20181018 Vergaderen in Pijnacker

Op 11 oktober 2018 waren we voor de derde keer voor onze jaarvergadering in het pannenkoekenrestaurant ” In de Soete Suikerbol” in Pijnacker. Er waren minder deelnemers dan in de voorgaande jaren. Misschien kwam dat wel omdat er geen gastsprekers waren. Het ging deze keer duidelijk om de vereniging zoals ook al uit de uitgebreide vergaderstukken bleek. Zoals meestal verliep de vergadering zonder veel problemen. Het jaarverslag werd goedgekeurd evenals de financiële jaarstukken en de begroting voor 2019. De penningmeester kon melden dat hij verheugend veel donaties van een aantal van onze leden had ontvangen. De kascontrolecommissie werd bedankt en er kon worden overgegaan tot de samenstelling van het bestuur. Volgens de statuten van de vereniging eindigt de termijn van Arie Versloot en Wolter van der Zwaan in december van dit jaar. Zij waren de laatste bestuursleden die deel uitmaakten van het eerste bestuur bij de oprichting van de vereniging in december 2008. Er had zich één kandidaat-bestuurslid gemeld: Inge van Asperen, die werkzaam was geweest bij de VOB. Zij stelde zich aan de leden voor en werd met applaus verwelkomd als nieuw bestuurslid. De aftredende bestuursleden haalden herinneringen op uit de verenigingshistorie. Arie blikte terug op een paar hoogtepunten uit zijn voorzitterschap en Wolter vertelde over zijn idee voor een vereniging van gepensioneerden, dat voornamelijk via de werkzaamheden van Nettie Moors in 2008 binnen een paar maanden had geleid tot de oprichting van de SLBO. Beide afscheid nemende bestuursleden kregen fraaie bloemen. Al eerder was er een door de leden ondersteund verzoek gedaan aan mij om de redactie van deze site te blijven voeren. Een verzoek waar ik onmogelijk nee op kon zeggen. Ook Frans van den Berg zei ja op het verzoek of hij nog een paar lid van de kascontrolecommissie zou willen blijven. Hij krijgt gezelschap van Annemarie Klijnsmit in de nieuwe kascontrolecommissie. Veel tijd werd besteed aan het privacyreglement dat werd toegelicht door Jos van Pelt. Duidelijk werd, dat de ledenlijst niet meer in de bestaande vorm kan worden gepubliceerd en dat men voor vragen over medeleden voortaan moet zijn bij onze secretaris die ook als beheerder van de privacygevoelige informatie werd aangesteld. Het blijkt dat er ook op deze site bepaalde informatie pas kan worden gegeven wanneer er toestemming van de betreffende personen is verkregen. Het reglement is aan de leden verzonden (bij de vergaderstukken) en zal ook op deze site worden gepubliceerd nadat er nog een paar aanvullingen plaats gevonden hebben. De vergadering besloot met de aankondiging van de activiteiten rond en op 11 december a.s. in verband met het tien-jarig bestaan van de vereniging en met een korte gedachten wisseling over de mogelijke activiteiten van de SLBO in 2019. Een van de dingen die daarbij duidelijk werd is dat de vergadering van vandaag de laatste zou zijn in de serie van afzonderlijke ledenvergadering in het najaar. De penningmeester wees erop, dat de ledenvergadering volgens de statuten voor 1 juli gehouden moet worden en dat het de bedoeling is, om dat vanaf 2019 ook zo te doen. Na afloop van de vergadering was er nog een bescheiden borrel waar men nog even met elkaar kon praten. Een van onze leden maakte daar de terechte opmerking, dat er met de 32 leden die er vandaag waren voor sommige collega´s wel erg weinig gesprekspartners waren. Laten we hopen, dat er op de volgende SLBO-bijeenkomsten (zoals op 11 december) meer leden komen, want met elkaar praten is toch echt het belangrijkste!
Wolter van der Zwaan.-

 

20180505 Een nieuwe directeur bij NBD Biblion

René Leermakers is op 1 april j.l. vertrokken als algemeen directeur van NBD Biblion. Hij is niet zo lang directeur geweest. Hij trad op 17 augustus 2015 aan. In de korte periode waarin hij directeur was heeft hij wel veel veranderingen doorgevoerd. Een kleine verandering was het stopzetten van de subsidie aan onze vereniging en dat was iets waar wij beslist niet blij mee waren. René Leermakers is opgevolgd door Nina Nannini, die al sinds december 2016 bij NBD Biblion werkte als adjunct-directeur. Nina Nannini (43) is historica en startte haar loopbaan als marktonderzoeker. Ruim 15 jaar geleden maakte zij haar entree in de mediawereld als uitgever. Daarna werkte zij als uitgeefdirecteur bij enkele grote mediabedrijven zoals de SDU. Voor haar in diensttreding bij NBD Biblion eind 2016 werkte zij vier jaar als interim-directeur. Zij heeft veel ervaring met het ontwikkelen en implementeren van veranderstrategieën. NBD Biblion is volop bezig met een transformatie naar een bredere en marktgerichte organisatie. Het bestuur van NBD Biblion is zeer content met de benoeming van Nina. De voorzitter van het bestuur van de Stichting NBD Biblion Ton van Vlimmeren: “Nina is in de open procedure als beste kandidaat voor algemeen directeur naar voren gekomen. Ze heeft veel relevante ervaring en heeft in de afgelopen periode de functie al op uitstekende wijze waargenomen. We hebben er alle vertrouwen in dat zij de koers die is ingezet en de samenwerkingen die daartoe zijn aangegaan verder zal ontwikkelen.” SLBO / 5 mei 2018

20180417 De lente in Schiedam

En weer waren we in een bibliotheek. Volgens de organisatoren van onze lente-excursie (het bestuur dus) zal er voor de volgende excursie worden uitgekeken naar een ander soort bestemming. Betaalbare suggesties zijn welkom. Maar op 17 april waren we nog gewoon in een bibliotheek. Maar wel in een bibliotheek die je best wel wat ongewoon mag noemen.

We waren in de hoofdvestiging van de bibliotheek van Schiedam. Dat gebouw heeft twee namen: korenbeurs en koopmansbeurs. Dat het een het ander niet uitsluit blijkt wel uit de geschiedenis van deze stad die lange tijd dreef op de jenever. Niet letterlijk evenwel want de bazen van de stokers waren goede en vooral nuchtere zakenlui. Dat de werkers in de jeneverstokerijen regelmatig van hun product moesten proeven spreekt vanzelf want hoe kan je anders de kwaliteit testen? De plek waar de korenbeurs staat was traditioneel een open marktplein en vormde een van de centra van de stad. De korenbeurs heeft na de commerciële tijd enkele andere bestemmingen gehad maar werd, zoals directeur Theo Schilthuisen in zijn welkomstwoord zei, een paar jaar geleden “teruggegeven aan de stad”. Directeur Schilthuisen vertelde in zijn inleiding ook waar hij gewerkt had voor hij directeur van een bibliotheek werd. Een van zijn vroegere werkgevers bracht bij een paar oud-NBLC-ers en vooral bij hen die nog hadden gewerkt bij Biblion BV herinneringen boven aan een onzekere tijd. Het was de firma AND die ook een paar jaar eigenaar is geweest van Biblion BV voordat de NBD zich erover ontfermde. Bij aankomst hadden wij ontdekt, dat er van de stijlvolle gevel van het gebouw zoals die bij het artikel op deze site was afgebeeld, niets te zien was. Het was alsof kunstenaar Christo langs was geweest. De hele gevel was verpakt in witte lappen. De buitenkant van het gebouw wordt gerestaureerd. Daarbij bleek tot verrassing van iedereen het fraaie gebeeldhouwde fronton niet gebeeldhouwd te zijn. Het is van hout. Dit was een van de zaken die ons werd verteld door bibliothecaris Jan van Bergen en Henegouwen, die op vlotte en humorvolle wijze ons de geschiedenis van Schiedam en van het bibliotheekgebouw uit de doeken deed. Jan was in 2013 de Beste Bibliothecaris van Nederland en uit zijn verhaal over de Schiedamse bibliotheekpraktijk bleek dat dat beslist verdiend was. Ondernemingszin, originaliteit en het reageren op suggesties en commentaar van de leden hebben als resultaat gehad dat de bibliotheek niet voor iedereen is, maar van iedereen. Vorig jaar werd de bibliotheek tweede in de verkiezing van Beste Bibliotheek van Nederland. Hoewel de eerste plaats en de daarbij behorende NBD Biblion Award (!) naar Den Helder ging was men best tevreden met het resultaat. Heel bijzonder is de nu overdekte binnenplaats van het gebouw dat met behulp van planten uit Indonesië is herschapen in een tuinzaal waar het voor iedereen goed toeven is. Deze tuinzaal leverde de bibliotheek de eretitel “meest groene bibliotheek van Nederland” op. We keken er rond, verbaasden ons over de vele visuele facetten van een kijkdoos met spiegels die in de ruimte opgesteld stond (het Droste-effect wordt er vele malen in overtroffen) en gingen vervolgens in een rustig tempo door de oude binnenstad van Schiedam op weg naar het restaurant De Watertuin. De meesten deden dat te voet en dat was best interessant. Bovendien was het weer uitstekend zoals gebruikelijk is bij onze lente-excursies.

De Watertuin bleek een groot en vrij druk etablissement te zijn waar je van alles kan eten: van Indonesische wokproducten tot sushi en hamburgers. Er was genoeg en het was in het algemeen van uitstekende kwaliteit. Tussen de happen door was er weer ruimte om herinneringen op te halen, de kleinkinderen ter sprake te brengen om van de gezondheid maar te zwijgen (wat niet gebeurde). Goed gevuld gingen de veertig deelnemers aan deze lente-excursie weer op huis aan. Sommigen met eigen vervoer, maar de meesten met de bus en de trein. Ik ben nu al benieuwd waar we volgend jaar naar toe worden gestuurd. W.Z.