20171212 De reis ernaartoe is ook boeiend; Winterlunch in Gouda

Volgens afspraak meldde onze secretaris Gerard van Dijk op vrijdag 8 december aan de chef van het restaurant Kruim in de Chocoladefabriek in Gouda dat wij op dinsdag 12 december 2017 met 61 personen deel zouden gaan nemen aan de door hem geserveerde lunch. Die melding was noodzakelijk omdat het restaurant voor onze groep een paar etens- en drinkwaren moest inkopen die men normaal niet op de spijskaart heeft staan. Voor onze nieuw aangetreden secretaris was het voeren van de eindorganisatie van een van de SLBO-bijeenkomsten ook nieuw, maar hij verwachtte geen moeilijkheden omdat een paar van onze bestuursleden al ruime ervaring hadden opgedaan bij eerdere evenementen. Zo stond in mijn agenda, dat ik om 10.00 uur in Gouda moest zijn om te assisteren bij de ontvangst van de leden.

Een dag voor ons evenement nam de zorg bij de organisatoren toe. Het sneeuwde in heel Nederland en bij ons sneeuwde het hevig. Mijn poging om ’s middags een paar boodschappen te doen faalde jammerlijk in de sneeuwjacht. Later is gebleken, dat in Den Haag en het Westland op deze maandag de meeste sneeuw van ons land is gevallen. De kwartiermakers voor dinsdag volgden het weerbericht met nogal wat zorg en de mededelingen over enorme files en vastgelopen treinen hielpen niet mee om vol vertrouwen naar de volgende dag te kijken. In de avonduren nam de sneeuwval af en voor dinsdag werd niet of nauwelijks neerslag verwacht. Maar er lag al zo veel! Maandagavond meldden vier deelnemers zich af bij de secretaris. Dat viel eerlijk gezegd mee. De spoorwegen zonden echter wel een waarschuwing uit voor vertragingen en ontbrekende treinen op dinsdag. Dat laatste was natuurlijk geen verrassing. Nogal wat treinen konden op maandag hun eindstation niet bereiken. Doordat haar (late) trein uit Utrecht in Gouda niet verder kon rijden was Afke Bergstra de eerste SLBO-er van buiten Gouda die arriveerde in de stad van de Chocoladefabriek. Gelukkig kon zij de nacht doorbrengen bij een kennis, waardoor zij op dinsdag een van de weinigen was die zich op de voorziene tijd in de zaal van de Chocoladefabriek kon melden. Zelf was ik met lijn 3 vrijwel op de juiste tijd in Den Haag Centraal gearriveerd waar een kleine sprint op het programma stond om de uitgezochte trein naar Gouda te halen. Vergeefse moeite, want de betreffende trein was er niet. De geplande sprinter die een paar minuten later in de richting van Utrecht zou moeten vertrekken was er wel, maar die vertrok aanvankelijk niet. Ruim twintig minuten te laat zette die trein zich in beweging. Aan boord ontwaarde ik Chris Duijndam en Mieke van den Besselaar en later bleek dat er ook nog een paar andere SLBO-leden in deze trein zaten. De reis verliep zonder problemen tot een paar honderd meter voor het station Gouda. Toen stond de trein stil en werd er omgeroepen dat we moesten wachten omdat alle perrons bezet waren. De hoop om om 10.00 uur in de Chocoladefabriek aanwezig te zijn had ik al lang opgegeven, maar half 11 bleek ook te optimistisch te zijn geweest. Later bleek, dat de trein – waar ik in zat – de laatste trein van die ochtend te zijn geweest die van Den Haag naar Gouda was vertrokken. Na ca. 20 minuten kon deze trein doorrijden naar een perron. De oorzaak van alle vertraging bleek een ernstige wisselstoring te zijn waardoor er geen treinverkeer tussen Gouda en Woerden meer mogelijk was. Nogal wat SLBO-ers kwamen door deze storing in de problemen. Zo verscheen onze voorzitter samen met Aart Blom pas omstreeks half 12 in de bibliotheek. Zij waren via Leiden en Alphen aan den Rijn in Gouda beland. Hans Prins was vanaf Diemen wel in Breukelen terecht gekomen, maar vandaar was doorreizen naar Gouda niet meer mogelijk. Na een koud half uur is hij maar weer naar huis teruggereisd. Zelf kwam ik samen met Chris en Mieke om 11 uur bij de Chocoladefabriek terecht, waar Rian en Gerard ons en de andere langzaam binnendruppelende SLBO-ers welkom heetten en waar we de kop koffie konden drinken waaraan iedereen duidelijk behoefte had. De Goudse stroopwafels smaakten uitstekend.

De score van deze dag was, dat van de 61 aangemelde deelnemers er 35 rijdend, glibberend en bibberend en voorzichtig lopend in de Chocoladefabriek zijn gearriveerd. De leden die er niet waren hebben een boeiende blik op deze zeer actief opererende bibliotheek, die niet voor niets in 2015/2016 gekroond werd tot de beste bibliotheek van Nederland, gemist. De adjunct-directrice en een deskundige op het gebied van de niet-boekse zaken namen ons in hoog tempo mee langs allianties binnen en buiten de bibliotheekwereld, het streekarchief, het jeugdtheaterhuis, het tuinfeest, de in het gebouw gevestigde zaken als de Stichting Lezen en Schrijven, Prago, Gedoe Management, Locale omroep, Stichting Taalontmoeting Gouda, Vork Communicatie en langs de Culturele Programmering voor Volwassenen, ParkBios, Boek & Diner (een succesvol gebeuren met een toepasselijk menu en aanwezige schrijvers), Gesprekken met de stad. Seniorenbieb (lijkt me iets voor ons), Playtoday, voorleesochtenden voor peuters, Cultuureducatie, Boekstart en nog veel meer. Met motto’s als “Een andere manier van werken dus ander publiek binnenkrijgen” en “Het is een plek waar je wil zijn, niet waar je moet zijn” wordt iets van de motivatie duidelijk. Wat wel ontbreekt is de Muziek en dat vonden de muzikale oud-collega’s (waarbij ondergetekende) toch wel heel jammer. Het mooiste geprojecteerde woord vond ik “onderwijsachterstandenbeleid” en de meest toepasselijke zin voor vandaag de titel van het laatste onderwerp: “De reis ernaartoe is ook boeiend”. Om duidelijk te maken waar en hoe al die activiteiten plaats vinden werden we in een paar groepen verdeeld die onder deskundige leiding door het gebouw geleid werden. We ontdekten klantgerichte boekopstellingen, een zit/loop-trap van het type dat ook bij NBD Biblion in Zoetermeer te vinden is, maar wel veel groter, vergaderzalen met de toepasselijke namen Puur, Melk en Wit en een nostalgische kleine drukkerij waar klein drukwerk wordt vervaardigd en waar het aloude beroep van letterzetter nog wordt beoefend. Voor deze drukkerij, waar door een kleine enthousiaste groep origineel drukwerk wordt gemaakt, zoekt men trouwens nog een paar deskundige voormalige drukkers en binders. Belangstellende SLBO-leden worden verzocht om contact op te nemen met de drukkerij van de Chocoladefabriek.

Het eindpunt van de excursie was, zoals te verwachten viel, het restaurant Kruim, waar het behoorlijk druk was. Er waren twee lange tafels voor ons ingericht, maar doordat er zo veel van ons niet waren werd een van die tafels ingekort. We kregen soep, bijzondere broodjes, veel beleg, melk, karnemelk, sinaasappelsap en nog meer lekkere zaken. Het was allemaal goed verzorgd en bijzonder wensen konden zonder veel moeite ingewilligd worden. Nettie gaf een resumé van haar loopbaan als “moeder” van de SLBO en zij kreeg de grote bos bloemen die zij was misgelopen bij onze jaarvergadering en natuurlijk het dankbare applaus van de aanwezige SLBO-ers. Om kwart over 3 wenste voorzitter Arie ons allemaal prettige kerstdagen en een voorspoedig en vooral gezond 2018 en konden we ons op de terugweg begeven, in de overtuiging dat ook een persoonlijk bezoek aan de Chocoladefabriek de moeite waard zal zijn.

Doordat er nog steeds geen treinen reden tussen Gouda en Woerden was de spoorweghuishouding er een van improvisatie en onduidelijkheid. Na enig zoeken bleek de sprinter die klaar stond met het opschrift ‘s-Hertogenbosch de trein te zijn die we moesten hebben wanneer we naar Den Haag wilden reizen. Het was een sprinter die nu heen en weer reed tussen Den Haag en Gouda, maar die nog steeds van plan was om door te reizen naar Den Bosch. Regelmatig kregen we te horen en op de schermen in de trein te zien dat de treinautomaat dacht dat we in de richting van Utrecht bewogen, terwijl we echt de andere kant opreden. Na de mededeling dat we in Utrecht Overvecht aangekomen waren stapten we uit in de wetenschap, dat het echt Den Haag Centraal was waar we terecht gekomen waren. Ook de weg terug was deze keer boeiend.

WZ.-