20201216 Het afgelaste jaar

Mondkapjes op! (in betere kringen: gezichtsmaskers voor!).  Deuren en ramen dicht, maar wel zorgen voor voldoende frisse lucht. Niet zingen, niet roepen, niet hardop schelden en tieren, niet hamsteren, niet feesten, niet bij de buren op visite wanneer u meer dan twee bent, andere SLBO-ers uit de verte toezwaaien maar niet naderbij komen, alleen winkelen, geen kerstcadeaus kunnen kopen, geen boeken uitzoeken in de bibliotheek en de boekwinkel (lezen mag, maar wel alleen!), niet vergaderen, niet klaverjassen, geen strijkkwartet spelen, geen hap meer eten in een restaurant, niet meer winkelen voor je plezier, geen kleinkinderen bezoeken (de mijne heb ik al bijna een jaar niet meer in levende lijve gezien), alleen hardlopen in de eentje, niet hoesten, niet snotteren, in quarantaine gaan wanneer een nabije bekende het virus zou kunnen hebben (is me al drie keer gebeurd), geen Beethovencongres in Bonn, geen symposium van muziekbibliothecarissen in Bonn, geen jaarlijkse meerdaagse internationale bijeenkomst van muziekfilatelisten deze keer in Bonn (kortom: geen Bonn!): we vieren volgend jaar in december wel de 251e verjaardag van Ludwig van Beethoven, geen excursies, geen jaarvergadering van de SLBO waar we naar toe konden en via beeldschermen is het maar behelpen, geen wijn op het terras, geen bungalowvakantie (in maart ben ik in de eerste coronaweek op maandag om 12.00 uur weggestuurd omdat het kamp op slot moest), geen bezoek aan oude en zieke familieleden buiten Den Haag, geen treinreizen dus verlopen kortingskaarten en abonnementen, geen beurzen waar ik in stands zou zitten om mijn boek (over postzegels en muziek) aan te prijzen, geen redactievergaderingen, geen kascontrolecommissievergaderingen (heerlijk woord, maar de betreffende kas -niet die van de SLBO- is nu wel ongecontroleerd), geen concerten, geen dagje-uit, geen tentoonstellingen, geen spontaan tentoonstellingsbezoek, niet reizen naar Antwerpen, Metz en Luxemburg waar ik lezingen zou geven dus ook geen lezingen, geen sinterklaas zijn in de scholen en het buurthuis waar ik andere jaren wel voor vrijgevig bisschop doorging, geen viering van het 50-jarig bestaan van de NBD waarbij velen van ons nog wel de viering van het 40 jarig bestaan zullen herinneren waar tien oude bekenden vertelden over de beginjaren van de NBD (de tijd staat niet stil: inmiddels zijn vier van de tien sprekers van toen overleden), misschien gaat de NBD in 2021 het 51-jarig bestaan nog wel vieren …geen….niet….jammer maar……uitgesteld….opgeheven… En dat allemaal om iets wat er onzichtbaar nadrukkelijk wel was: het virus Covid-19.  Nu zijn de winkelstraten weer leeg, kunnen we niet met vakantie naar de sneeuw, lopen de uitbaters van tuincentra met holle ogen langs hun enorme voorraad kerstspullen en kerstbomen die zonder versiering zullen blijven en hebben de vuurwerkverkopers zich mopperend neergelegd bij een oudjaar waarop de hardste toegestane knal wordt veroorzaakt door de kurk van de champagnefles. We bestellen online, ontvangen een berg pakjes en sturen meer kerstkaarten dan vorig jaar nu bezoek brengen aan familie en vrienden vrijwel onmogelijk is. Een verrassende kerstkaart die al vroeg kwam bleek van het bestuur van de SLBO te zijn. Vooral de persoonlijke kerstwens zal door veel van ons op prijs zijn gesteld. De afbeelding van de SLBO kerstboom was aan de amateuristische kant, maar het idee was heel goed. De kerstkaart was ook de kennismaking met het ronde embleem van de vereniging. Best zinvol, want een embleem had de SLBO nog niet. Het was tevens de opmaat voor deze vernieuwde verenigingswebsite. Die vernieuwing was noodzakelijk, want onze oude webmaster Fakey-web hield ermee op. De baas van Fakey, de oude bluesliefhebber Simon Keyser vond het, nu hij de negentig nadert, wel genoeg geweest. Simon: bedankt voor de goede zorg voor onze berichtgeving vanaf de geboorte van de SLBO-site.

In 2021 wordt het natuurlijk weer allemaal anders. Alleen wanneer? Want voorlopig dragen we nog wel mondkapjes, groeten we met ellebogen, groeit ons haar langer dan we gewend zijn, eten we niet in restaurants, volgen we de persconferenties van onze ministers, blijven we voornamelijk thuis, stappen we alleen de tram nog in voor iets echt noodzakelijks, kijken we eerst op het net of de winkel waar we heen willen wel open is, ontvangen we pakjes en vermijden we drukte. De dagen zullen nog steeds snel verglijden, want zonder de externe prikkels van ontmoetingen en gebeurtenissen lijkt morgen nog steeds op gisteren net als vandaag en dan gaat de tijd verrassend snel. Maar er is hoop: de vaccins komen er aan of zijn er bijna en de meeste leden van de SLBO vallen in de eerste groepen die geprikt zullen gaan worden. Maar we moeten voorlopig nog wel anderhalve meter afstand houden. Niet voor niets is het woord van 2020 anderhalvemetersamenleving geworden. Ik ben daar best gelukkig mee want ik vind lange woorden boeiend. En de daden die komen er beslist ook weer aan. Kunnen we weer knuffelen en kussen en gewoon een pilsje drinken. Ook ik kan nauwelijks wachten, maar het zal wel zomer zijn wanneer dat allemaal weer gewoon kan. Toch kan ons bestuur best wel vooruitdenken over waar we dit (na-)jaar met elkaar naar toe gaan. Vooruitkijken werkt beslist optimisme in de hand en dat is nu echt wel nodig. Daarom: de dagen worden al weer langer en het mooie weer komt er ook weer aan (wel nog enig geduld s.v.p.). Laten we gezond blijven en het virus buiten de deur houden en wanneer dat niet is gelukt past de wens om weer gezond worden. Dat geldt met name voor de leden die nu ziek zijn en die bijvoorbeeld in een verzorgingshuis o.i.d. zijn opgenomen. Probeer optimist te worden en te blijven en besef dat 2021 best mooi kan worden. Ik wens iedereen in elk geval een mooi, gezond en virusvrij 2021. Tot ziens!

Wolter van der Zwaan.