20170128 In memoriam Rob Blei

Op 28 januari is Rob Blei aan een hartstilstand overleden, hij was slechts 65 jaar oud. Rob heeft bijna zijn hele arbeidzame leven gewerkt bij het NBLC, de opvolgers en dus uiteindelijk bij NBD Biblion. De rode draad door zijn loopbaan was ICT.

Toen Rob in 1978 bij het NBLC begon te werken stond de automatisering nog in de kinderschoenen. De Openbare Bibliotheken begonnen zich toen net te oriönteren op geautomatiseerde uitleen- en catalogussystemen. Rob Kooyman was de enige medewerker bij het NBLC die verstand had van automatisering en die de bibliotheken kon voorlichten over deze nieuwe ontwikkelingen. Rob Blei werd aangetrokken omdat er behoefte was aan meer deskundigheid op dit gebied bij het NBLC. In het begin was er nog even de illusie dat de automatisering landelijk kon worden gecoördineerd. Maar binnen de korstte keren, in de bekende traditie van de Openbare Bibliotheken , buitelde men over elkaar om allerlei verschillende systemen aan te schaffen.

Het gaat hier echt over het prille begin van de automatisering. Data werd nog opgeslagen op ponskaart en op tape. Rob heeft het allemaal meegemaakt. De eerste kantoor PC, de eerste online raadpleegbare databases, de CD ROM, de prille opkomst van het Internet. Het begin van de digitale dienstverlening van het NBLC met titelbeschrijvingen op tape. Databases als de LITErom op CD ROM en later online raadpleegbaar. Rob was bij al deze ontwikkelingen betrokken. Het is nu nauwelijks meer voor te stellen welke ingrijpende veranderingen in deze jaren hebben plaatsgevonden. Het NBLC kreeg in 1980 een afdeling Automatisering, waar ook Rob deel van uitmaakte. Rob heeft zich zowel met de interne automatisering bezig gehouden als met de automatisering bij de bibliotheken. De automatisering op deze twee terreinen werd ook steeds meer met elkaar verknoopt.

Rob was een zeer nauwkeurige automatiseerder, hij had diepgaande kennis van de materie en wist tot in de details waar hij het over had. Zoals bij veel automatiseerders was de keerzijde van deze deskundigheid ook een dosis eigenwijsheid die hem niet altijd in dank werd afgenomen.

Rob was wel een geheel atypische automatiseerder. Hij was namelijk ook iemand die alle politieke/strategische ontwikkelingen in de bibliotheeksector uiterst gedegen bijhield. Rob was een van de best geïnformeerde medewerkers. Hij kon over elke ontwikkeling meepraten. Hij las, ongetwijfeld samen met Sonja op de bank, elke beleidsnota, elk rapport, bezocht alle relevante websites en las alle tijdschriften.

Een andere passie van Rob was het pensioenfonds van de Openbare Bibliotheken. In een tijd dat niemand zich interesseerde voor pensioenen is Rob zich hierin gaan verdiepen. Ook bij dit onderwerp weer met zijn gebruikelijke gedegenheid en nauwkeurigheid. Al snel was de Rob de vraagbaak geworden voor iedere collega met een pensioenvraag. Deze deskundigheid resulteerde uiteindelijk in de formele deelname van Rob aan een van de organen van het Pensioenfonds.

Het is buitengewoon triest dat Rob maar zo kort van zijn pensioen heeft kunnen genieten.

Wilco de Gier