Het is al weer bijna zomer in dit jaar waarin bijna alles is afgelast. We mogen zelfs al weer naar buiten wanneer we maar op anderhalve meter van de niet tot ons huisgezin behorende personen blijven. Het resultaat: lange rijen op de drukke uren voor de supermarkt. Allemaal op anderhalve meter met een karretje.
Maar sinds 1 juni mag er al wat meer. Zo mogen we weer op afstand op een terras zitten en zelfs eten in een restaurant, al staat daar hier en daar wel een scherm tussen de etenden. We mogen ook de bibliotheek weer in, al is het lenen van een boek nu wel een vrij gecompliceerde gebeurtenis. Het reizen met het openbaar vervoer is heel apart met al die mondkapjes. Men wordt steeds creatiever met die kapjes. Sommige zijn zo mooi, dat je ze van nabij wilt bekijken, maar dat wordt niet op prijs gesteld door de dragers. De meest belaste lichaamsdelen voor veel mensen van onze leeftijd (u weet wel de meest risico dragende groep die ook wel dood hout genoemd wordt) vormen de oren. Dat geldt ook voor mij. Want die schelpvormige aanhangsels van onze schedel moeten de poten van de bril dragen, de gehoorapparaten en nu ook het elastiek van de meeste mondkapjes. Ik ben benieuwd hoe onze oren er over een jaar uitzien. Dat openbaar vervoer, en met name de trein, vormt op zichzelf een probleem. Onze regering gebiedt ons om niet met het openbaar vervoer (de trein) te gaan tenzij het echt nodig is. De spoorwegen melden ons vervolgens zonder enige terughoudendheid dat er weer een vrij vervoersbiljet voor ons klaar staat vanaf aanstaande maandag en wensen ons prettige reis. Vervolgens meldt onze eerste minister dat we weer met vakantie mogen naar een aantal landen. Maar de treinen naar de meeste landen rijden nog niet. Vliegen zou dan weer wel kunnen maar anderhalve meter in een vliegtuig is een utopie. Kortom: ter voorkoming van verwarring is het raadzaam om gewoon thuis te blijven en het reizen virtueel te doen bijvoorbeeld met de op you tube te volgen wandelingen door een paar honderd steden. (Op you tube zoeken naar ‘walking in’ gevolgd door een plaatsnaam naar keuze. Er komen er dagelijks een paar bij). Kies wel wandelingen die meer dan 40 minuten duren, dan vermijd je de toeristische reclame en de familie uitstapjes. En je komt nog eens op plekken waar je anders nooit zou komen. Er zijn ook plekken bij die nu je ze gezien hebt in wandeltempo nooit meer wilt bezoeken, maar andere plaatsen (zoals bij mij Odessa, Nürenberg en kattenstad Kutching (dat is in Sarawak, Maleisië) komen op de lijst van steden die ik na het virus zou willen bezoeken zonder beeldscherm.
En wanneer je zo positief aan het dromen bent komt een waarschuwing dat het coronavirus nog springlevend is vrij hard aan. Opeens zien die cijfers van het aantal besmette mensen en in het ziekenhuis opgenomen virusslachtoffers er heel anders uit. Het zijn er wel steeds minder mensen, maar wanneer er zich in die cijferlijstjes een persoon uit je eigen omgeving bevindt dan zijn die lijstjes geen statistiek meer, maar worden het echt personen. Het gaat al weer wat beter met mijn 82 jaar oude zwager maar een deel van mijn familie heeft nu huisarrest en de spanning is weer aanwezig. Het gaat wel beter, maar het is beslist niet over. Laten we dus maar op anderhalve meter blijven. Wolter van der Zwaan.-
https://slbo.nl/wp/wp-content/uploads/2020/11/kopregelslbo2520-400.png00Wolter van der Zwaanhttps://slbo.nl/wp/wp-content/uploads/2020/11/kopregelslbo2520-400.pngWolter van der Zwaan2020-06-01 19:26:502020-12-04 19:43:1420200601 Het jaar van anderhalf
Er zijn 58 enquêteformulieren terug ontvangen. Er zijn (nu) 109 leden, dus ruim de helft van de leden (53%) heeft gereageerd. We kunnen er daarom vanuit gaan dat de mening van de leden in het algemeen goed naar voren komt. De procentuele weergave van deze rechte tellingen, aantal respondenten: 58. Voor de uitslag van de enquête, Klik Hier! 20200321enqueteresult-alv
Bevindingen uit de enquête SLBO najaar 2019
Er zijn 58 enquêteformulieren terug ontvangen. Er zijn (nu) 109 leden, dus ruim de helft van de leden (53%) heeft gereageerd. We kunnen er daarom vanuit gaan dat de mening van de leden in het algemeen goed naar voren komt.
De procentuele weergave van deze rechte tellingen is opgenomen in de bijlage.
Het bestuur trekt conclusies als volgt:
Uitstapjes moeten vooral ook ruimte geven voor gesprekken met oud-collega’s. (90%)
Bezoek aan interessante locaties met oud collega’s vinden de leden fijn (67%).
Bibliotheken zijn niet voor alle leden interessant (genoeg) (slechts 46% bezoekt graag een bibliotheek (-organisatie)
Als er een lezing in het programma zit mag deze niet te lang duren (58% zegt tussen 20 en 30 minuten)
Muziek tijdens het programma wordt niet op prijs gesteld ( 55%)
De ALV mag niet te lang duren; ruim de helft van de leden (54%) vindt rond 30 minuten voldoende.
Museumbezoek mag best zonder gids, maar mét scoort beter (66%).
Er is onder de leden nauwelijks behoefte aan een derde bijeenkomst per jaar (81% is negatief)
Een ongedwongen ontmoeting zonder programma zouden veel leden op prijs stellen (36%)
Omtrent de contributie zijn verschillende suggesties binnengekomen. Enerzijds wil men de contributie laag houden
om leden met een laag pensioen niet af te schrikken, anderzijds komen juist van deze kant
weinig bezwaren tegen enige verhoging. (2% is één lid)
https://slbo.nl/wp/wp-content/uploads/2020/11/kopregelslbo2520-400.png00Gerard van Dijkhttps://slbo.nl/wp/wp-content/uploads/2020/11/kopregelslbo2520-400.pngGerard van Dijk2020-05-05 11:55:162020-12-05 12:06:53Enquête 2019
Het voelt vreemd aan om zonder dat je er ook maar iets aan kon doen terecht te komen in een risicogroep. Wij zitten als leden van een vereniging van gepensioneerden nu allemaal in die coronavirusrisicogroep.
Ondanks het mooie weer moeten we voornamelijk binnenblijven. Boodschappen mogen we nog wel doen en dan kennelijk bij voorkeur tussen zeven en acht uur in de ochtend. Als notoir avondmens zal mij dat alleen lukken wanneer ik niet naar bed ga en dat ben ik echt niet van plan. Maar net als alle andere leden moet ik mij wel aan de aanwijzingen van onze overheid houden. Collega-leden die ik nu bij Jumbo tegenkom wuif ik uit de verte toe na met stemverheffing te hebben geïnformeerd naar de gezondheidstoestand. Het antwoord versta ik meestal niet ondanks mijn gehoorapparaat (ik ben behoorlijk doof geworden), maar ik roep vol goede moed “pas op voor het virus”. Thuis kijk ik naar het nieuws, lees de krant helemaal uit, los een puzzel op, maak eten klaar en praat via de telefoon met mijn kleinkinderen in Brabant. Ik heb nu wel tijd om artikelen te schrijven voor een paar bladen die soms al maanden geleden om een artikel hadden gevraagd, want inmiddels zijn de laatste paar weken een vakantie, een commissievergadering, een vergadering over de koningsfeesten (die ook wel niet door zullen gaan), een bestuursvergadering en een kascommissievergadering niet doorgegaan net als het bemannen van een stand op een beurs om het boek (over muziekpostzegels) dat ik samen met een pianist heb geschreven te promoten. Er stonden voor de komende weken nog drie van dat soort presentaties in de agenda, maar die gaan natuurlijk ook niet door net zo min als een symposium in Bonn in het kader van het Beethovenjaar waar ik een lezing zou houden. Dus is er tijd om te lezen, piano te spelen en echt tot rust te komen.
Eén van de prettige zaken in het voorjaar voor ons is al weer elf jaar de voorjaarsexcursie van de SLBO. En zoals ik al verwachtte: ook die gaat nu niet door. Vanochtend kregen we allemaal een mail van onze secretaris. Hieronder staat zijn tekst nog eens, maar het gaat snel deze dagen. Zijn tekst is nu op enkele punten al weer verouderd. Ik ben zo vrij geweest om waar dat het geval was de tekst aan te passen aan de nieuwe voorschriften. Laten we het vooral serieus nemen, we zitten tenslotte in die risicogroep: hou afstand (anderhalve meter), ga niet naar de speeltuin (!) en het strand. Pas op voor dat virus! (WZ.)
https://slbo.nl/wp/wp-content/uploads/2020/11/kopregelslbo2520-400.png00Wolter van der Zwaanhttps://slbo.nl/wp/wp-content/uploads/2020/11/kopregelslbo2520-400.pngWolter van der Zwaan2020-05-01 19:25:182020-12-04 19:43:2520200501 Leven in een tijd van corona
20200601 Het jaar van anderhalf
/in nieuws /door Wolter van der ZwaanHet is al weer bijna zomer in dit jaar waarin bijna alles is afgelast. We mogen zelfs al weer naar buiten wanneer we maar op anderhalve meter van de niet tot ons huisgezin behorende personen blijven. Het resultaat: lange rijen op de drukke uren voor de supermarkt. Allemaal op anderhalve meter met een karretje.
Maar sinds 1 juni mag er al wat meer. Zo mogen we weer op afstand op een terras zitten en zelfs eten in een restaurant, al staat daar hier en daar wel een scherm tussen de etenden. We mogen ook de bibliotheek weer in, al is het lenen van een boek nu wel een vrij gecompliceerde gebeurtenis. Het reizen met het openbaar vervoer is heel apart met al die mondkapjes. Men wordt steeds creatiever met die kapjes. Sommige zijn zo mooi, dat je ze van nabij wilt bekijken, maar dat wordt niet op prijs gesteld door de dragers. De meest belaste lichaamsdelen voor veel mensen van onze leeftijd (u weet wel de meest risico dragende groep die ook wel dood hout genoemd wordt) vormen de oren. Dat geldt ook voor mij. Want die schelpvormige aanhangsels van onze schedel moeten de poten van de bril dragen, de gehoorapparaten en nu ook het elastiek van de meeste mondkapjes. Ik ben benieuwd hoe onze oren er over een jaar uitzien. Dat openbaar vervoer, en met name de trein, vormt op zichzelf een probleem. Onze regering gebiedt ons om niet met het openbaar vervoer (de trein) te gaan tenzij het echt nodig is. De spoorwegen melden ons vervolgens zonder enige terughoudendheid dat er weer een vrij vervoersbiljet voor ons klaar staat vanaf aanstaande maandag en wensen ons prettige reis. Vervolgens meldt onze eerste minister dat we weer met vakantie mogen naar een aantal landen. Maar de treinen naar de meeste landen rijden nog niet. Vliegen zou dan weer wel kunnen maar anderhalve meter in een vliegtuig is een utopie. Kortom: ter voorkoming van verwarring is het raadzaam om gewoon thuis te blijven en het reizen virtueel te doen bijvoorbeeld met de op you tube te volgen wandelingen door een paar honderd steden. (Op you tube zoeken naar ‘walking in’ gevolgd door een plaatsnaam naar keuze. Er komen er dagelijks een paar bij). Kies wel wandelingen die meer dan 40 minuten duren, dan vermijd je de toeristische reclame en de familie uitstapjes. En je komt nog eens op plekken waar je anders nooit zou komen. Er zijn ook plekken bij die nu je ze gezien hebt in wandeltempo nooit meer wilt bezoeken, maar andere plaatsen (zoals bij mij Odessa, Nürenberg en kattenstad Kutching (dat is in Sarawak, Maleisië) komen op de lijst van steden die ik na het virus zou willen bezoeken zonder beeldscherm.
En wanneer je zo positief aan het dromen bent komt een waarschuwing dat het coronavirus nog springlevend is vrij hard aan. Opeens zien die cijfers van het aantal besmette mensen en in het ziekenhuis opgenomen virusslachtoffers er heel anders uit. Het zijn er wel steeds minder mensen, maar wanneer er zich in die cijferlijstjes een persoon uit je eigen omgeving bevindt dan zijn die lijstjes geen statistiek meer, maar worden het echt personen. Het gaat al weer wat beter met mijn 82 jaar oude zwager maar een deel van mijn familie heeft nu huisarrest en de spanning is weer aanwezig. Het gaat wel beter, maar het is beslist niet over. Laten we dus maar op anderhalve meter blijven. Wolter van der Zwaan.-
Enquête 2019
/0 Reacties/in nieuws /door Gerard van DijkEr zijn 58 enquêteformulieren terug ontvangen. Er zijn (nu) 109 leden, dus ruim de helft van de leden (53%) heeft gereageerd. We kunnen er daarom vanuit gaan dat de mening van de leden in het algemeen goed naar voren komt. De procentuele weergave van deze rechte tellingen, aantal respondenten: 58. Voor de uitslag van de enquête, Klik Hier! 20200321enqueteresult-alv
Bevindingen uit de enquête SLBO najaar 2019
Er zijn 58 enquêteformulieren terug ontvangen. Er zijn (nu) 109 leden, dus ruim de helft van de leden (53%) heeft gereageerd. We kunnen er daarom vanuit gaan dat de mening van de leden in het algemeen goed naar voren komt.
De procentuele weergave van deze rechte tellingen is opgenomen in de bijlage.
Het bestuur trekt conclusies als volgt:
om leden met een laag pensioen niet af te schrikken, anderzijds komen juist van deze kant
weinig bezwaren tegen enige verhoging. (2% is één lid)
Mening over contributiebedrag/verhoging:
Neen %
€ 10,– 14%
€ 15,– 28%
€ 20,– 34%
€ 25,– 18%
€ 30,– 5%
€ 40,– 0%
€ 50,– 2%
20200501 Leven in een tijd van corona
/in nieuws /door Wolter van der ZwaanHet voelt vreemd aan om zonder dat je er ook maar iets aan kon doen terecht te komen in een risicogroep. Wij zitten als leden van een vereniging van gepensioneerden nu allemaal in die coronavirusrisicogroep.
Ondanks het mooie weer moeten we voornamelijk binnenblijven. Boodschappen mogen we nog wel doen en dan kennelijk bij voorkeur tussen zeven en acht uur in de ochtend. Als notoir avondmens zal mij dat alleen lukken wanneer ik niet naar bed ga en dat ben ik echt niet van plan. Maar net als alle andere leden moet ik mij wel aan de aanwijzingen van onze overheid houden. Collega-leden die ik nu bij Jumbo tegenkom wuif ik uit de verte toe na met stemverheffing te hebben geïnformeerd naar de gezondheidstoestand. Het antwoord versta ik meestal niet ondanks mijn gehoorapparaat (ik ben behoorlijk doof geworden), maar ik roep vol goede moed “pas op voor het virus”. Thuis kijk ik naar het nieuws, lees de krant helemaal uit, los een puzzel op, maak eten klaar en praat via de telefoon met mijn kleinkinderen in Brabant. Ik heb nu wel tijd om artikelen te schrijven voor een paar bladen die soms al maanden geleden om een artikel hadden gevraagd, want inmiddels zijn de laatste paar weken een vakantie, een commissievergadering, een vergadering over de koningsfeesten (die ook wel niet door zullen gaan), een bestuursvergadering en een kascommissievergadering niet doorgegaan net als het bemannen van een stand op een beurs om het boek (over muziekpostzegels) dat ik samen met een pianist heb geschreven te promoten. Er stonden voor de komende weken nog drie van dat soort presentaties in de agenda, maar die gaan natuurlijk ook niet door net zo min als een symposium in Bonn in het kader van het Beethovenjaar waar ik een lezing zou houden. Dus is er tijd om te lezen, piano te spelen en echt tot rust te komen.
Eén van de prettige zaken in het voorjaar voor ons is al weer elf jaar de voorjaarsexcursie van de SLBO. En zoals ik al verwachtte: ook die gaat nu niet door. Vanochtend kregen we allemaal een mail van onze secretaris. Hieronder staat zijn tekst nog eens, maar het gaat snel deze dagen. Zijn tekst is nu op enkele punten al weer verouderd. Ik ben zo vrij geweest om waar dat het geval was de tekst aan te passen aan de nieuwe voorschriften. Laten we het vooral serieus nemen, we zitten tenslotte in die risicogroep: hou afstand (anderhalve meter), ga niet naar de speeltuin (!) en het strand. Pas op voor dat virus! (WZ.)