20190126 We gaan op reis

Voor de agenda´s (onder voorbehoud): op woensdag 8 mei gaan we op reis. Bestemming: nog niet bekend. Maar we gaan met een bus!

 

 

20191211 Thais, Indonesisch en Grafzerken

Onze najaarslunch op woensdag 11 december 2019 bracht 55 leden en een paar introducees samen in de Mingle Mush, de “food hall” naast het Centraal Station. Voor de leden die nog nooit in de Mingle Musch waren geweest was deze “eettent” beslist een verrassing. De zaak blijkt van binnen veel groter te zijn dan de buitenkant doet vermoeden. De centrale hal met de verschillende eettenten heeft een goede sfeer en blijkt ook tussen de middag een groot aantal eters te trekken. We werden verwelkomd met goede koffie en zoals gebruikelijk werd er weer veel gepraat waarbij ook zoals gewoonlijk gezondheid en kleinkinderen de meest aangeroerde onderwerpen waren.

Kort na 12 uur werd de lunch geserveerd. Om te beginnen een bescheiden bakje goed smakende soep met een broodje. Dat werd gevolgd door de (bescheiden) hoofdmaaltijd. Zo’n 60 % van de groep had gekozen voor de Indonesische hap en de rest tastte toe op z’n Thais. Dat toetasten moest wel gebeuren met eenvoudig plastic: vorken en messen waren net als de soeplepeltjes afkomstig uit het assortiment van de wegwerpproducten. Net als de andere SLBO-ers die voor Thais hadden gekozen moest ik creatief worstelen om de een beetje op spaghetti lijkende noedels met deze eenvoudige hulpstukken op te kunnen eten. Met enig overleg lukte dat wel en de beloning kwam met elke hap: het smaakte uitstekend. Tijdens de maaltijd vond onze voorzitter het gepast om het een en ander te vertellen over de resultaten tot nu toe van de vorige maand verzonden enquête. Het was op een beetje afstand maar moeilijk te verstaan zodat ik in elk geval de rapportage als tussenresultaat moest beschouwen in de hoop, dat het uiteindelijke resultaat t.z.t. aan de redactie aangeboden wordt zodat we het ook kunnen lezen. Overigens was het aantal ontvangen enquêteformulieren toevallig ook 55. Dat is minder dan de helft van het aantal leden zodat we nogmaals oproepen om, wanneer dat nog niet is gebeurd, het formulier in te vullen en naar onze secretaris te mailen. De mening van elk lid is van belang! Na een klein ijzig toetje en weer een kop goede koffie was het tijd om de voedselhal te verlaten, het plein over te steken en ons te melden bij het literair museum.

Er waren maar weinig leden die bij het oversteken de weg kwijt waren geraakt zodat het zaaltje van de museum goed gevuld was. Het was het zelfde zaaltje waar tien jaar geleden de website werd gepresenteerd. Volgens de aankondiging zou de directeur van het museum, Aad Meinders, ons het een en ander vertellen. Wij kregen een voordracht van hem met wat korte you tube filmpjes over zijn rondreis in 2010 langs 100 graven van 100 schrijvers. Op elk graf legde hij een witte roos (soms een kunstroos, want februari zijn er niet overal witte rozen te koop) en overal maakte Jessica Swinkels een foto (soms wel meer dan één). Hij bezocht laatste rustplaatsen in Nederland, maar ook in Jeruzalem, Elmina, Bazel, Parijs en Londen. De reis duurde dertig dagen. Het resultaat mondde uit in de tentoonstelling Het Pantheon. 100 schrijvers – 1000 jaar literatuur. Aad Meinders had het duidelijk allemaal heel leuk gevonden. Hij vertelde er nog steeds heel enthousiast over. Als een soort kerstcadeau kregen wij allemaal een exemplaar van het boek van de tentoonstelling waarin alle (fraaie) foto’s te vinden waren samen met het verslag van de reis. Als besluit van de excursie mocht iedereen in het museum rondlopen, de schilderijen van schrijvers bekijken en natuurlijk ook de kleine tentoonstelling van cartoons. Sommigen kochten nog wat in de museumwinkel en daarna vertrokken we, soms nog met oud-collega´s napratend, weer naar huis. Het was weer een geslaagde najaarslunch. WZ.- SLBO / 18 januari 2020

 

20190513 We waren in Hoorn!

Stralende zon, nauwelijks wind, lentegeur….. Zo zag het er altijd uit wanneer de SLBO op lente-excursie (alias uitstapje) ging. Vandaag ziet dat er net zo mooi uit. Het is donderdagmiddag 9 mei 2019 wanneer ik dit opschrijf. Ons dagje uit annex excursie was echter gisteren, op woensdag 8 mei. En toen zag het er heel anders uit. Toen de autobus van de luxe reisafdeling van de HTM om vijf over negen het bijna volgebouwde parkeerterrein van Leidsenhage opreed, was het weer grijs, maar nog droog. Wij werden welkom geheten door secretaris Gerard van Dijk en onze nieuwe voorzitter Rian van de Sande.

De busreis ging eerst naar het station Amsterdam Sloterdijk waar nog een paar leden instapten. Later, in onze bestemmingsplaats Hoorn, voegden zich nog enkele leden die zelfstandig naar het Museum van de 20e eeuw waren gekomen bij ons reisgezelschap. De busreizigers verlieten op het parkeerterrein vlak voorbij het centrum van Hoorn de bus omdat lange bussen dat centrum niet in mogen en wij wandelden in een bij onze gemiddelde leeftijd passend tempo naar het Oostereiland aan de kust, waar in een voormalige gevangenis het Museum gevestigd is. Een mooi gerestaureerd pand waarin gelukkig ook de Brasserie Oostereiland is te vinden. Daar werden de naar koffie snakkende reizigers voorzien van koffie en de andere snakkers naar een drankje van hun keuze.

De levendige onderlinge gesprekken werden na een kwartier door secretaris Gerard afgebroken, want er moest vergaderd worden. Dus vonden we elkaar even later terug in de bioscoopzaal. Voor de eerste keer vond onze jaarvergadering plaats tijdens de voorjaarsexcursie. Voor de lengte van de vergadering maakte dat niets uit. Ook nu kon de voorzitter een hoog tempo aanhouden bij de behandeling van de agenda. Het jaarverslag en het financiële jaarverslag werden goedgekeurd. Ook de kascontrolecommissie (deze keer bestaande uit Frans van den Berg en Annemarie Klijnsmit) was gelukkig en hun verzoek om de penningmeester en het bestuur décharge te verlenen werd met instemming begroet. Penningmeester Paul van Riet lichtte daarna zijn begrotingen voor 2019 en 2020 toe en ook dat leverde applaus op.

Vervolgens was de beurt aan een gastspreker. Dat was deze keer Mark Dekkers van de Rijnbrink Groep (de organisatie achter het bibliotheekgebeuren in de provincies Gelderland en Overijssel). Hij heeft het boek “Alles behouden” samengesteld dat is gebaseerd op bij de verhuizing van de bibliotheek van Deventer teruggevonden dagboeken van bibliotheekmedewerkers uit het laatste jaar van de 2e wereldoorlog. De belangrijkste auteur was de bij heel wat aanwezigen nog bekende directrice mevrouw Annie Timminga (“AT”voor de ingewijdenen). Een ander dagboek werd geschreven door de twee jonge bibliotheekmedewerkers die in februari 1945 een tijdelijk leeszaal filiaal openden in een inmiddels snoeploos filiaal van Jamin. Dat tijdelijke leeszaalfiliaal was nodig omdat de bibliotheek aan de Brink bij een bombardement in 1944 was beschadigd. Opvallend constant was bij dit laatste dagboek de regelmatige vermelding van het aantal uitgeleende boeken waarbij de oorlogshandelingen op de tweede plaats kwamen. De lezing was best interessant en bood een originele visie op een toch wel bijzonder bibliotheekgebeuren. En toen werd het hoog tijd voor de lunch die wij nuttigden in de brasserie Oostereiland. Het smaakte goed en er werd ook heel goed gezorgd voor de dieetpatiënten. Het museum bevat een vaste collectie met o.a. kamers ingericht in de stijl van achtereenvolgende decennia van de vorige eeuw en gebruiksvoorwerpen waarbij nogal wat van onze leden getuigden van hun leeftijd met kreten als “dat hadden wij thuis ook” tot “dat staat nog in mijn keuken”. Het museum nodigt ook regelmatig verzamelaars uit om iets te laten zien. Een paar jaar geleden exposeerde ons lid Rob Kooijman er een aantal van zijn Mona Lisa´s. Nu was de beurt aan Frank Huisman uit Almere Haven om delen van zijn Märklin speelgoed (voornamelijk treinen) te tonen. Märklin was een duur merk dat in de periode 1900 tot 1940 vooral bij de kinderen van meer gegoede families te vinden was.

Tenslotte was er ook nog een speciale tentoonstelling rond de jeugdserie Floris: 12 afleveringen over een ridder met in de hoofdrol de jonge Rutger Hauer voor wie dit de doorbraak betekende net als trouwens voor de regisseur: Paul Verhoeven. De tv-serie werd gefilmd in zwart/wit. Dat was veel goedkoper dan in kleur en er was toch niemand die kleurentelevisie had.

Bij het vertrek om kwart over drie was er iets veranderd in het weerbeeld. Het regende flink en de wind kwam in de vorm van flinke windvlagen van het IJsselmeer. Over de dijk langs de jachthaven liepen de SLBO-ers achter elkaar met storm en regen in de rug. Maar één persoon had in de gaten, dat je ook op het pad aan de zijkant van de dijk naast de huizen de in de verte geparkeerde bus kon bereiken. Ik werd wel nat, maar van de wind had ik helemaal geen last meer al vroeg ik me wel af, waarom alle anderen boven op de dijk in wind bleven lopen. De bus manoeuvreerde knap door de smalle straatjes waar hij helemaal niet had mogen komen en in een vlot tempo reden we naar Amsterdam om in Sloterdijk weer een paar leden af te zetten. Het stuk over de A4 kostte vanzelfsprekend meer tijd, want een A4 in het spitsuur zonder file is iets historisch. Naarmate we dichter bij Leidschendam kwamen werd het weer steeds beter en toen we uitstapten scheen de zon. Sommigen vonden het jammer dat er bij deze editie van onze lente-excursie geen diner georganiseerd was, maar de meesten waren blij dat ze nu op tijd waren voor het voetballen op tv. En die blijdschap duurde tot de laatste minuut van de wedstrijd. WZ.- SLBO / 13 mei 2019