Woensdag 8 november 2023: een stralende herfstochtend. Het restaurant op de hoek van de Koekamp schittert in het warme licht van de zon. Van alle kanten komen rond 11 uur leden van de SLBO en enkele begeleiders op het witte gebouwtje af. Velen herinneren zich het gebouw als het poffertjesrestaurant. Poffertjes worden er nog steeds geserveerd, maar vandaag niet aan ons. Wij gaan er gewoon lunchen met soep, broodjes, een kroket en fruit. En natuurlijk met veel koffie en thee. Een tiental leden had elkaar een dag eerder nog getroffen bij de uitvaart van Rob Kooijman, maar vandaag is de stemming gelukkig meer optimistisch. In haar welkomstwoord memoreert voorzitter Rian de vijf oud-collega’s, waarbij vier SLBO-leden, die dit jaar al zijn overleden. Ondergetekende voegt daar nog een zesde oud-collega aan toe die twee dagen voor Rob Kooijman in Bussum was overleden: Sefira Mohamed Ajoeb die in de late jaren ’70 werkte bij de Lektuur Informatie Dienst van het NBLC. De meeste aanwezigen hebben geen herinnering aan haar, maar ik duidelijk wel en dat moest ik echt verwoorden. Na deze toch wat sombere opening was het tijd voor koffie, thee en gebak als smakelijke begeleiding van de vele gesprekken. Er zijn vandaag 53 deelnemers bij onze najaarsbijeenkomst. Wat ook weer opvalt: de helft van de deelnemers is er elke keer bij en de andere helft wisselt sterk. Dat heeft het voordeel, dat de meeste SLBO-leden elkaar beslist eens in de paar jaar tegenkomen.

Chris maakte weer veel foto’s van onze etende groep die zich tegen half twee naar buiten begaf. Dat viel tegen: de stralende ochtend was een gure en vooral natte middag geworden. Beschermd door capuchons (hoodies voor gepensioneerden) en paraplu’s staken we de weg over en positioneerden wij ons in een lange rij op de tramhalte. We werden nat, daar was niets aan te doen. Gelukkig hoefden wij niet al te lang te wachten op de twee goed onderhouden oude trams van lijn 8 naar Scheveningen waarmee wij rond gingen rijden. De eerste tram was er een uit de late jaren ’50, de tweede was een paar jaar ouder. De leeftijd van deze oorspronkelijke Amerikaanse trams is af te lezen aan de ruitjes boven de grote ruiten: de oudste hebben kleine ruitjes en de latere trams wat grotere bovenlichten. Ze reden nog perfect. Een van de oude attributen in de trams waren de stempelautomaten waarmee je zo’n 25 jaar geleden je strippenkaarten moest stempelen. Weet u het nog? Altijd de eerste strip overslaan! Gelukkig behoren die strippenkaarten al vele jaren tot de voltooide tijd van het openbaar vervoer. We reden in een rustig tempo naar Scheveningen, langs het Kurhaus en een paar minuten later van de andere kant weer langs het Kurhaus. Bij de keerlus van lijn 11, naast het strand van Scheveningen, hielden we stil. Een paar van ons strekten de benen. Chris en ik wisselden van tram zodat we beiden wat afwisselende foto’s konden maken, maar we werden wel weer nat, want het regende nog steeds en bij de keerlus waait het altijd. De twee gele lijnen 8 vervolgden hun weg langs de route van lijn 11 naar het Hollands Spoor: een route die ik in vijftig jaar ontelbare keren heb genomen. We kwamen langs nogal wat punten waar ik herinnering aan heb zoals het huis waar ik 22 van mijn 30 jaar bij het NBLC heb gewoond. Ons eindpunt was vandaag niet de remise waar we gewoon langs reden. De voorziene rondleiding kon helaas geen doorgang vinden, zodat de halte onder het Centraal Station nu de afsluiting betekende van de boeiende rondrit van de HTM. Onze voorzitter en secretaris hielpen een paar slecht ter been zijnde leden bij het uitstappen, want in de goede oude tramtijd had nog niemand gedacht aan knielende trams (sommige dingen worden echt wel beter in de loop van de tijd). Er werden nog een paar foto’s gemaakt, tot ziens geroepen en daar gingen we weer allemaal onze eigen kant op. Een paar leden die van plan waren om nog even de stad in te gaan kwamen snel tot de ontdekking dat dat vanmiddag niet echt aanbevelenswaardig was, want het regende nu echt hard. Met “prettige kerstdagen” namen we afscheid en dat deden ook heel wat leden met een “dank je wel” voor de organisatoren van vandaag die er weer in waren geslaagd om een originele najaarsuitstap te realiseren.

Wolter van der Zwaan.-