20170630 Christine schrijft

/in /door

Beste mensen
Graag wil ik iets aanvullen bij de terugblik op de NBLC-jaren van Rob Blei.
Rob heeft zich naast zijn dagelijkse werk ook zeer actief ingezet voor de ondernemingsraad. Hoeveel jaren hij er precies in zat weet ik niet, maar in de acht jaar dat ik er zelf deel van uitmaakte was hij er volgens mij ook altijd. Hij heeft zich altijd hard gemaakt voor de belangen van de medewerkers.
Memorabel is dat mede dankzij de inzet van Rob de NBLC-OR drie keer een landelijke OR-prijs heeft gewonnen voor het snelste en/of beste OR-jaarverslag. Bijgaande foto’s zijn van 1986, toen we de eerste keer de OR-prijs wonnen voor het beste jaarverslag. We stonden in alle landelijke OR-bladen en Rob en ik werden als schrijvers/samenstellers geïnterviewd voor het AD. We waren erg trots!
Volgens Rob hebben ze na een aantal jaren die landelijke OR-prijs maar afgeschaft omdat wij hem toch steeds wonnen 😉

Christine Kliphuis     
Van Montfoortstraat 19
2274 SR Voorburg
06 23 98 77 19
www.christinekliphuis.nl

SLBO / 30 juni 2017

 

20130213 Yolanda de Niet schrijft

/in /door

Vanuit Schrassig in Luxemburg ontvingen wij de volgende herinnering van Yolanda de Niet, de vroegere secretaresse van Dick Reumer:

Op de dag van de crematie van Dick Reumer, kreeg ik via ex-collega’s het bericht van zijn overlijden. Bij het bericht was ook, de voor mij onbekende, website van de SLBO vermeld. Ik heb de site bezocht en vooral het foto-archief heb ik met plezier bekeken. Direct ben ik in mijn eigen uitgebreide foto-archief van die jaren gedoken. Vele herinneringen kwamen naar boven.

In september 1971 kwam ik als directiesecretaresse in dienst van de Centrale Vereniging voor Openbare Bibliotheken en ik heb aan de wieg gestaan van het NBLC. Mijn vuurdoop was een personeelsuitstapje naar Brugge waar ik de CV-gemeenschap beter leerde kennen. Vijftien jaar heb ik voor Dick Reumer persoonlijk gewerkt. Mijn taakomschrijving was in het begin nog niet groot, maar groeide gestaag toen ook het werk toenam. Vrij algemeen bestond mijn functie uit een scala van werkzaamheden dat begon bij het organiseren van nationale en internationale vergaderingen en congressen en eindigde bij het halen van pijptabak (Clan).

Tijdens de duizenden kilometers die we samen per auto of vliegtuig hebben gereisd op weg naar vergaderingen, hoorzittingen en congressen in binnen- en buitenland werd ik geïnspireerd door zijn volledige instructie die ik kreeg over het bibliotheekwerk in al zijn facetten. Veel heb ik van Dick geleerd, zowel op werk-technisch als op sociaal gebied. Met verwondering heb ik naar hem gekeken: zijn energie was niet te stoppen, vakantie kende hij niet, nee zeggen bestond niet en voor elk probleem was een oplossing.

Dat de boog niet altijd gespannen stond is ieder bekend. Dat kwam tot uiting in de vele borrels, etentjes, feestjes en uitstapjes. En als er niets te vieren viel, dan verzonnen we wel iets.

Ik ben al 14 jaar weg uit Nederland, maar in deze dagen van afscheid en herinneringen kijk ik graag terug op deze hechte NBLC-familie. Met dankbaarheid en liefde denk ik aan Dick Reumer, een man met een warm hart, waarmee samenwerken nooit eentonig kon worden. In 1986 scheidden onze wegen.

Yolanda de Niet

SLBO / 13 februari 2013

 

20120727 Will Roestenburg schrijft

/in /door

Dag Mieke, Wolter e.a., Ik ben nog niet met pensioen – dat duurt nog wel even – maar kwam toevallig op deze website en beloof jullie dat ik het wel en wee van deze community nauw ga volgen. Leuk en warm. Will Roestenburg – NBLC-er van sept77 – jan80

 

20111224 Rob Kooyman schrijft

/in /door

Beste mensen,

Een paar weken geleden was ik op een bijeenkomst van Mona Lisa verzamelaars in Parijs. Ik heb daar uiteraard enthousiast over mijn tentoonstelling – nu in Hoorn – gesproken. Een van de aanwezigen stuurde mij later een e-mailtje, waarin ze verwees naar haar blog. Tot mijn verrassing figureerde daar ook onze SLBO in en de rubriek ‘Voor de geraniums’.
Het internet is wereldwijd en kan door iedereen worden bekeken. Of die iedereen het ook kan begrijpen, is weer een andere zaak.   Het bovenstaande fragment uit de weblog van een van de Franse Amis de Mona Lisa was voor mij in elk geval verrassend. Ik heb me gehaast om in mijn beste Frans uit te leggen wat ‘Voor de Geraniums’ betekent.

SLBO / 24 december 2011