden, maar al op 1 december. De voorzitter, die de gastspreker al achter in de zaal had gesignaleerd, sloot de vergadering op het voorziene uur. Zonder hamer deze keer want die had niemand meegenomen.
Gastspreker René Leermakers, die sinds augustus 2015 directeur is van NBD Biblion, moest zich eerst bezig houden met een probleem dat bij alle sprekers die zich visueel willen ondersteunen bekend is: de meegenomen laptop is nooit direct compatibel met de aanwezige beamer. Maar met hulp van Chris Duijndam en de kok/alleskunner van de Soete Suikerbol paste het na tien minuten perfect. In een duidelijk en helder betoog voerde de spreker ons langs de problemen die hij tegen was gekomen, de vele (meestal negatieve) invloeden van buiten maar vooral met de gekozen oplossingen waarin de suggesties van de werknemers duidelijk serieus worden genomen. Het werd ons duidelijk, dat NBD Biblion nieuwe richtingen inslaat in een ander tempo dan voorheen en met een hedendaagse markt- en klantgerichte aanpak. Dat heeft helaas ook banen gekost al is op het internet duidelijk te vinden dat er voor nieuwe functies ook nieuwe mensen gezocht worden. Na de beantwoording van vele vragen bleef er bij een deel van de aanwezigen wel de verzuchting over “blij dat ik met pensioen ben”. In ieder geval waren wij weer helemaal bijgepraat over wat er allemaal bij de vroegere werkgever aan de hand is.
Traditioneel werd de bijeenkomst afgesloten met een drankje en nog veel gepraat. Het was al ver na vijf uur toen de laatste SLBO-ers de Soete Suikerbol verlieten om zich in het spitsuur verkeer te begeven. En ook daar hebben de meesten van ons tegenwoordig geen last meer van.
W.-
SLBO / 15 oktober 2016
https://slbo.nl/wp/wp-content/uploads/2020/11/kopregelslbo2520-400.png00Wolter van der Zwaanhttps://slbo.nl/wp/wp-content/uploads/2020/11/kopregelslbo2520-400.pngWolter van der Zwaan2016-10-11 15:17:412020-12-04 18:41:0920161011 De Algemene Ledenvergadering van dinsdag 11 oktober 2016
Woensdagochtend 20 april was het weer zover. Tegen 10 uur verzamelden zich een groep SLBO-ers rond een bus van de firma Brouwers Tours op het parkeerterrein van Leidsenhage tegenover het politiebureau. Voor de meesten was het een inmiddels bekend ritueel, maar ook vandaag waren er een paar leden die voor de eerste keer een SLBO-voorjaarsexcursie (ook bekend als dagje uit) zouden meemaken. Omdat er een paar deelnemers waren die zich nog niet bij de reisleiding hadden gemeld werd er even gewacht, maar om kwart over tien was het zover: iedereen was er en de bus kon vertrekken. De bus was niet vol ondanks dat het reisgezelschap uit bijna 70 deelnemers bestond. De reden was duidelijk: nogal wat leden hadden aangegeven dat zij op eigen gelegenheid rechtstreeks naar het eerste reisdoel, het Rock Art Museum in Hoek van Holland, zouden komen omdat dat (veel) dichter bij hun huisadres lag dan het parkeerterrein in Leidschendam. Even voor 11 reed de bus de Zekkenstraat op het industrieterrein van Hoek van Holland in. De eerste handeling na het uitstappen van de bus was voor de meeste deelnemers het poseren voor een nostalgieke foto voor de deur van het popmuseum. Pas toen kon men naar binnen voor een kop koffie met een koek. Onder leiding van drie rondleiders (waarbij ons lid Paul van Riet) werden we door het museum gevoerd. Nostalgie stond voor de meesten centraal, want veel van de tentoongestelde muzikale zaken maakten herinneringen los. De herbouwde Hilversumse studio van Radio Veronica herinnerden mij aan mijn werk in de jaren voordat ik bij het NBLC terecht kwam, net zoals de toonbankplatenafspeelbar van het type waaraan ik ooit gewerkt heb. Anderen (de echte Hagenezen) haalden herinneringen op aan dansen in de Marathon, aan de vele Haagse bands uit de jaren ’60 en ’70en aan het scheuren op een echte (ook aanwezige) Puch. Net als de meeste andere musea kan het popmuseum maar een klein deel tonen van de eigen collectie, maar dit deel was al best ons bezoek waard. Veel deelnemers namen zich dan ook voor om nog eens terug te komen om in alle rust het lawaai van de oude hits te ondergaan.
Het volgende reisdoel lag hemelsbreed nog geen kilometer van het museum verwijderd, maar om er te komen moest de spoorbaan twee keer worden overgestoken en werden er heel wat bochten gemaakt. Dat tweede reisdoel was het aan de Nieuwe Waterweg gelegen restaurant van hotel Unicum. In dit zogenaamde Expo Paviljoen werd onze lunch geserveerd. Die lunch opende zoals te verwachten was met soep. Het brood, het beleg, de kroket en de koffie en thee vielen letterlijk in de smaak. Toch gingen veel deelnemers al voor het vertrekuur naar buiten. Misschien kwam het door de nabijheid van de kassen van het Westland, maar de (vanzelfsprekend op een Voorjaarsexcursie van de SLBO) stralend schijnende zon die door het deels glazen dak van het restaurant op de eettafels en de etenden viel deed de temperatuur zoveel stijgen dat we concludeerden dat tomaten het er erg goed zouden doen. In de wind aan de Waterweg vond men afkoeling. Wat wel opviel was dat de aangekondigde wijde blik op de voorbij varende schepen niets opleverde omdat er geen schepen voorbij voeren.
Bijna een half uur voor het voorziene vertrekuur van het restaurant startte chauffeur Sjoerd de motor van de bus om ons via een omweg te vervoeren naar het derde reisdoel van de dag: het Keringhuis aan de Maeslantkeringweg. Ook dit reisdoel lag aan de Nieuwe Waterweg, wat natuurlijk vanzelfsprekend is voor een waterkering die de Nieuwe Waterweg moet afsluiten wanneer wind, vloed en heel veel water zorgen voor een noodsituatie die het hoofd geboden moet worden. Uit de foto’s die dit verslag begeleiden kunt u opmaken, dat die kering op z’n zachtst gezegd indrukwekkend is. Nogal wat deelnemers aan onze reis hadden er geen flauw idee van wat ze zich moesten voorstellen bij dit programmapunt, maar dat veranderde snel. Het visuele spel van de spanten van de sluitdeur aan onze kant van de Nieuwe Waterweg werd bovendien nog eens extra geaccentueerd door de stellages van de schilders die bezig waren om met rollers het wit van de spanten nog witter te maken. Als afsluiting van deze les in Nederlandse waterbouwkunde kregen we in het museum ook nog te zien wat er zou gebeuren wanneer er bij de stijgende zeespiegel geen permanent onderhoud aan de dijken en de andere waterkerende kunstwerken zoals de Maeslantkering zou worden gepleegd.
Om even voor half zes zaten we weer in de bus en deed chauffeur Sjoerd zijn uiterste best om de aangegeven files te omzeilen. Dat lukte goed, want precies op tijd arriveerden we bij het mooi aan het water gelegen restaurant De Bergsche Plas in Bergschenhoek. Tussen het parkeerterrein waar we uit de bus stapten en het restaurant was wel een brede strook grond vol zandbergen, aardehopen en stapels stenen, maar het pad slingerde vakkundig tussen deze uitingen van herconstruering van het landschap aan de plas door. Het diner opende met soep, maar dat viel te verwachten. Deze tweede soep van de dag was het begin van een echte SLBO-excursie maaltijd met voor de meesten een schnitzel, frites, wat groente en ijs toe. Zoals altijd bij onze vereniging was het niet het eten wat de sfeer maakte, maar het permanente gesprek over kleinkinderen, ziekteverschijnselen, vakantieplannen en toch ook wel het weer. Met dat weer zat het ook dit jaar weer goed. We vonden het wel een beetje koud zo nu en dan, maar inmiddels is ons wel duidelijk geworden dat het eind april 2016 nog veel kouder zou worden. We hadden weer de mooiste dag van de week! Het eten smaakte en de koffie die velen van ons nog bestelden vlak voor het vertrek smaakte ook best, al moest ze wel erg heet worden gedronken. De terugreis naar Leidsenhage verliep zonder problemen. Na het uitstappen werden er weer handen geschud, dankwoorden gesproken en afscheid genomen van de medereizigers en de chauffeur. Ook onze achtste voorjaarsexcursie was een succes geweest en tevens was bewezen dat je niet ver weg hoeft te gaan om interessante zaken te ontdekken.
WZ
SLBO / 4 mei 2016
https://slbo.nl/wp/wp-content/uploads/2020/11/kopregelslbo2520-400.png00Wolter van der Zwaanhttps://slbo.nl/wp/wp-content/uploads/2020/11/kopregelslbo2520-400.pngWolter van der Zwaan2016-04-20 14:55:272020-12-04 18:41:1720160420 Niet ver en toch mooi
Het paard van Sinterklaas was met zijn vaste berijder nauwelijks het land uit of op 8 december keken zo’n 22 SLBO-leden naar een paar honderd zeepaardjes en zeeveulens. Het was de kleinste van de twee groepen SLBO-ers die op deze dag in de buurt van het Scheveningse strand het cultuurgedeelte van de jaarlijkse kerstlunch kwamen genieten. De zeepaardjes waren te zien in Sea Life net als piranha’s, bont gekleurde tropische vissen, roggen, otters, pinguïns en kwallen, veel kwallen. Flitslicht is verboden binnen de muren van het zee museum want daar raken de vaste bewoners door in de stress en dat is iets dat menig bekende Nederlander bekend zal voorkomen. De grootste groep oud-collega’s was een paar honderd meter verder aan het kijken naar namaakskeletten, stevige paarden en beelden van gips en beton. Zij waren te gast in het museum Beelden aan Zee. Daar mocht wel geflitst worden en dat deed Chris dan ook met het van hem bekende enthousiasme.
Tegen één uur kwamen beide groepen samen in het Badhotel. Daar waren ook al wat SLBO-leden aanwezig die op deze stralende decembermorgen geen cultuur hadden opgesnoven. In totaal genoten 77 leden en 10 begeleiders van de in het hotel geserveerde lunch. 6 leden namen voor de eerste keer deel aan een SLBO-activiteit. Het aantal van 87 deelnemers aan een SLBO-activiteit was wel een record. Er werd gegeten en gepraat (soms met volle mond). De gespreksonderwerpen waren niet anders dan bij de vorige bijeenkomsten van de SLBO: voornamelijk kleinkinderen en gezondheid. De lunch smaakte gewoon goed en rond half drie vertrok iedereen weer, de leden voorzien van de traditionele kerstkrans uit Leidschendam. Het weer was inmiddels wel veranderd. De regen kwam in zware bui vorm horizontaal voorbij. Dat hoort ook zo wanneer je vlak bij het strand bent.
SLBO / 17 december 2015
https://slbo.nl/wp/wp-content/uploads/2020/11/kopregelslbo2520-400.png00Wolter van der Zwaanhttps://slbo.nl/wp/wp-content/uploads/2020/11/kopregelslbo2520-400.pngWolter van der Zwaan2015-12-08 14:53:112020-12-04 18:41:2820151208Tussen zon en regen
20161011 De Algemene Ledenvergadering van dinsdag 11 oktober 2016
/in nieuws /door Wolter van der ZwaanOp deze mooie maar wel wat koele dinsdag hadden vijftig leden van de vereniging en vier begeleiders de weg naar de Soete Suikerbol in Pijnacker weten te vinden. De leden met een jeugdbibliotheekverleden vonden zich vanzelfsprekend meteen thuis in deze herinnering aan W.G. van der Hulst, maar ook de overige leden voelden zich welkom in dit rustiek ingerichte pannenkoekenrestaurant waar ook (zo bleek uit het bord bij de ingang) andere etenswaren gereserveerd worden. Wij kwamen natuurlijk voor die andere etenswaren. Het bescheiden soepje smaakte goed, de broodjes waren smakelijk (en er waren er meer dan genoeg) en de koffie. thee, melk, karnemelk en jus werden door het vriendelijke personeel in de juiste koppen en glazen geschonken. Tussendoor was er natuurlijk weer gelegenheid om elkaar op de hoogte te brengen van het wel en wee van de laatste maanden en de gebeurtenissen met kleinkinderen en andere familieleden.
Maar dit was geen pure gezelligheidsbijeenkomst, maar onze jaarlijkse algemene ledenvergadering. Men had de vergaderstukken ontvangen per mail of per post en voorzitter Arie Versloot opende de vergadering bijna op het voorziene uur van kwart over twee. Nu zou een onbekende mogelijk verwachten dat de spanning te snijden zou zijn, maar de SLBO-leden weten wel beter. Meestal gaat het bij onze vergaderingen om hamerstukken die door de voorzitter en de overige bestuursleden in een hoog tempo worden behandeld. Enige tijd nam de informatie van de penningmeester over het krimpen van de bijdrage van NBD Biblion. De verandering in de economische positie van NBD Biblion uit zich o.a. in het afschaffen van het kerstpakket en dat geldt ook voor het pakket (bon en krans) dat aan onze leden werd gegeven. Veel meer over het wel en wee van onze vroegere werkgever vernamen wij later van de gastspreker van deze bijeenkomst, René Leermakers. Het andere agendapunt dat enige tijd in beslag nam was het statutair aftreden van twee bestuursleden en het kiezen van twee opvolgers. Voor de eerste keer traden twee van onze bestuursleden van het eerste uur af: Mieke van den Besselaar en Aad Blom. Volgens de statuten waren zij niet herkiesbaar. Er hadden zich drie kandidaten voor het bestuur gemeld. Een van hen, Paul van Riet, had aangegeven dat hij in zo’n geval zijn kandidatuur best wilde opschuiven naar 2017. Zonder afkeurende geluiden werden dus Rian van der Sande en Gerard van Dijk bij stilzwijgende acclamatie benoemd in het bestuur. Zij zullen hun bestuurlijke werkzaamheden aanvangen bij de eerstvolgende bestuursvergadering op 31 oktober. Daarna werd er nog gesproken over de komende winterlunch die ook wel kerstlunch wordt genoemd, waarbij duidelijk werd dat dit jaar deze lunch noch in de winter noch in de kerstperiode zal georganiseerd worden, maar al op 1 december. De voorzitter, die de gastspreker al achter in de zaal had gesignaleerd, sloot de vergadering op het voorziene uur. Zonder hamer deze keer want die had niemand meegenomen.
Gastspreker René Leermakers, die sinds augustus 2015 directeur is van NBD Biblion, moest zich eerst bezig houden met een probleem dat bij alle sprekers die zich visueel willen ondersteunen bekend is: de meegenomen laptop is nooit direct compatibel met de aanwezige beamer. Maar met hulp van Chris Duijndam en de kok/alleskunner van de Soete Suikerbol paste het na tien minuten perfect. In een duidelijk en helder betoog voerde de spreker ons langs de problemen die hij tegen was gekomen, de vele (meestal negatieve) invloeden van buiten maar vooral met de gekozen oplossingen waarin de suggesties van de werknemers duidelijk serieus worden genomen. Het werd ons duidelijk, dat NBD Biblion nieuwe richtingen inslaat in een ander tempo dan voorheen en met een hedendaagse markt- en klantgerichte aanpak. Dat heeft helaas ook banen gekost al is op het internet duidelijk te vinden dat er voor nieuwe functies ook nieuwe mensen gezocht worden. Na de beantwoording van vele vragen bleef er bij een deel van de aanwezigen wel de verzuchting over “blij dat ik met pensioen ben”. In ieder geval waren wij weer helemaal bijgepraat over wat er allemaal bij de vroegere werkgever aan de hand is.
Traditioneel werd de bijeenkomst afgesloten met een drankje en nog veel gepraat. Het was al ver na vijf uur toen de laatste SLBO-ers de Soete Suikerbol verlieten om zich in het spitsuur verkeer te begeven. En ook daar hebben de meesten van ons tegenwoordig geen last meer van.
W.-
SLBO / 15 oktober 2016
20160420 Niet ver en toch mooi
/in nieuws /door Wolter van der ZwaanWoensdagochtend 20 april was het weer zover. Tegen 10 uur verzamelden zich een groep SLBO-ers rond een bus van de firma Brouwers Tours op het parkeerterrein van Leidsenhage tegenover het politiebureau. Voor de meesten was het een inmiddels bekend ritueel, maar ook vandaag waren er een paar leden die voor de eerste keer een SLBO-voorjaarsexcursie (ook bekend als dagje uit) zouden meemaken. Omdat er een paar deelnemers waren die zich nog niet bij de reisleiding hadden gemeld werd er even gewacht, maar om kwart over tien was het zover: iedereen was er en de bus kon vertrekken. De bus was niet vol ondanks dat het reisgezelschap uit bijna 70 deelnemers bestond. De reden was duidelijk: nogal wat leden hadden aangegeven dat zij op eigen gelegenheid rechtstreeks naar het eerste reisdoel, het Rock Art Museum in Hoek van Holland, zouden komen omdat dat (veel) dichter bij hun huisadres lag dan het parkeerterrein in Leidschendam. Even voor 11 reed de bus de Zekkenstraat op het industrieterrein van Hoek van Holland in. De eerste handeling na het uitstappen van de bus was voor
de meeste deelnemers het poseren voor een nostalgieke foto voor de deur van het popmuseum. Pas toen kon men naar binnen voor een kop koffie met een koek. Onder leiding van drie rondleiders (waarbij ons lid Paul van Riet) werden we door het museum gevoerd. Nostalgie stond voor de meesten centraal, want veel van de tentoongestelde muzikale zaken maakten herinneringen los. De herbouwde Hilversumse studio van Radio Veronica herinnerden mij aan mijn werk in de jaren voordat ik bij het NBLC terecht kwam, net zoals de toonbankplatenafspeelbar van het type waaraan ik ooit gewerkt heb. Anderen (de echte Hagenezen) haalden herinneringen op aan dansen in de Marathon, aan de vele Haagse bands uit de jaren ’60 en ’70en aan het scheuren op een echte (ook aanwezige) Puch. Net als de meeste andere musea kan het popmuseum maar een klein deel tonen van de eigen collectie, maar dit deel was al best ons bezoek waard. Veel deelnemers namen zich dan ook voor om nog eens terug te komen om in alle rust het lawaai van de oude hits te ondergaan.
Het volgende reisdoel lag hemelsbreed nog geen kilometer van het museum verwijderd, maar om er te komen moest de spoorbaan twee keer worden overgestoken en werden er heel wat bochten gemaakt. Dat tweede reisdoel was het aan de Nieuwe Waterweg gelegen restaurant van hotel Unicum. In dit zogenaamde Expo Paviljoen werd onze lunch geserveerd. Die lunch opende zoals te verwachten was met soep. Het brood, het beleg, de kroket en de koffie en thee vielen letterlijk in de smaak. Toch gingen veel deelnemers al voor het vertrekuur naar buiten. Misschien kwam het door de nabijheid van de kassen van het Westland, maar de (vanzelfsprekend op een Voorjaarsexcursie van de SLBO) stralend schijnende zon die door het deels glazen dak van het restaurant op de eettafels en de etenden viel deed de temperatuur zoveel stijgen dat we concludeerden dat tomaten het er erg goed zouden doen. In de wind aan de Waterweg vond men afkoeling. Wat wel opviel was dat de aangekondigde wijde blik op de voorbij varende schepen niets opleverde omdat er geen schepen voorbij voeren.
Om even voor half zes zaten we weer in de bus en deed chauffeur Sjoerd zijn uiterste best om de aangegeven files te omzeilen. Dat lukte goed, want precies op tijd arriveerden we bij het mooi aan het water gelegen restaurant De Bergsche Plas in Bergschenhoek. Tussen het parkeerterrein waar we uit de bus stapten en het restaurant was wel een brede strook grond vol zandbergen, aardehopen en stapels stenen, maar het pad slingerde vakkundig tussen deze uitingen van herconstruering van het landschap aan de plas door. Het diner opende met soep, maar dat viel te verwachten. Deze tweede soep van de dag was het begin van een echte SLBO-excursie maaltijd met voor de meesten een schnitzel, frites, wat groente en ijs toe. Zoals altijd bij onze vereniging was het niet het eten wat de sfeer maakte, maar het permanente gesprek over kleinkinderen, ziekteverschijnselen, vakantieplannen en toch ook wel het weer. Met dat weer zat het ook dit jaar weer goed. We vonden het wel een beetje koud zo nu en dan, maar inmiddels is ons wel duidelijk geworden dat het eind april 2016 nog veel kouder zou worden. We hadden weer de mooiste dag van de week! Het eten smaakte en de koffie die velen van ons nog bestelden vlak voor het vertrek smaakte ook best, al moest ze wel erg heet worden gedronken. De terugreis naar Leidsenhage verliep zonder problemen. Na het uitstappen werden er weer handen geschud, dankwoorden gesproken en afscheid genomen van de medereizigers en de chauffeur. Ook onze achtste voorjaarsexcursie was een succes geweest en tevens was bewezen dat je niet ver weg hoeft te gaan om interessante zaken te ontdekken.
WZ
SLBO / 4 mei 2016
20151208Tussen zon en regen
/in nieuws /door Wolter van der ZwaanHet paard van Sinterklaas was met zijn vaste berijder nauwelijks het land uit of op 8 december keken zo’n 22 SLBO-leden naar een paar honderd zeepaardjes en zeeveulens. Het was de kleinste van de twee groepen SLBO-ers die op deze dag in de buurt van het Scheveningse strand het cultuurgedeelte van de jaarlijkse kerstlunch kwamen genieten. De zeepaardjes waren te zien in Sea Life net als piranha’s, bont gekleurde tropische vissen, roggen, otters, pinguïns en kwallen, veel kwallen. Flitslicht is verboden binnen de muren van het zee museum want daar raken de vaste bewoners door in de stress en dat is iets dat menig bekende Nederlander bekend zal voorkomen. De grootste groep oud-collega’s was een paar honderd meter verder aan het kijken naar namaakskeletten, stevige paarden en beelden van gips en beton. Zij waren te gast in het museum Beelden aan Zee. Daar mocht wel geflitst worden en dat deed Chris dan ook met het van hem bekende enthousiasme.
Tegen één uur kwamen beide groepen samen in het Badhotel. Daar waren ook al wat SLBO-leden aanwezig die op deze stralende decembermorgen geen cultuur hadden opgesnoven. In totaal genoten 77 leden en 10 begeleiders van de in het hotel geserveerde lunch. 6 leden namen voor de eerste keer deel aan een SLBO-activiteit. Het aantal van 87 deelnemers aan een SLBO-activiteit was wel een record. Er werd gegeten en gepraat (soms met volle mond). De gespreksonderwerpen waren niet anders dan bij de vorige bijeenkomsten van de SLBO: voornamelijk kleinkinderen en gezondheid. De lunch smaakte gewoon goed en rond half drie vertrok iedereen weer, de leden voorzien van de traditionele kerstkrans uit Leidschendam. Het weer was inmiddels wel veranderd. De regen kwam in zware bui vorm horizontaal voorbij. Dat hoort ook zo wanneer je vlak bij het strand bent.
SLBO / 17 december 2015