20191211 Thais, Indonesisch en Grafzerken

Onze najaarslunch op woensdag 11 december 2019 bracht 55 leden en een paar introducees samen in de Mingle Mush, de “food hall” naast het Centraal Station. Voor de leden die nog nooit in de Mingle Musch waren geweest was deze “eettent” beslist een verrassing. De zaak blijkt van binnen veel groter te zijn dan de buitenkant doet vermoeden. De centrale hal met de verschillende eettenten heeft een goede sfeer en blijkt ook tussen de middag een groot aantal eters te trekken. We werden verwelkomd met goede koffie en zoals gebruikelijk werd er weer veel gepraat waarbij ook zoals gewoonlijk gezondheid en kleinkinderen de meest aangeroerde onderwerpen waren.

Kort na 12 uur werd de lunch geserveerd. Om te beginnen een bescheiden bakje goed smakende soep met een broodje. Dat werd gevolgd door de (bescheiden) hoofdmaaltijd. Zo’n 60 % van de groep had gekozen voor de Indonesische hap en de rest tastte toe op z’n Thais. Dat toetasten moest wel gebeuren met eenvoudig plastic: vorken en messen waren net als de soeplepeltjes afkomstig uit het assortiment van de wegwerpproducten. Net als de andere SLBO-ers die voor Thais hadden gekozen moest ik creatief worstelen om de een beetje op spaghetti lijkende noedels met deze eenvoudige hulpstukken op te kunnen eten. Met enig overleg lukte dat wel en de beloning kwam met elke hap: het smaakte uitstekend. Tijdens de maaltijd vond onze voorzitter het gepast om het een en ander te vertellen over de resultaten tot nu toe van de vorige maand verzonden enquête. Het was op een beetje afstand maar moeilijk te verstaan zodat ik in elk geval de rapportage als tussenresultaat moest beschouwen in de hoop, dat het uiteindelijke resultaat t.z.t. aan de redactie aangeboden wordt zodat we het ook kunnen lezen. Overigens was het aantal ontvangen enquêteformulieren toevallig ook 55. Dat is minder dan de helft van het aantal leden zodat we nogmaals oproepen om, wanneer dat nog niet is gebeurd, het formulier in te vullen en naar onze secretaris te mailen. De mening van elk lid is van belang! Na een klein ijzig toetje en weer een kop goede koffie was het tijd om de voedselhal te verlaten, het plein over te steken en ons te melden bij het literair museum.

Er waren maar weinig leden die bij het oversteken de weg kwijt waren geraakt zodat het zaaltje van de museum goed gevuld was. Het was het zelfde zaaltje waar tien jaar geleden de website werd gepresenteerd. Volgens de aankondiging zou de directeur van het museum, Aad Meinders, ons het een en ander vertellen. Wij kregen een voordracht van hem met wat korte you tube filmpjes over zijn rondreis in 2010 langs 100 graven van 100 schrijvers. Op elk graf legde hij een witte roos (soms een kunstroos, want februari zijn er niet overal witte rozen te koop) en overal maakte Jessica Swinkels een foto (soms wel meer dan één). Hij bezocht laatste rustplaatsen in Nederland, maar ook in Jeruzalem, Elmina, Bazel, Parijs en Londen. De reis duurde dertig dagen. Het resultaat mondde uit in de tentoonstelling Het Pantheon. 100 schrijvers – 1000 jaar literatuur. Aad Meinders had het duidelijk allemaal heel leuk gevonden. Hij vertelde er nog steeds heel enthousiast over. Als een soort kerstcadeau kregen wij allemaal een exemplaar van het boek van de tentoonstelling waarin alle (fraaie) foto’s te vinden waren samen met het verslag van de reis. Als besluit van de excursie mocht iedereen in het museum rondlopen, de schilderijen van schrijvers bekijken en natuurlijk ook de kleine tentoonstelling van cartoons. Sommigen kochten nog wat in de museumwinkel en daarna vertrokken we, soms nog met oud-collega´s napratend, weer naar huis. Het was weer een geslaagde najaarslunch. WZ.- SLBO / 18 januari 2020