In memoriam Joop Dekkers

Bij het afscheid van Joop Dekkers.

Op 23 oktober jl. is onze oud-NBD-collega, Hoofd Automatisering, Joop Dekkers vrij onverwacht overleden. Hij is 76 jaar geworden.

In feite heb ik Joop slechts een beperkt aantal jaren meegemaakt: vanaf voorjaar 1998 (na mijn terugkomst van een korte periode dat ik buiten de NBD actief was) tot mijn pensionering begin 2003. In genoemde interimperiode kwam Joop bij de NBD in dienst als hoofd van de afdeling Automatisering. Als ik het wel heb, na langdurige ervaring in de commerciële sector van het computermerk Compaq.

Bij de NBD zaten we destijds volop in de omschakeling van een omvangrijk, intussen verouderd automatiseringssysteem naar een hypermodern Oracle-platform. Behalve de zorg voor de productie en outputkant van onze automatisering moest Joop ook leidinggeven aan onze interne ontwikkelgroep met hooggekwalificeerde systeemanalisten en programmeurs. Dat was beslist een moeilijke opgave, temeer omdat naast de ongekende, fantastische mogelijkheden van het nieuwe systeem, zich ook allerlei onverwachte fouten voordeden. Die waren het gevolg van probleemoplossingen uit het verleden, die niet afdoende waren gedocumenteerd. Daardoor waren ze voor de nieuwe programmatuur onbekend. Om dat op te lossen werd een jarenlang traject van zgn. re-engineering noodzakelijk, waarbij vele medewerkers intensief betrokken waren. Hoewel dit inhoudelijk voor Joop een grote uitdaging was, wist hij zich door zijn sociale bekwaamheden hier toch doorheen te slaan.

Velen van ons zullen zich Joop ongetwijfeld herinneren als een warm, sociaal bevlogen collega. Wat ik in dit verband heel uitzonderlijk en ook wel tekenend vond was dat hij meermalen als een vraagbaak werd geconsulteerd door met name jongere collega’s die worstelden met levensvraagstukken. Dat zal ongetwijfeld wel te maken hebben gehad met het feit dat hij actief gelovend lid was van de Protestante Kerk. Hij was ook muzikaal begiftigd en was dan ook organist in zijn kerk in Zoetermeer.

Hoewel ik het fijne er niet van weet en mij ook onbekend is hoe e.e.a. is afgelopen, is mij wel bekend dat Joop jaren later helaas in een arbeidsconflict is geraakt met NBD-Biblion. Mijn eigen werkervaringen destijds waren evenwel heel positief en ik heb hem, ondanks de ingewikkelde technische problematiek waar we voor stonden, altijd als heel welwillend, constructief en probleemoplossend ervaren.

Ik vond het dan ook heel plezierig om hem de laatste jaren meermalen uitvoerig te hebben gesproken als we beiden deelnamen aan een van de activiteiten van de Seniorenvereniging. Dat kan nu helaas niet meer, maar hij zal in mijn gedachten blijven.

Hoewel zelf niet meer gelovig, deed het me goed bij zijn kerkelijke uitvaartdienst te ervaren hoe een hele geloofsgemeenschap in groten getale afscheid nam van hun duidelijk gewaardeerde geloofsgenoot en hem collectief uitgeleide deed. Een warm, betrokken afscheid, zo geheel passend bij de persoon van Joop. De tekst van de rouwkaart is karakteristiek:

Laat mijn hart U toebehoren
En laat mij door de wereld gaan
Met open ogen, open oren,
Om al uw tekens te verstaan.
Dan is het aardse leven goed,
Omdat de hemel mij begroet.

Leo Cornelissen